Օրեր առաջ «Ազատամարտի նվիրյալներ միավորում» հասարակական կազմակերպությունը Հոկտեմբերյան քաղաքում նիստ էր հրավիրել: «Ժողովուրդ»-ը տեղեկացավ, որ նիստին մասնակցել են ԱԺ ԲՀԿ խմբակցության անդամ Ռուստամ Գասպարյանը, «Արաբո» ջոկատի հրամանատար Մանվել Եղիազարյանը, «Տիգրան Մեծ» ջոկատի հրամանատարների կազմը, Ապարանի ջոկատի ղեկավար Ռազմիկ Պետրոսյանը, Սամվել Հովսեփյանը /Ադմիրալի Սամոն/, Սուրեն Սարգսյանը եւ այլք: Մեր տեղեկություններով` նիստը տևել է մոտ 2 ժամ, Ռ. Գասպարյանն ու Մ. Եղիազարյանը ելույթ են ունեցել ու ասել, որ այլեւս անհնար է հանդուրժել այն, ինչ այսօր կատարվում է երկրում: Իսկ վերջում հայտարարել են, որ որոշ ժամանակ հետո իրենք կրկին հավաքվելու են:
Երեկ «Ժողովուրդ»-ը զրուցել է Մանվել Եղիազարյանի հետ` պարզելու, թե ինչու են ազատամարտիկներով որոշել նման հանդիպումներ ունենալ:
-Պարոն Եղիազարյան, «Ազատամարտի նվիրյալներ միավորում»-ն ինչո՞ւ էր որոշել հենց Հոկտեմբերյանում նիստ անցկացնել: Խնդրում եմ նշեք, թե ի՞նչ եք քննարկել նիստի ժամանակ:
-Հոկտեմբերյանում մեր մարտական ընկերների հետ էինք հավաքվել, քանի հոգի էինք` չեմ կարող ասել, խոսել ենք Հայաստանում տիրող իրավիճակի մասին, որոշել ենք համախբվել մեկ գաղափարի շուրջ: Խոսել ենք մեր հայրենիքի, արտագաղթի, սոցիալական ու տնտեսական խնդիրների մասին: Ելույթները տարբեր էին, այսինքն` այն մարդիկ, ում հետաքրքրում է հայրենիքը, նրա ճակատագիրը համախմբվել են մեր շուրջը: Մենք մեր հանդիպումների մեկնարկը տվել ենք հենց Հոկտեմբերյան քաղաքից, կարծում եմ որ այդտեղ որեւէ արտառոց բան չկա: Ու այժմ էլ որեւէ հրատապ բան չի եղել, որ կարծեն, թե մեր հավաքը դրա հետ է կապված: Ասենք, մեր երկրորդ հանդիպումը կարող է լինել Ապարանի կողմերը ու այդպես շարունակաբար:
-Ներկայում պառակտում է սկսվել անգամ ազատամարտիկների միջեւ, որոնք օր օրի բաժանվում են տարբեր խմբերի: Մի՞թե ճիշտ եք համարում նման «բաժանումները»:
-Հասկացեք մի բան, որ այդ պառակտումը եղել է արհեստածին, բայց քանի որ ազատամարտիկների ոչ մի խումբ ռեալ չի ասում, թե ինչ պետք է արվի` դեղատոմս չի առաջարկում, բնական է, որ այդ պառակտումները լինելու են: Իսկ երբ այդ ամենը լինի, արդեն կհստակեցվի թե՛ խումբը, թե՛ ձեւը, թե՛ ազատամարտիկների հիմնական ուղղությունը: Ամբողջ Հայաստանի թե՛ քաղաքական դաշտը, թե՛ զինվորկանանների ու ազատամարտիկների դաշտը պառակտված է ու դուք ինքներդ եք տեսնում, թե մեր իրականությունում ինչ է կատարվում: Իսկ դրանից էլ ազատամարտիկները անմասն չեն մնա, քանի որ այսօրվա որոշիչ ձայներից մեկը կարող