«Հայֆիլմի վերածնունդ» նախաձեռնության անդամներն օրեր առաջ դիմել էին ՀՀ կրթության, գիտության, մշակույթի եւ սպորտի նախարարության մշակույթի գծով փոխնախարար Արա Խզմալյանին՝ հետեւյալ հայտարարությամբ. «Եթե մեզ տան «Հայֆիլմ»-ի բանալիները, այն կդառնա Ձեր կառույցի ամենամեծ ձեռքբերումը»: Փոխնախարարն արձագանքել է՝ նշելով, որ ականջալուր է լինելու առաջարկներին, եւ վստահություն հայտնելով, որ հասարակական կազմակերպությունը պատկերացնում է խնդրի լրջությունն ու բարդությունը։ Թեմայի շուրջ «Ժողովուրդ» օրաթերթը զրուցել է ռեժիսոր, «Հայ կինոյի վերածնունդ» ՀԿ նախագահ Հայկ Բաբայանի հետ: Նա նշել է, թե ինչպես են պատրաստվում «Հայֆիլմը» դարձնել բրենդ, այնտեղ ստեղծել կինոդպրոց եւ այս գործընթացներում ներգրավել աջակիցների:
-Հա՛յկ, եթե իսկապես «Հայֆիլմ»-ի բանալիները Ձեր նախաձեռնությանը տան, կոնկրետ ի՞նչ եք պատրաստվում անել կինոստուդիան ոտքի կանգնեցնելու համար: Ո՞րն է լինելու Ձեր քայլերի հաջորդականությունը:
-Նախ՝ մենք պարոն Խզմալյանին առաջարկել ենք «Հայֆիլմը» Պետական գույքի կառավարման կոմիտեի ենթակայությունից տեղափոխել Մշակույթի նախարարության ենթակայության ներքո: Մենք պատրաստ ենք այդ հարցում իրեն աջակցել: Մենք չենք կարող կոմիտեի ֆիզիկոս նախագահի հետ քննարկել հայ կինոյին առնչվող հարցեր. դա աբսուրդ է: Կոմիտեում մի քանի ամսից ավարտվում է մասնավորեցման ծրագիրը:
Բայց մենք այն կարծիքին ենք, որ «Հայֆիլմի» վաճառքը ցանկացած դեպքում աբսուրդ է: «Հայֆիլմը» պետք է դառնա պետական կառույց: Դրանից հետո էլ մենք չենք պատրաստվում ձեռքներս ծալած նստել: Հենց որ կառույցն անցնի Մշակույթի նախարարության ներքո, առանց մկների ժողովների (նկատի ունի հանրային քննարկումները-հեղ.) ներկայացնելու ենք մեր ծրագրերը, որոնք արդեն 90 տոկոսով պատրաստ են: Մենք ունենք աջակիցներ, կամավորներ, հովանավորներ:
-Դուք նշում եք, որ «Հայֆիլմը» պետք է դարձնեք բրենդ: Ինչպե՞ս եք պատկերացնում այդ գործընթացը:
-Դա պետք է անել՝ պահպանելով մեր կինոյի ավանդույթները: Սկզբնական շրջանում տեխնիկան կարող է որեւէ ֆիրմա տրամադրել, բայց ֆիլմը կնկարահանենք «Հայֆիլմի»՝ բոլորին ծանոթ լոգոյով: Այսինքն՝ մենք պետք է գնանք գաղափարի ետեւից: Փոքր միջոցներով պետք է կամաց-կամաց զարգացնենք ստուդիան:
-Ասացիք, որ ունեք աջակիցներ: Մի փոքր կբացե՞ք փակագծերը՝ կոնկրետ ինչով են նրանք սատարելու Ձեզ:
-Արդեն նշեցի, որ, օրինակ, մեր ընկերները, որոնք ունեն ստուդիաներ, պատրաստ են աջակցել: Եթե վստահ չլինեի, որ մեր թիկունքին ոլորտի մասնագետների բանակ է կանգնած, ընդհանրապես չէինք մտնի այս ամենի մեջ: Մենք ամբողջովին տիրապետում ենք իրավիճակին: Ծրագրի հաջորդ կետը, որ կցանկանայի առաձնացնել, կինոկրթությանն է վերաբերում:
«Հայֆիլմը» կարող է դառնալ այն ինդուստրիան, որը կպատրաստի սցենարիստների, պրոդյուսերների, կասկադյորների: Կասկադյորների միության նախագահն, օրինակ, ասում է, որ պաստրաստ է աջակցել կասկադյորական դպրոցի ստեղծմանը: Մեր կոլեգաները կարող են հենարան լինել մեզ համար: Կինոկրթության մասին խոսելիս չեմ կարող չանդրադառնալ նաեւ սպասարկման ոլորտին: Օրինակ՝ մենք չենք պատկերացնում, թե ինչպես կարող է «Հայֆիլմում» ինչ-որ մեկը ձեռքերը գրպանը դրած գալ, ասել. «Ի՞նչ ա պետք, բռատ»:
Մեզ կիրթ սպսարկում է հարկավոր: Եվ ծրագրի հաջորդ կետը, որին ուզում եմ անպայման անդրադառնալ, ստուդիայում այնպիսի կինոմիջավայրի ստեղծումն է, որը բոլոր երկրների ներկայացուցիչների համար կլինի հետաքրքիր եւ գրավիչ. թե՛ ճապոնացին, թե՛, օրինակ, ռուսը, պետք է իրենց գտնեն այդ տարածության մեջ: Սկզբնական շրջանում թեկուզ փոքր միջոցներով կարելի է շոշափելի արդյունք գրանցել:
Աննա Բաբաջանյան
.gif)
