Ստորև ներկայացնում ենք Հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործներից Կարեն Հունանյանի ցուցմունքը, որը վարել է քննիչ Ա. Եղոյանը:
Հ. 21
գ. թ.1 Հունանյան Կարեն Հրաչիկի
28.10.99
քննիչ՝ Ա. Եղոյան
20.10
գ. թ.1
1999թվ հոկտեմբերի 27-ին ժամ 1705-ի սահմաններում Կ. Հունանյանը իր եղբայր Ն. Հունանյանի և մյուսների հետ միասին ինքնաձիգներով զինված մուտք են գործել ՀՀ Ազգային ժողովի նիստերի դահլիճ կատարել են տեռորիստական ակտ և կրակ բացել Ազգային ժողովի
գ.թ. 1 հ. երես
ղեկավարների, Պատգամավորների և ՀՀ կառավարության անդամների վրա, որի հետևանքով զոհվել են ՀՀ վարչապետ Վ. Զ. Սարգսյանը, Կ.Ս. Դեմիրճյանը և այլ պաշտոնատար անձինք։ Կ. Հունանյանը բռնվել է տեռորիստական ակտ կատարելուց անմիջապես հետո ՀՀ Ազգային ժողովի դահլիճում։
Ձերբակալման կապակցությամբ հայտնում եմ որ մենք նախապես կանխամտածված սպանություններ կատարելու նպատակ չենք ունեցել։ Դա կատարեվել է պատահաբար, որի կապակցությամբ ես մանրամասն ցուցմունք կտամ։ Միժամանակ ցանկանում եմ հայտնել, որ մեր արաքը ոչ թե տեռորիստական ակտ է, այլ փորձել ենք վախեցնել իշխանություններին նպատակ ունենալով կասեցնել ազգի կործանումը.
Արձայնագրության հետ ծանոթացա՝
Ձերբակալված Հունանյան Կ.
Պաշտպան Կ. Մելքոնյան
գ. թ.4–9 Հունանյան Կարեն Հրաչիկի
28.10.99
քննիչ՝ Ա. Եղոյան
20.20-01.50
գ. թ. 4
Բնակվում եմ վեր նշված հասցեում իմ
գ. թ. 4 հ. երես
հայրիկի՝ Հրաչիկ Հունանյանի և ավագ եղբորս՝ Նաիրի Հունանյանի հետ միասին։ Մայրս և միջնեկ եղբայրս Նաթելլա և Արմեն Հունանյանը (մորս ազգանունը Գալստյան է) բնակվում են Եվպատորիա քաղաքի Պուշկինի 37/6 տանը։ 1991 թվականին ավարտել եմ Երևանի N179 միջնակարգ դպրոցը և ընդունվել Դ. Անհաղթի հումանիտար համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետը, սակայն 2-րդ կուրսից այլևս չեմ հաճախել։ Քանի որ մեր ընտանիքի տնտեսական վիճակը վատ էր հայրս ու մայրս բաժանված էին և մայրս եղբորս հետ բնակվում էր Եվպատորիա քաղաքում ես մեկնեցի նրանց մոտ։ 1998թվ. մարտին վերադարձել եմ Երևան ուր ապրել եմ մինչև օրս։
Հարց. Ինչով եք զբաղվել Եվպատորիա քաղաքում բնակվելու ժամանակահատվածում և ինչով Երևանում սկսած 1998թվ մարտից։ Դուք բանակում ծառայել եք թե ոչ։
Պատասխան. Եվպատորիայում գտնվելու հինգ տարիների ընթացքում զբաղվել եմ պատահական շինարարական աշխատանքներով, բացի այդ մեր տան հարևանությամբ այդ տարիների ընթացքում մենք եղբայրներով ես Նաիրին և Արմենը կառուցել ենք նոր բնակարան որը վաճառել և այդ գումարով՝ շուրջ 10.000 դոլլարով Երևանում ցանկանում եինք ընկերություն բացել զբաղվել առևտրով և արտադրությամբ սակյան չհաջողվեց գումարը քիչ լինելու պատճառով։ Ինչ վերաբերվում է իմ զբաղմունքին Երևանում ապա հիմնականում եղբորս՝ Նաիրի հետ զբաղվել ենք ընկերության ստեղծման գործերով, որը ինչպես նշեցի չհաջողվեց։ Բանակում չեմ ծառայել որպես ծառայած եղբայրների երրորդ եղբայր։ Այն ժամանակ գոյություն ուներ այդպիսի օրենք։
Հարց. Դուք հոգեկան հիվանդությամբ տառապել եք երբևէ և այժմ դուք կարողանում եք հաշիվ տալ Ձեր գործողություններին և կառավարել դրանք, այսինքն հասկանում և ընկալում եք Ձեր գործողությունների իմաստն ու բովանդակությունը։
Պատասխան. Ես հոգեկան հիվանդությամբ չեմ տառապել ու չեմ տառապում կարողանում եմ հաշիվ տալ իմ գործողություններին և կառավարել դրանք.
գ. թ. 5
Հարց. Ինչով եք զբաղվել 1999թվ հոկտեմբերի 26-ին և 27-ին։ Ինչպես եք հայտնվել ՀՀ Ազգային ժողովի նիստերի դահլիճում, ում հետ եք եղել, ինչ նպատակով։
Պատասխան – 1999թվ. հոկտեմբերի 26-ին որևէ կոնկրետ գործով չենք զբաղվել հիմնականում գտնվել ենք տանը եղբորս հետ միասին և զբաղվել առօրյա կենցաղային գործերով։ Ինչ վերաբերվում է հոկտեմբերի 27-ին, ապա պատասխանում եմ որ 1999թվ. հոկտեմբերի 24-ին Երևան էր եկել Մարտունու շրջ. Վ. Գետաշեն եյուղի բնակիչ, իմ հարազատ մորեղբայր Վռամ Գաստյանը։ Նա եկել էր պարզելու թե երբ կարող է իր աճեցրած կաղամբն ու կարտոֆիլը բերեր Երևան շուկայում վաճառելու կամ փոխանակելու։ Այդ օրերին ինչպես ամեն անգամ Երևան գալիս նա բնակվել է մեր տանը։ Ցերեկները նա գնացել է շուկա զբաղվել իր գործերով իսկ երեկոյան եկել մեր տուն։ 1999թվ. հոկտեմբերի 27-ին ես եղբայրս հայրս և քեռիս արթնացանք, հայրս իր գործերով տնից դուրս է եկել առավոտյան ես զբաղվել եմ կենցաղային գործերով, այսինքն՝ հավաքել եմ տները կատարել գնումներ։ Մինչև ժամը մոտավորապես 16-ը ես եղբայրս և քեռիս գտնվել ենք տանը։ Նաիրին այդ օրը մեզ ասել էր որ իր ընկեր Էդուրարդ Գրիգորյանը հավանաբար գալու է միասին տեղ գնանք, և մենք տանը սպասում էինք նրան։ Ժամը 16 սահմաններում մեր տուն եկավ եղբորը ընկեր համադասարանցի Էդուարդ Գրիգորյանը, որին ես ճանաչում եմ իմ մանուկ հասակից։ Սուրճ պատրաստեցի, խմեցինք և միասին, այսինքն ես եղբայրս քեռիս և Էդիկը տնից դուրս եկանք։ Էդիկը նստած էր ղեկին ես նրա կողքին իսկ ետեվի նստարանին եղբայրս ու քեռիս։ Երբ մեր տան մոտ նստեցինք ավտոմեքենան Նաիրին Էդիկին ասաց, որ Բաղրամյանով քշի դեպի օպեռա։ Բաղրամյան փողոցի վրա գտնվող ՀՀ Ազգային Ժողովի շենքի անցագրային կետի մոտ Նաիրին Էդիկին ասաց որ կանգնեցնի ավտոմեքենան։ Էդիկը ավտոմեքենան կանգնեցրեց անցագրային կետից մոտ 3-4 մետր ներքև։ Նաիրին ասաց որ իջնենք մեքենայից և գնանք
գ. թ.5 հ. երես
Ազգային ժողովի նիստերի դահլիճ։ Նաիրին գնաց անցագրային կետ իսկ մենք գտնվում էինք ավտոմեքենայի մոտ։ Մոտավորապես 10 րոպե անց նա ետ վերադարձավ։ Քանի որ ես մեջքով կանգնած էի դեպի անցագրային կետն ու մեքենայի ետնամասը Նաիրիի ետ վերադառնալու պահը չեմ տեսել և միայն տեսա այն որ Նաիրին արդեն մեքենայի մոտ է, Ես մոտեցա մեքենային և տեսա որ բոլորը ավտոմատներ էին տեղավորում իրենց հագուստի տակ որոնք վերցրել էին մեքենայից։ Ցուցմունքս ճշտում եմ որ ավտոմատներ էին վերցներ բոլորը բացի Էդիկից։ Ավտոմատներից մեկը վերցրեցի