«Նոր Ժամանակներ» կուսակցության առաջնորդ Արամ Կարապետյանը Armlur.am-ի հետ զրույցում անդրադարձել է ազատամարտիկներ «Արաբո» ջոկատի հրամանատար Մանվել Եղիազարյանի, «Ապարան» ջոկատի հրամանատար Ռազմիկ Պետրոսյանի և ազատամարտիկ Սուրեն Սարգսյանի՝ օրերս ծեծի ենթարկելու փաստին:
-Պարոն Կարապետյան, օրերս դաժան ծեծի ենթարկվեցին ազատամարտիկներ Մանվել Եղիազարյանը, Ռազմիկ Պետրոսյանն ու Սուրեն Սարգսյանը: Ինչի՞ հետևանք է սա ու արդյոք, ըստ Ձեզ, «սլաքները» պետք է ուղղել դեպի իշխանությունները:
-Հայաստանում պարզ է, որ շատ քիչ դեպքեր են լինում, որ ինչ-որ ձևով ծեծը չի կապվում իշխանությունների հետ: Անկախ Հայաստան ստեղծվելու պահից նման միջադեպերն այնքան շատ են, որ պարզ է այդ ամենը՝ հատկապես, որ ընդդիմադիր տրամադրված ազատամարտիկ է կամ քաղաքական գործիչ, ու տրամաբանական է, որ կարող է իշխանությունը լինել: Բայց ընդհանրապես ինչ-որ մեկին մի քանի հոգով ծեծելը տղամարդկային բան չէ: Ես միշտ համարում եմ, որ եթե տղամարդը խնդիր ունի ու եթե համարում է՝ ձևը դա է, լավ կլինի, որ փորձի այդ հարցը մեն-մենակ լուծել:
Տղամարդկային տրամաբանությունը սա է: Բայց լավ, այստեղ մի հարց կա. հիմա ի՞նչ խնդիր կար այստեղ: Նախ մի քանի ակցիաներ են եղել. սկզբում Նախախորհրդարանի անդամների մեքենաները այրելը, հիմա ազատամարտիկների այդ քաշքշուքը և ծեծելը: Գիտեք՝ քաղաքական տրամաբանության շրջանակներից է, որ այդ աստիճանի ակտիվություն չկար, որ բիրտ ուժ կիրառվի, դեռևս ազատամարտիկների շարժումը դա այն շարժումը չէր, որ վտանգ ներկայացներ: Ու այդ կետը չէր, որ առհասարակ նման գործողություններով կանխվեր, հիմա ավելի մեծ աղմուկ բարձրացավ դրա շուրջ: Այն, ինչ տեսանելի չէր, ավելի տեսանելի դարձավ: Քաղաքական տեսանկյունի տրամաբանությունից մի քիչ անհասկանալի են այս գործողությունները: Իմ տպավորությամբ, ավելի շատ ազատամարտիկների պարագայում գործել է Կեսարից ավելի Կեսար երևալը: Կան չէ՞ գործիչներ, որ ինչ-որ ձեւով, ինչ-որ տեսքով ուզում են ցույց տալ, որ իրենք ավելի նվիրված են, իրենք Սերժ Սարգսյանի համար պատրաստ են ընտանիքներ զոհելու և այլն: Կարծում եմ, որ այդ առումով այստեղ գործել է ավելի շատ տղայական սկզբունքը: Հայհոյանք … ասեմ, որ դա ինձ համար ընդունելի չէ, որ նման բան է եղել:
–Ըստ տեղեկությունների՝ Ոստիկանության զորքերի հրամանատար Լևոն Երանոսյանն է ազատամարտիկների ծեծի հեղինակը, ու դրա հետանքը եղել է այն, որ ազատամարտիկները հայհոյել և վիրավորական բառեր են հնչեցրել Սերժ Սարգսյանի հասեցին: Արդյոք պե՞տք է պաշտոնյան նման կերպ դրսևորի իրեն, եթե անգամ հայհոյանքներ են հնչել:
-Նկատում եմ, որ մարդիկ չեն ցանկանում այդ մասին խոսել, բայց ես կխոսեմ. ընդհանրապես քաղաքականության մեջ անձնական վիրավորանքները հարիր չեն, ընկալելի չեն: Դա նույնիսկ 19-րդ դարի գործելակերպ չէ, ու կարծում եմ, որ այդ տեսակետից ընդունելի չէ, եթե անգամ մարդն ամենավատ կառավարումն է երկրում իրագործում: Հայհոյել, եթե, իհարկե, կա այդպիսի բան, չեմ կարծում, որ դա քաղաքական գործելակերպ է: Դա չեմ ողջունում, ու եթե իմ կյանքի ընթացքում նկատել եք, մեկին անգամ մականունով դիմած չկամ: Սա քաղաքական գործչի կերպար պետք է լինի, առավել ևս՝ ընդդիմադիր: Բայց ես դրա հետ միասին չեմ ընկալում նաև որևէ իշխանավորի, որը կարող է իրեն թույլ տալ նմանատիպ ձևով արձագանքել դրան ու դրան արձագանքել ոչ թե տեղում, այլ արձագանքել նաև մամուլում, ի վերջո դու պաշտոնատար անձ ես ու պաշտոնատար անձը համապատասխան գործելաոճ պետք է ունենա: Եթե նկատեցիք նույն կառույցի ղեկավարը՝ ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանը, նույնպես արձագանքեց այդ ամենին, բայց արձագանքեց քաղաքական: Ես չեմ ասում՝ նա լավն է կամ վատը, բայց նրա պատասխանները ես նայեցի ու նկատեցի, որ իհարկե, պատասխանները գոհացնող չէին ինձ էլ՝ որպես քաղաքացու, բայց պատասխանն ամբողջությամբ քաղաքական՝ անգամ մեր հայերի մենտալիտետին հատուկ էր: Ես այդ դեպքում չլսեցի ինչ-որ մեկի ականջները կտրելու, թուլա դարձնելու մասին, դա այդ ինչ լեզո՞ւ է: Դա իշխանության մեջ գտնվող մարդու լեզո՞ւ է: Ո՞վ է թույլ տվել մարդկանց հանդեպ այդպիսի լեզու կիրառել, ի՞նչ է սա նշանակում: Այսինքն, ի՞նչ են ուզում ցույց տալ, որ իրենք այդքան ուժե՞ղ են ու կարող են նման բանե՞ր անել: Ոչ ուժեղ մարդիկ երբեք նման բաներ ցույց չեն տալիս, իսկ երկրորդն էլ՝ ասվող մարդու … ի տարբերություն պարոն Երանոսյանի՝ էլի լավ բան չի, բայց այդ տղաները՝ հատկապես Մանվել Եղիազարյանը, որին ես անձամբ շատ լավ ճանաչում եմ, իր ջոկատով կռիվների ժամանակ… ասում եմ այն, ինչ լսել ու տեսել եմ, ցավոք սրտի եղել են դեպքեր, որ ականջներ են կտրել: Ու նրանց նման բաներով վախեցնելը անիմաստ է, ու կտրել են ոչ թե փողոցում 10 հոգով, այլ մարտի դաշտում: Այդ ի՞նչ վարվելակերպ է ընդհանրապես, որ նրանք են ցուցաբերել:
Նվիրված ես նախագահին՝ շատ լավ է, ո՞վ է բան ասում, իհարկե, ինչ-որ տեղ պետության տեսակետից լավ է, որ Ոստիկանության զորքերի հրամանատարը նվիրված է նախագահին, բայց թող տեղում իրենց հետ հարցերը լուծեր, ոչ թե 10 հոգով հետո մոտենային: Իսկ ես, ինչպես հասկանում եմ, սեղանի շուրջ տղամարդկային խոսակցություն է գնացել, է հա, եթե սեղանի շուրջ խոսեցիք, ինչ-որ բան չկիսեցիք, տղամարդավարի հարցը փակվեց գնաց, էլ դրանից հետո ի՞նչ գործելաոճ է, պետական պաշտոնյայի այդ ի՞նչ բառակապակցություններ են՝ «շան թուլի նման ականջները կկտրեմ»:
զրուցեց Սոնա Գրիգորյանը
.gif)
