2013 թվականի այս օրն է մահացել Մեծ Բրիտանիայի 71-րդ վարչապետ, պահպանողական կուսակցության առաջնորդ, բարոնուհի Մարգարեթ Թետչերը: Նա հայտնի է որպես «երկաթյա լեդին» (iron lady)։ Առաջին և դեռևս միակ կինը, ով զբաղեցրել է Մեծ Բրիտանիայի վարչապետի պաշտոնը։
1950 թվականին Թետչերն ավարտել է Օքսֆորդի համալսարանի բնագիտության ֆակուլտետը։ Եղել է Օքսֆորդի համալսարանի պահպանողական կուսակցության ասոցիացիայի առաջին կին նախագահը։ 1951 թվականին ամուսնացել է ձեռնարկատեր Դենիս Թետչերի հետ։ 1954 թվականին ստացել է փաստաբանի վկայական։
1959թվականին ընտրվել է Համայնքների պալատի պատգամավոր։ 1961-1964 թվականներին եղել է սոցիալական ապահովության նախարար։
1970-1974 թվականներին Մարգարեթ Թետչերը եղել է կրթության և գիտության նախարար Էդվարդ Հիթի կառավարությունում։ Պահպանողական կուսակցության նոր ղեկավարի ընտրություններում 1975 թվականին հաղթեց Հիթին, և դարձավ խորհրդանական ընդդիմության ղեկավարը, ինչպես նաև Մեծ Բրիտանիայի հիմնական կուսակցություններից մեկը ղեկավարած առաջին կինը։ 1979 թվականի համընդհանուր ընտրություններում պահպանողական կուսակցության հաղթանակից հետո Մարգարեթ Թետչերը դարձավ վարչապետ։
Լինելով կառավարության ղեկավար՝ կատարեց քաղաքական և տնտեսական բարեփոխումներ չեղարկելու այն ամենը, ինչ նա համարում էր երկրի անկման պատճառ։ Նրա քաղաքական փիլիսոփայությունը և տնտեսական քաղաքականությունը հիմնվում էին հիմնականում ֆինանսական համակարգի վերակարգավորման վրա, ճկունաշխատաշուկայի ապահովմանը, պետական ձեռնարկությունների մասնավորեցմանը և արհմիությունների ազդեցության թուլացմանը։ Թետչերի ամենաբարձր հանրաճանաչությունը սկսեց անկում ապրել նրա իշխանության առաջին տարիներին անկման և անաշխատության բարձր մակարդակի համար, բայց կրկին բարձրացավ 1982 թվականի Ֆոլկլենդյան պատերազմի և տնտեսական աճի ժամանակ, որը հանգեցրեց 1983 թվականին նրա վերընտրմանը։
Երրորդ անգամ Թետչերը վերընտրվեց 1987 թվականին, բայց լրացուցիչ հարկի (poll tax) մասին օրենքը և Եվրոպական միությունում Բրիտանիայի դերի մասին հայացքները նրա կառավարության անդամների շրջանակներում տարածված չէին։ Երբ Մայքլ Հեզելթայնը վիճարկեց կուսակցությունում նրա առաջնորդ լինելը, Թետչերը հարկադրված էր հրաժարական տալ վարչապետի և կուսակցության ղեկավարի պաշտոնից։
Պառլամենտի անդամ Ֆինչլիից 1959-1992 թվականներին, Համայնքների պալատից հեռանալուց հետո ցմահ ստացավպերի կոչում և բարոնուհու տիտղոս։
«Շատ լավ է, որ ես ամբողջ կյանքում սովորել եմ աղջիկների համար նախատեսված կրթական հաստատություններում: Մանկությունից գրեթե անծանոթ լինելով տղաների պահավածքին՝ ես այդպես էլ չսովորեցի բարդույթավորվել նրանց մոտ և զիջել միայն այն պատճառով, որ տղաներ են: Իսկ երբ ես մեծացա, կներեք, պարոնայք, բայց արդեն ուշ էր», -ասում էր նա, ով համարձակություն ունեցավ ներխուժելու տղամարդկանց իշխանության հուսալի պաշտպանվող ամրոց և դառնալ Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ:
Մարգարեթ Թետչերը բազմաթիվ անգամներ խոսել է ընտանեկան և մասնագիտական պարտականությունների հնարավոր համատեղման մասին: Նրա կարծիքը միանշանակ էր. այո՛, դա հնարավոր է: 1983 թ. Cosmopolitan-ին տված հարցազրույցում նա նշեց. «Ես հույս ունեմ, որ ապագայում մենք կտեսնենք ամուսնությունն ու կարիերան համատեղող ավելի շատ կանանց: Նախատրամադրվածությունը այդ երկակի դերի հանդեպ միայն տղամարդկանց մոտ չէ նկատվում: Ցավոք, առավել հաճախ դա հանդիպում է հենց կանանց մոտ»:
.gif)