ես, մեկը Նաիրին, երրորդը իմ քեռի Վռամը իսկ չորրորդը վերցրել է Դերենիկը, սակայն այդ պահը ես չեմ տեսել. քանի որ Դերենիկն ու Էդիկը մեզանից հետո են մտել Ազգային Ժողովի շենք և միայն դահլիճում եմ տեսել որ Դերենիկը նույնպես ավտոմատով է, իսկ Էդիկը առանց ավտոմատի։ Անցագրային կետով առաջինը ներս ենք գնացել ես եղբայրս և քեռիս իսկ հետո եկել են նաև Դերենիկն ու Էդիկը։ Ես քեռիս և Նաիրին Ազգային ժողովի նիստերի դահլիճ ենք գնացելՆաիրիի ուղեկցությամբ և ներս ենք մտել նախագահողի սեղանից ուղիղ դեպի դահլիճը նայելու դիրքով հաշվված ձախ կողմի 2-րդ դռնով և ուղիղ դուրս եկել նախագահողի սեղանի և դահլիճի նստարանների առաջին շարքի միջև ընկած տարածությունը։ Ներս մտնելուց անմիջապես հետո որքան հիշում եմ ես և Նաիրին առաջ ենք գնացել նախագահողի և նստարանների շարքերի արանքում գտնվող միջանցքը, իսկ Վռամը դահլիճի ձախ կողմի պատի և նստարանների արանքում գտնվող միջանցքով դեպի դահլիճի խորքը մոտավորապես մեջտեղի մասը։ Ներս մտնելուց անմիջապես հետո (անմիջապես) ես օդ կրակեցի մեկական կրակոցներով և բարձրաձայն պահանջեցի բոլորին պառկել։ Իսկ թե Վռամն ու Նաիրին կրակել են թե ոչ չեմ հիշում։ Իմ կրակոցներից հետո դահլիճի հեռավոր վերևի մասից սկսեցին) մեկը կրակել մեր վրա որից հետո մեր և նրա միջև տեղի ունեցավ փոխհրաձգություն։ Դահլիճի վերևի մասից կրակ բացվելուց 5-10 վայրկյան անց կրակոցեր տեղի ունեցան նախագահողի
գ. թ. 6
սեղանից ձախ կողմի վրա գտնվող 1-ին դռան դրսի կողմից դեպի ներս, այսինք դեպի դահլիճ։ Շրջվելով դեպի այդ դուռը տեսա որ այդ կողմի վրա դռան մոտ ներսի մասում են գտնվում ավտոմատը ձեռքին Դերենիկը և անզեն Էդիկը։ Ձեր հարցին պատասխանում եմ մեր և դահլիճում գտնվող մեկ թիկնապահի և առաջին դռան մոտ դրսում գտնվող 2-րդ թիկնապահի միջև փոխհրաձգությունը իմ պատկերացմամբ պետք է որ տևած լինի 2-3 րոպե ստույգ ժամանակը ասել չեմ կարող։ Հրաձգությունը դադարեցնելուց հետո ես տեսել եմ որ սպանվել է նախագահությունում նստած Կարեն Դեմիրճյանը, Յուրի Բախշյանը, և առաջին շարքերից մի նստարանի վրա նստած Վարչապետ Վազգեն Սարգսյանը։ Իսկ թե ում կրակոցներից էին մարդիկ սպանվել ես ստույգ ասել չեմ կարող։
Հունանյան
Քանի որ արդեն երկրորդ գիշերն է ես չեմ քնել իվիճակի չեմ հարցաքննությունը շարունակել և խնդրում եմ այն հետաձգել մինչև վաղը։
————————–
Պաշտպան Կ. Մելքոնյան
Հարցաքննությունը վերսկսվեց 29.10.1999թվ ժամը 17.00-ին
Հարց. Դուք նախկինում երբևէ Ազգային Ժողովի շենքում ընդհանրապես և նիստերի դահլիճում մասնավորապես եղել եք թե ոչ, եթե այո ապա երբ եք եղել ում հետ և ինչ նպատակով։
Պատասխան. Ազգային ժողովի շենքում եղել եմ 2 անգամ Առաջինը որքան հիշում եմ 1999թվ հունվարի կեսերին, իսկ երկրորդ անգամ 1999թվ. գարնանը։ Երկու անգամ ել իմ եղբայր Նաիրի հետ եմ գնացել։ առաջին անգամ Ազգային ժողովի շենք գնացել ենք այն ժամանակվա պատգամավոր, այժմ սոցապ նախարար Ռազմիկ Մարտիրոսյանին հանդիպելու և նրա հետ խորհրդակցելու կապված Ազգային հեռուստատնտեսությանբ հաղորդում կազմակերպելու հետ։ Ռազմիկ Մարտիրոսյանին հանդիպել ենք նրա աշխատասենյակում և մոտ կես ժամ զրուցելուց հետո դուրս ենք եկել։ Երկրորդ անգամ դա 1999թվ. ապրիլ ամիսն էր ես և Նաիրին գտնվում էին քաղաքի կենտրոնում Նաիրի առաջարկով մենք գնացինք Ազգային ժողովի շենք իր լրագրող ընկերներին հանդիպելու նպատակով։ Երկու անգամ էլ Ազգային ժողովի շենք ենք մտել անցագրային կետից ստացած անցագրերով։ Երկու անգամ ել եղել ենք միջանցքում և պատգամավորի աշխատասենյակում, իսկ նիստերի դահլիճ չենք մտել։ Մի խոսքով ես Ազգային ժողովի շենքին և ներսում եղած դասավորությանը ծանոթ էի։ Դեպքի օրը նիստերի դահլիճ եմ գնացել Նաիրի ուղեկցությամբ։ Ձեր հարցին պատասխանում եմ որ դեպքի օրը Բաղրամյան փողոցի կողմից անցագրային կետով շենքի տարածք ենք մտել ես Նաիրին և քեռիս մեր անվամբ գրված անցագրերով, որոնք ստացել է եղբայրս մեր անձնագրերով։
Հարց։ Իսկ ինչպես են ազգային ժողովի տարածք մտել նաև Էդուարդ Գրիգորյանը և Դերենիկ Բեջանյանը։
Պատասխան։ Ես նրանց հետ որևէ պայմանավորվածություն չեմ ունեցել Ազգային ժողովի շենք նրանց հետ մտնելու կապակցությամբ, իսկ թե եղբայրս նրանց հետ պայմանավորվածություն ունեցել է թե ոչ ես չգիտեմ։
Հարց – Վերջին ժամանակ ինչ նպատակներով եք գնացել Ազգային ժողով։ Ձեզ առաջարկում եմ տալ ճշմարիտ ցուցմունք կապված սույն դեպքի բոլոր մանրամասնությունների հետ։ Մասնավորապես Ազգային ժողովի նիստերի դահլիճ մտնելուց հետո Դուք Ձեր եղբայրը և քեռին ինչ գործողություններ եք կատարել։
Պատասխան։ Ինչպես նշել եմ սույն ցուցմունքի մեջ իմ եղբայր Նաիրի առաջարկով գնացել ենք Ազգային ժողովի շենք մտել նիստերի դահլիճ և իշխանության ներկայացուցիչներին իդեմս Վառչապետի, կառավարության անդամների, Ազգային ժողովի ղեկավարների և պատգամավորների վախեցնել ավտոմատների կրակոցներով, որպեսզին նրանք սկսեն ծառայել ժողովրդին, դադարեցնել իրենց ապազգային քաղաքականությունը։
Հարց։ Եթե դուք իրոք իշանություններին ուղղակի վախեցնելու նպատակ ունեիք, ինչու եք 4 ավտամատներով գնացել, նրանց վախեցնելու համար մեկ ավտամատը բավական չէ՞ր։ Չէ որ դուք նշում եք թե իբր գնացել եք նրանց վախեցնելու։
Պատասխան։ Ես տեղյակ չեմ եղել որ թե ինչու ենք Ազգային ժողով մտնում ոչ թե մեկ այլ զորս ինքնաձիգներով։ Մի բան հաստատ գիտեմ որ գնում էինք վախեցնելու։
Ինչ վերաբերում է նախորդ հարցի մեջ նշված այն մտքին, թե մեզանից յուրաքանչյուրը ինչ գործողություններ է կատարել դահլիճում պատասխանում եմ, որ մտնելուց անմիջապես հետո, ես օդ եմ կրակել։ Երբ դահլիճի վերևի մասից կրակեցին մեր վրա ես տեսնելով, որ առաջին շարքի աթոռներից մեկի վրա նստած է Վառչապետ Վազգեն Սարգսյանը, ես ինքնաձիգը ուղղեցի նրա վրա և կրակահերթ բացեցի։ Այնուհետև բարձրացա ամբիոն և սպանելու նպատակով կրակահերթ բացեցի նախագահության նստած Յուրի Բախշյանի և Կարեն Դեմիրճյանի վրա, որոնք աթոռներից վայր ընկան հատակին։ Դրանից հետո ամբիոնի մյուս կողմից իջա ներքև և պատասխան կրակ բացեցի դահլիճի հեռավոր ձախ անկյունը, իմ վրա կրակ բացող անձնավորության վրա, որից հետո նա դադարեց կրակելը։
Հարց։ Դուք նշում եք որ նիստերի դահլիճ մտնելուց անմիջապես հետո օդ եք կրակել և ապա դահլիճի հեռավոր անկյունից կրակ են բացել Ձեր վրա և տեսնելով որ Ձեզ վրա են կրակում դուք ինքնաձիգը ուղղել եք Վ. Սարգսյանի վրա և կրակահերթ բացել։ Եթե իրականում Ձեր օդ կրակելուց հետո
կրակ են բացել Ձեր վրա, ապա Դուք պետք է պատասխան կրակ արձակեիք Ձեր վրա կրակողի կողմը, ինչու եք այդ բանը անելու փոխարեն ինքնաձիգը ուղղել հատկապես Վարչապետի վրա և կրակ բացել, իսկ այնուհետև կրակ եք բացել ազգային ժողովի նախագահի և նրա տեղակալի վրա։ Ինչ կասեք այդ մասին
Պատասխան։ Ես այդ պահին չգիտեմ ինձ հետ ինչ տեղի ունեցավ որ ես կրակեցի վարչապետի, ապա նախագահության վրա։ Ես դա դժվարանում եմ պատասխանել թե ես այդ պահին ինչու նման վարվեցի, որի ընթացքում ես նաև պատասխան կրակ եմ բացել դահլիճի հեռավոր անկյունից կրակողի վրա։
Հարց. Դուք նշում եք որ դահլիճ մտնելուց անմիջապես հետո օդ եք կրակել նման դեպքում դահլիճում գտնվող անձինք պետք է որ շարժվեին իրենց տեղերից այսինքն հայտնվեին մեկ այլ տեղ և ոչ թե նստած մնային իրենց աթոռների վրա և սպասեին թե ինչ է լինելու։ Ինչպես վարչապետը այնպես էլ ազգային ժողովի նախագահը և նրա տեղակալը սպանվել են իրենց աթոռների վրա նստած վիճակում։ Դա նշանակում է որ դահլիճ ներս մտնելուց անմիջապես հետո դիտավորությամբ կրակ եք բացել կոնկրետ անձանց վրա, որոնք չեն հասցրել շարժվել իրենց տեղերից։ Ես Ձեզ կրկին առաջարկում եմ ճիշտ և ազնիվ ցուցմունք տալ կապված դեպքերի հետ։
Պատասխան։ Այժմ ես ցանկանում եմ ճիշտ ցուցմունք տալ։ Իրականում նիստերի դահլիճ մտնելուց անմիջապես հետո մենք ոչ թե օդ ենք կրակել, այլ ես առաջին շարքում աթոռի վրա նստած վիճակում կրակել եմ վարչապետի վրա, ոը չի հասցրել իր տեղից շարժվել իսկ եղբայրս Նաիրին կրակ է բաց արել նախագահությում նստած Կարեն Դեմիրճյանի և Յուրի Բախշյանի վրա։
Հարց։ Իսկ ինչու դուք կրակեցիք հատկապես վարչապետի վրա, իսկ Ձեր եղբայրը՝ Կ. Դեմիրճյանի և Յուրի
Բախշյանի վրա։ Ձեզ ով էր ասել, որ դահլիճ մտնելուց անմիջապես հետո սպանեք Վարչապետին։ Դուք նրա հետ թշնամություն ունեցե՞լ եք թե ոչ։ Ինչ դրդապատճառով եք սպանել նրան։
Պատասխան։ Մինչև դահլիճ մտնելը երբ մենք գտնվում էինք նախասրահում եղբայրը ինձ ասաց, որ ես սպանեմ վառչապետին իսկ ինքը կսպանի ազգային ժողովի ամբիոնում նստած ղեկավարներին։ Ես կատարել եմ եղբորս ցուցումը և սպանել վարչապետին։ Նրա հետ անձնական թշնամանք չեմ ունեցել։ Իսկ թե եղբայրս ինչ նկատառումներով ինչից ելնելով է որոշել սպանել պետության ղեկավարներին ես կոնկրետ ասել չեմ կարող, այդ հարցին կպատասխանի ինքը։ Ցանկանում եմ նաև ճշտել իմ ցուցմունքը կապված այդ դեպքի մանրամասների հետ։ Ամիսներ առաջ է իմ եղբոր մոտ մտահղացել պետության վառչապետին և ազգային ժողովի ղեկավարներին սպանելու միտքը։ Այդ մասին մենք տանը խոսել ենք ազգային ժողովի ընտրուցյունների և կառավարության ղեկավար՝ այսինքն վառչապետ նշանակելուց հետո։ Այդ հարցը եղբորս նախաձեռնությամբ բազմիցս քննարկվել է իմ եղբորս, Էդիկի, Դերենիկի և իմ կողմից։ Մենք որոշել ենք սպանել վարչապետին ազգային ժողովի ղեկավարներին և մշակել այդ բանը իրականացնելու ծրագրեր, այսինքն ինչպես երբ և որտեղ իրականացնել այդ անձանց սպանությունը։ Բնականաբար այն իրականացնելու համար առաջին հերթին հարկավոր էր զենք ձեռք բերել։ Այդ ուղղությամբ բոլորս էլ մտածում էինք։ Զենք ձեռք բերելու հարցով Էդիկը և Նաիրին դիմել են իրենց ընկեր Աշոտ Կնյազյանին, որն էլ նրանց է ծանոթացրել իր ընկեր Դերենիկ Բեջանյանի հետ։ Զենքերից 3-ը 200 դոլլար գումարով բերել է Դերենիկը։ Նշեմ նաև որ այդ 3 ավտոմատների համար Դերենիկը պահանջել է 900 դոլլար սակայն սկզբնական շրջանում կարողացել ենք տալ միայն 200 դոլլարը որը ես պարտքով վերցրել եմ իմ ընկեր Սերոբ
Տեր Պողոսյանից, որը բնակվում է Նալբանդյան փողոցի վրա հեռախոսը՝ 582077։ Այդ երեք ինքնաձիգները մեր տուն է բերվել դեպքից հինգ օր առաջ Էդիկի և Աշոտի կողմից։ Ինչ վերաբերում է նռնակին և չորորդ ավտոմատին ապա դրանք տարբեր ժամանակներում մեկ օրվա ընթացքում մեր տուն է բերել Էդիկը դեպքի նախօրյակին։ Նշեմ նաև որ առաջին երեք ինքնաձիքների հետ միասին եղել են նաև 3-ական պահեստատուփ, փամփուշտների հետ միասին։ Դեպքի նախօրյակին Էդիկը չորորդ ինքնաձիքի և նռնակի հետ միասին բերել է մոտ 50 հատ փամփուշտ, իսկ թե դրանք որտեղից էր նա ձեռք բերել ես չգիտեմ։ Երբ արդեն զենքն ու զինամթերքը այսինքն շուրջ (երեք) 350 հատ փամփուշտները 2 նռնակները և 2 հատ դիմավայաշաշկաները ձեռք էինք բերել միասին որոշեցինք ազգային ժողով գնալ հոկտեմբերի 27-ին՝ կառավարության հարց ու պատասխանի օրը, երբ նիստերի դահլիճում ներկա է լինում նաև ամբողջ կառավարությունը վարչապետի հետ միասին։ Դեպքի օրը ժամը 14-ի սահմաններում ես եղբայրս քեռիս և Էդիկը մեր տուն էինք։ Միասին հաց կերանք և մոտավորապես ժամը 16-ի սահմաններում ինքնաձիքները մեր հագուստների տակ թաքցրած դուրս եկանք և Էդիկի ավտոմեքենայով շարժվեցինք դեպի ազգային ժողովի շենքը ճանապարհին ըստ պայմանավորվածությամբ Բանգլադեշի ջրանցքի մոտ հանդիպեցինք Աշոտ Կնյազյանին և Դերենիկ Բեջանյանին որոնք Աշոտի ռաֆ մակնիշի ավտոմեքենայով մեզ սպասում էին ջրանցքի մոտ ճանապարհի վրա։ Այնտեղ ավտոմատներից մեկը փոխանակեցինք Դերենիկին և միասին 2 ավտոմեքենաներով իրար ետևից շարժվեցինք դեպի ազգային ժողովի շենքը։ Նշեմ նաև որ նռնակներից մեկը եղել է Դերենիկի իսկ մյուսը ինձ մոտ։ Շաշկանները գտնվում էին Էդիկի մոտ։ Ըստ մեր կայացրած որոշման սկզբից ազգային ժողով ենք մտել ես եղբայրս և քեռիս, իսկ Դերենիկն ու Էդիկը պետք է մտնեին մի քանի րոպե հետո։
Հարց։ Իսկ Աշոտ Կնազյանը ինչ գործողություններ պետք է աներ և ինչ է արել
Պատասխան – Բացի նրանից որ Աշոտը զենք ձեռք բերելու գործում մեզ օգնել և օժանդակել է իր ավտոմեքենայով Բաղրամյան փողոց է հասցրել նաև Դերենիկին և նա գիտեր թե մենք ուր և ինչ նպատակով ենք գնում։ Մեր կողմից ազգային ժողովի շենք մտնելուց հետո Աշոտը պետք է սպասեր մինչև աղմըկի բարձրանալը և իբր պատահական քաղաքացի փակեր ճանապարհը։ Փաստորեն մենք նախապատրաստվել, զենքերով գնացել ենք ազգային ժողով նպատակ ունենալով սպանել վարչապետին և ազգային ժողովի ղեկավարներին, որը և իրագործել ենք, իսկ այդ ընթացքում կատարված մյուս անձանց սպանությունները տեղի են ունեցել պատահաբար, մեր գործողությունների ընթացքում։
Ցուցմունքը գրված է իմ ձեռքում իմ բառերով ճիշտ է, որի համար ստորագրում եմ։
.gif)
