Այսօր Կառավարությունը Սահմանադրական դատարանի դատավորի պաշտոնում առաջադրել է Վահրամ Ավետիսյանի թեկնածությունը: Ավետիսյանը մասնակցում էր հայրենի կառավարության նիստին։
Հիշեցնենք, որ հուլիսի 21-ին ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանը ստորագրեց հունիսի 30-ին ընդունված ՍԴ մասին օրենքը: Նշենք, որ նախագծով նախատեսվում է փոփոխել ՍԴ դատավորների թափուր տեղերի համար առաջադրող մարմինների կողմից կատարվող առաջադրումների հերթականությունը: Ըստ այդմ՝ առաջինը թեկնածուին առաջադրում կատարում է Կառավարությունը, երկրորդին՝ Հանրապետության նախագահը, իսկ երրորդին՝ Դատավորների ընդհանուր ժողովը: Armlur.am-ի տեղեկությունների համաձայն՝ Վահրամ Ավետիսյանի առաջադրումը իշխանության ներկայացուցիչներից շատերի համար է անակնկալ եղել : Այս հարցերի շուրջ զրուցել ենք ԱԺ պետաիրավական հարցերով հանձնաժողովի անդամ Սուրեն Գրիգորյանի հետ:
-Պարո՛ն Գրիգորյան, այսօր ՀՀ կառավարությունն առաջադրել է Սահմանադրական դատարանի դատավորի թեկնածու Վահրամ Ավետիսյանին: Որքանո՞վ եք ճանաչում Ավետիսյանին, ըստ մեր տեղեկությունների ՝ իշխանության ներկայացուցիչներից շատերը չեն ճանաչում նրան:
-Չեմ ճանաչում, չնայած պարոն Ավետիսյանը ԵՊՀ-ի դասախոս է, սակայն ինձ դասավանդելու առիթ չի եղել, մասագիտական առումով էլ չեմ առընչվել, բայց որոշակի դրական կարծիքներ եմ լսել: Ասեմ, որ լավ է, որ իշխանական թևը լավ չի ճանաչում, որովհետև պետք էլ չէ շատ մոտ ճանաչել: Պարոն Ավետիսյանը ԱԺ-ում ելույթ կունենա, հարցերին կպատասխանի և ըստ այդմ, ամեն պատգամավոր իր մասով իր որոշումը կկայացնի:
-Բայց, իշխանությունների կարծիքով , ՍԴ-ում ճգնաժամ առաջացավ , քանի որ դատավորները ժողովրդի և իրենց համար ոչ ճանաչելի էին ու ոչ վստահելի, ինչի համար էլ որոշում կայացվեց փոխել նրանց: Չե՞ք կարծում, որ պետք էր նոր թեկնածուներին ճանաչել, հետո նրա թեկնածությունն առաջադրել:
-Ես չեմ կարծում, որ ուղղակի այդպես պատճառահետևանքային կապ կա, և մենք ուզում ենք, որպեսզի ընտրության և առաջադրման գործընթացը իրականում հենց այդ վսհտաության ձևավորման կամ չձևավորման արդյունքը լինի: Այսինքն, եթե ես հիմա օրինակ, շատ լավ ճանաչեի պարոն Ավետիսյանին և դրական կարծիք ունենայի, կնշանակեր, որ ժողովուրդը պարոն Ավետիսյանին վստահո՞ւմ է: Ինձ թվում է մեր դեպքում ավելի շատ էսպես պետք է լինի. պետք է չլինի ինչ-որ ակնհայտ հետագիծ, որը անվստահության պատճառներ է տալիս, և արդեն ամեն մեկն իր աշխատանքով ապացուցի, թե ինքը վստահության արժանի անձ է, թե ոչ: Մենք հիմա ում անվստահություն հայտնելու առիթ է եղել, և ժողովուրդը ում չի վստայել. չի վստահել կոնկրետ գործողությունների համար:
-Իսկ ըստ Ձեզ, դա բավարա՞ր է, որպեսզի խորհրդարանում կարողանաք ընտրություն կատարել, թե Վ. Ավետիսյանը լավ թեկնածու կլինի, ՍԴ-ի լավ դատավոր կլինի, թե ոչ: Արդյո՞ք ունեք այնպիսի ինֆորմացիա, որով կկարողանաք ընտրություն կազմակերպել խորհրդարանում:
-Խմբակցության անունից խոսել չեմ կարող, բայց ասեմ մի բան, որում համոզվել եմ: Ամենաճիշտ տպավորությունը մարդու մասին անմիջական շփումն ու անմիջական լսելն է տալիս, ոչ թե կողքի կարծիքները, որովհետև բացառված է, որ թեկնածուի չափանիշների բավարարող մարդը ,եթե իրական գործունեություն է ծավալել, իր մասին լինի միայն դրական կամ միայն բացասական կարծիք, վստահաբար երկու կարծիքն էլ լինելու է, բայց ինձ համար առաջնային է լինելու պարոն Ավետիսյանի ելույթը, իրեն տրված հարցերն ու իր կողմից հնչեցրած պատասխաները:
-Նաև երկու թեկնածուի խնդիր կա. դեռևս երկու թեկնածու էլ պետք է Հանրապետության նախագահը և դատավորների ընդհանուր ժողովը առաջադրեն: Ունեք թեկնածուներ, որոնք կուզենայիք, որ առաջադրվեին սահմանադարական դատարանի դատավորի թեկնածու:
-Ես, որպես պատգամավոր, չեմ կարող առաջադրել թեկնածու: Ամբողջ 2015թ. մոդելի փոփոխությունը, որը կյանքի է կոչվում, ենթադրում է, որ թեկնածու առաջադրում են կառավարությունը, դատավորների ընդհանուր ժողովը և Հանրապետության նախագահը: Ես ընտրող սուբյեկտ եմ, ոչ թե առաջադրող: Պարզ է, որ եթե հիմա լինի թեկնածու, հնարավոր է այդ թեկնածուի վերաբերյալ լինի նախնական որոշակի՝ դրական, բացասական, չեզոք կարծիք: Բայց ես չգիտեմ հիմա, թե ում են առաջադրելու այդ սուբյեկտները:
-Ըստ Ձեզ՝ Սահմանադրական ճգնաժամի հարցը ե՞րբ է լուծվելու, որովհետև ՍԴ դատավոր Վահե Գրիգորյանը վաղուց հայտարարել էր ճգնաժամի մասին, բայց, կարծեք թե, այն դեռևս հանգուցալուծում չի ստանում: Ըստ Ձեզ, ե՞րբ վերջնական կունենանք արդյունք, ե՞րբ ՍԴ-ն կսկսի աշխատել, նույնիսկ նախագահ չկա, փոխարինող չկա: Ե՞րբ կլուծվի այդ հարցը:
-Այս հարցը բավականին բազմաշերտ էր. ուրեմն ՍԴ-ի ճգնաժամի առկայության մասին, այո՛, Վահե Գրիգորյանը առաջինը խոսեց, բայց այդ ճգնաժամի պատճառների և դրա նրբերանգների մասով, գրեթե ամեն իրավաբան կամ ամեն քաղաքական գործիչ ունի որոշակի իր ուրույն պատկերացումները: Հիմա, օրինակ Պարոն Գրիգորյանը, եթե չեմ սխալվում հարցազրույց է տվել և նշել, որ Սահմանադրական դատարանի ճգնաժամն այլևս լուծված է: Ըստ իրեն՝ Սահմանադրական դատարանում այլևս ճգնաժամ չկա: Ըստ իս՝ ճգնաժամը էականորեն մեղմված է, կարելի է ասել, որ մենք ունենք Սահմանադրական դատարան, որը կարող է աշխատել և որի որոշումներն ունեն բավական լեգիտիմություն կատարման համար: Բայց ես կարծում եմ, որ Սահմանադրական մեծ փոփոխություններով ու հանրաքվեով, ի վերջո, երբ կընդունվեն որոշակի դրույթներ, որոնք կկարգավորեն ՍԴ-ի գործունեությունը, անգամ, եթե ոչ մի դրույթ այս խահից սկսած չփոխվի, ամբողջովին նույնը արձանագրվի: Այդ ժամանակ, ես վերջնական կտեսնեմ, որ որևիցե խնդիր չի կարող լինել: ՍԴ-ի լեգիտիմության անմիջական աղբյուրը պետք է լինի ժողովուրդը, դրա համար էլ մենք միշտ ասել ենք, որ այս փոփոխությունների ամենանախընտրելի տարբերակը հանրաքվեի անցկացումն էր, ոչ ԱԺ-ով փոփոխությունները: Իսկ այն, որ ԱԺ-ով փոփոխություններ արեցինք, կապված էր հայնտի պատճառների հետ:
Զրուցեց Սոնա Գրիգորյանը