«Ժողովուրդ» օրաթերթը զրուցել է թատրոնի եւ կինոյի դերասանուհի Նաիրա Մովսիսյանի հետ: Նա անդրադարձել է իր բնավորության ոչ ստանդարտ գծերին, որոնց համար հաճախ տուժում է, նշել, թե ինչն է իրեն հունից հանում: Նաիրան խոստովանել է, թե ինչ է փոխվել իր կյանքում հայտնի դառնալուց հետո, պատմել, թե ինչպիսին է սիրո հարցում:
-Նաիրա՛, ի՞նչ եք ցանկանում վերցնել կյանքից:
-Այն ամենի պատասխանը, ինչ ես տալիս եմ կյանքիս ընթացքում:
-Ո՞րն է Ձեր բնավորության ոչ ստանդարտ կողմը:
-Ոչ նորմալ մտածելակերպը: Միշտ տարբեր եմ մտածել եւ արտահայտել եմ այն, ինչ մտածել եմ, իսկ իմ մտածածը մեր մենթալիտետին բնորոշ չէ, մեր հասարակության կողմից հաճախ ընկալելի չէ: Միշտ ապրել եմ այնպես, ինչպես ցանկացել եմ ես, ոչ թե հասարակությունը:
-Ավելի շատ ապրում եք անցյալո՞վ, ներկայո՞վ, թե՞ ապագայով:
-Շատ հաճախ ապրում եմ անցյալով, հաճախ՝ ներկայով, բայց փորձում եմ դեպի ապագա գնալ:
-Այս երեքից ո՞րը Ձեր մասին չէ՝ արագաշա՞րժ, ալարկո՞տ, թե՞ սեւ հումորի սիրահար:
-Ո՛չ ալարկոտ եմ, ո՛չ էլ սեւ հումորի սիրահար:
-Ձեզ միշտ հետաքրքրել է, թե ինչու…
-Ինչու եմ ես ծնվել այնտեղ, որտեղ կան սահմաններ, ինչու՞ եմ ապրում հենց երկիր մոլորակի վրա…
-Ձեզ հնարավոր չէ տեսնել փաբերո՞ւմ, ռոք համերգների ժամանա՞կ, թե՞ կենդանաբանական այգում:
-Երեք տեղերում էլ հնարավոր է տեսնել:
-Համբերությունից դուրս եք գալիս, երբ…
-Ստում են, երբ ինձ անտեղի մեղադրում են:
-Նախընտրում եք, որ ամեն ինչ լինի միանգամի՞ց, ինչպես ասում է Սեւակը, թե՞ որ Դուք նախապես տրամադրվեք սպասվող իրադարձություններին:
-Թող ամեն բան միանգամից լինի:
-Տխրում եք, երբ…
-Երբ սպասելիքներս չեն արդարանում:
-Այս երեքից ո՞ւմ եք դժվարությամբ հասկանում՝ կենդանի վարժեցնողի՞ն, գեղեցկության մրցույթի մասնակցի՞ն, թե՞ ժայռից ցատկողին, որը էքստրիմի սիրահար է:
-Կենդանի վարժեցնողին:
-Ձեր կյանքի դժվարին փուլն ինչի՞ հետ էր կապված, կարո՞ղ եք մի փոքր պատմել, թե ինչպես հաղթահարեցիք այն:
-Հանգիստ եմ տանում դժվարությունները: Իմ կյանքում շատ են եղել դժվարություններ, որոնց մասին մարդիկ իմանալով սթրես են ապրել, բայց ես նորմալ եմ տարել…
-Կինը սեքսուալ է, երբ…
-Կանացի է:
-Սիրո հարցում ինչպիսի՞ն եք:
-Անհամբեր եմ: Չեմ համբերում, որ հարաբերություններն ընդունված ձեւերով ընթանան: Նախընտրում եմ, որ ֆիլմի նման ամեն բան արագ դասավորվի:
-Դժվարությամբ եք համակերպվում այն մտքի հետ, որ…
-Շատ բաներ, ցավոք, ինձնից կախված չեն:
-Մարդկանց հետ շփումներում ո՞ր դեպքում եք պատ դնում, ո՞ր դեպքում է, որ մարդկանց Ձեզ մոտ չեք թողնում:
-Բոլոր դեպքերում: Ես անհասկանալի եմ իմ շրջապատի կողմից, հետեւաբար չարժե տառապել հասկանալի դառնալու համար: Յուրաքանչյուրս մեր տեսակի մեջ եզակի ենք, ես էլ շատերի համար ընկալելի չեմ:
-Հայտնի դառնալուց հետո ի՞նչ է փոխվել Ձեր կյանքում: Դուք զգու՞մ եք կախվածություն հասարակությունից:
-Իմ ամբողջ կյանքը սկսել է տնօրինել հասարակությունը եւ ոչ ես: Իմ կյանքը դարձել է բոլորինը: Իմն այլեւս միայն իմը չէ, բոլորինն է: Հաճախ իմ մասին բոլորն իմացել են, հետո միայն՝ ես:
-Ո՞վ է Ձեր սիրելի արձակագիրը հայ եւ արտասահմանցի գրողների շրջանում:
-Նար Դոս, Օ. Հենրի, Դոստոեւսկի, Չեխով, Գի դը Մոպասան, Ալբեր Քամյու:
-Ո՞վ է Ձեր նախընտրելի ռեժիսորը:
-Վահե Շահվերդյանը, Նարեկ Դուրյանը՝ որպես բեմադրիչներ, եւ եթե աշխարհի մակարդակով վերցնենք, Վուդի Ալենը՝ որպես ռեժիսոր, ինչպես նաեւ Մել Գիպսոնը, որն ապշեցրել է ինձ ոչ միայն որպես դերասան, այլեւ որպես ռեժիսոր:
-Ձեր ո՞ր հատկության համար եք սովորաբար տուժում:
-Լեզվիս տակ ոսկոր չունենալու:
-Եվ վերջին հարցը՝ օրը լավ կանցնի, եթե…
-Ես այդպես կամենամ:
Աննա Բաբաջանյան