է լինել ազատամարտիկների այն կառույցը, որը կարող է ժողովրդի կողքին կանգնել ու սատար լինել մեր հայրենիքին: Հայաստանում սկսել է աշխատել «բաժանիր, որ տիրես» թեզը: Զարմանալու բան չկա, մարդիկ պետք է իրենց գողոնը պահեն, իրենց աթոռը պահեն, այսօր այնքան դժվար է գլուխ հանել, թե ով է մարդը, ով է պատվեր կատարողը: Ախր այսօրվա դրությամբ ոչինչ չանել էլ չի լինի:
-Այսինքն, ըստ Ձեզ, այլեւս անհնա±ր է, որ գոնե ազատամարտիկները համախմբված հանդես գան ու այդ պառակտումը տեղի չունենա: Դրա հետևանքը կարող է լինել միայն այն, որ ընդամենը անառողջ մրցակցություն առաջանա նաեւ ազատամարտիկների «դաշտում»: Դա՞ է ազատամարտիկների նպատակը:
-Հասկանում եք, մարդիկ կան, որ շատ հեշտ վաճառվում են, իսկ նման դեպքերում շատ դժվար է լինում այդ համախմբումը: Եթե մարդ կապիկ է, անողնաշար է, չունի իր հիմանական պատկերը, ապա նման դեպքում ինքը չի կարող լավ կռվող լինել, համախմբվել գաղափարի շուրջ ու մինչեւ վերջ պայքարել հանուն այդ գաղափարի, հանուն իր հայրենիքի: Նա, ով քամելիոն է, նա չի կարող լինել հրամանատար: Ինչպե՞ս կարող է տղամարդը, որ կռվել, պայքարել է իր հայրենիքի համար, դառնա սողուն, լրտես, մենք չենք կարող նման դեպքում նրանց հետ ճակատ դուրս գալ, ինչ-որ բանի համար պայքարել: Դա անհնարին բան է:
-Ազատամարտիկների քայլերը ճի՞շտ եք համարում, երբ արդեն մոռանալով, թե հանուն ինչի են պատերազմի դաշտ գնացել, այժմ էլ սկսել են միմյանց դեմ պայքարել, գլխավոր նպատակ դիտելով, թե ում ջոկատը, որ խմբին կմիանա, կամ ում կհաջողվի ղեկավարել այդ խումբը:
-Ոչ, իհարկե, ոչ: Ուղղակի այլընտրանք չկա, դրա համար էլ նման ձեւով ենք որոշել պայքարել հանուն մեր հայրենիքի, հանուն նրա, որ կարողանանք մի արդյունքի հասնել, ինչից կօգտվի մեր ժողովուրդը: Բայց եթե պետք լինի, մենք կարող ենք նրանց էլ հավաքել իրար գլխի, կանչենք նրանց էլ ու հասկականք, թե իրականում ով ինչ է ցանկանում անել, բայց մենք այսօր ունենք սա, դրա համալ էլ սա ենք անում:
-Օրերս ՀՀ Պնախարար Սեյրան Օհանյանը հանդիպման էր հրավիրել բոլոր ազատամարտիկներին, սակայն Դուք հրաժարվել էիք գնալ: Ինչո՞ւ եք նեղացել Ս. Օհանյանից:
-Եթե մարդիկ կան, որ այնտեղ ներկայացնում են «Արաբո»-ն ու իրենք աշխատում են ՊՆ-ի հետ, ես չեմ համագործակցում իրենց հետ, եթե կա նման կառույց, ապա ինչ իմաստ ունի իմ գնալը: Բավարարվեք նրանցով: Ես չեմ նեղացել, ես ընդամենն ասել եմ` բավարարվեք այդ կազմակերպությունով, որն արդեն 10 տարի է` համագործակցում է ձեզ հետ:
Զրուցեց ՍՈՆԱ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԸