ՃԻՇՏ ԿԼԻՆԻ ԼՌԵԼ, ԿԳԱ ԺԱՄԱՆԱԿԸ՝ ԿԽՈՍԵՆ

ՀԵՏԵՎԵՔ ՄԵԶ Telegram-ՈՒՄ
Մարտի 1-ի գործով անազատության դատապարտված, քաղբանտարկյալ Մուշեղ Սաղաթելյանը “Ժողովուրդե”-ի հետ զրույցում նշեց, թե “Հանրապետություն” կուսակցությունը լավ չարեց, որ ՀԱԿ-ից դուրս եկավ, կարող էր մնալ եւ պայքարել, որպեսզի միասին հասնեին իրենց նպատակին:
Պարո՛ն Սաղաթելյան, լինելով նախկին քաղբանտարկյալ՝ խնդրում եմ ասե՛ք՝ արժե՞ր այդքան պայքարել: Ստացվում է, որ ոչնչի չկարողացաք հասնել: Չե՞ք հիասթափվել, որ Ձեր ,չարչարանքներըե ջուրն ընկան:
-Արժեր, թեկուզ միայն այն բանի համար, որ դու գիտակցում ես՝ քո կատարած քայլը ծառայել է ի շահ պետականության, այն ամենի համար, ինչի համար պայքարում ես: Որպեսզի քո այդ պայքարով ապացուցես, որ իշխող համակարգը ճիշտ չի կառավարում երկիրը, ընդամենը հանցագործների մի խումբ է ու վերջ:
-Բայց ի՞նչ փոխվեց Ձեր այդ պայքարից, որեւէ արդյունք կա՞:
-Այո՛, Ձեր կարծիքով այդ “փոխվել” հասկացողությունը շատ լայն է, պարտադիր չէ, որ իրենք կտրուկ ուշքի գային, խելքի գային ու հասկանային՝ պետք չէ, որ մարդուն անմեղ տեղը տանեն, գլխին սարքեն ու դատեն: Ինձ թվում է՝ նրանք հիմա այդպես չեն մտածում, ինչպես այն ժամանակ էր: Հիմա արդեն վախենում են, գիտեն, որ պայքարողներ կան, դա էլ քիչ բան չէ նպատակին հասնելու համար:
-Սակայն այսօր ՀՀ-ում էլի քաղբանտարկյալներ կան՝ ի դեմս ՀԱԿ ակտիվիստ Տիգրան Առաքելյանի, ինչից էլ պարզ է դառնում, որ այդքան էլ վախեցած չեն:
-Դա նրանից է, որ նույն վարչակարգն է իշխում, ճիշտ է՝ վախեցած են, բայց էլի իրենց գործն անում են: Ես կարծում եմ, որ պետք է անպայման պայքարել նպատակին հասնելու համար: Ես ազնվորեն պայքարել եմ, կարծում եմ, որ այդ պայքարը պետք է անընդհատ մղել, մինչեւ հասնեն նրան, որ այդ տիպի մարդիկ իշխանությունից ինքնակամ հեռանան:
-Լինելով “Հանրապետության” անդամ՝ կասե՞ք, թե որն է պատճառը, որ Ձեր կուսակցությունը համագումար չի անցկացնում՝ խախտելով “Կուսակցության մասին” օրենքը:
-Ես երբեք կուսակցության անդամ չեմ եղել եւ երբեք չեմ լինի որեւէ կուսակցության անդամ՝ ո՛չ  ՀՀՇ-ի եւ ո՛չ էլ կոմունիստի:
-Դուք “Հանրապետություն” կուսակցության անդա՞մ չեք, մինչ օրս այդպես գիտեինք ու ոչ միայն մենք: 
-Երբեք չեմ եղել: Ազնվությամբ եմ ասում, այդ ո՞վ է Ձեզ նման բան ասել, թե ես “Հանրապետություն” կուսակցության անդամ եմ: Անընդհատ գրել են, որ ես այդ կուսակցության անդամ եմ, բայց իրականում նման բան չկա:
-Բայց օտար չեք այդ կուսակցությանը, Ձեր որդին “Հանրապետության” քաղխորհրդի անդամ է:
-Այո՛:
Տեղեկություններ կան, որ “Հանրապետություն”-ում պառակտում է՝ կեսը համարվում են կուսակցության քաղխորհրդի անդամ Սմբատ Այվազյանի կողմնակիցները, իսկ մյուսները նախագահ Արամ Սարգսյանի կողքին են: Քանի որ Դուք մշտապես Այվազյանի “կողքին” եք, հետեւաբար համարվում եք նրա կողմնակիցը: Իսկապե՞ս նման պառակտված իրավիճակ է:
-Ես կողմնակիցը չեմ, ես Այվազյանի մտերիմ ընկերն եմ, որովհետեւ ինքը լավ հայ է, լավ մարդ է: Եթե իմ ընկերներից մեկը մի կուսակցության համախոհն է, դա չի նշանակում, որ ես էլ եմ այդ կուսակցության անդամ: Նախ՝ առաջին հերթին ես մշտապես իրենց հետ չեմ, ուղղակի Արամ Սարգսյանի հետ մարդկային լավ հարաբերությունների մեջ ենք: Երեկ էլ եմ տեսել, փաթաթվել եմ, ուղղակի հարցրել եմ՝ ոնց ես:
Որպես Արամ Սարգսյանի մտերիմ՝ ինչպե՞ս եք գնահատում նրա պահվածքը: Տեղեկություններ կան անգամ, որ նա հանդիպել է ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին, եւ կարծեք պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել, որ պետք է սատարեն Սերժ Սարգսյանին՝ քննադատելով Ռոբերտ Քոչարյանի կողմնակիցներին:
-Ձեր ձեւակերպած հարցին ես չեմ կարող պատասխանել, ես չեմ կարող ասել՝ ինքը ճիշտ է անում, սխալ է անում, ինձ թվում է՝ մինչեւ դեկտեմբեր ամեն ինչ պարզ կլինի՝ ով է ճիշտ, ով՝ սխալ: Իմ կարծիքով՝ ճիշտ կլինի լռել, կգա պահը՝ կխոսեն: Քաղաքական գործիչների այսօրվա գործունեությունը չես կարող զգալ, հիմա քայլ չեն անում, այժմ ռեալ, ի շահ պետականության, ժողովրդավարության կամ այլնի ոչինչ չի երեւում ո՛չ իշխանության, ո՛չ էլ ընդդիմության կողմից:
-Իսկ ինչպե՞ս ընդունեցիք փաստը, որ “Հանրապետություն”-ը դուրս եկավ ՀԱԿ-ից:
-Շատ վատ: Ի՞նչ է նշանակում՝ հայտարարում ես, թե դուրս ես գալիս, չես ասում՝ ուր ես գնում: Կարծում եմ, որ ավելի լավ կլիներ, եթե միասին պայքարեին, ավելի ճիշտ կլիներ՝ համախմբվեին նույն գաղափարի շուրջ, այդ դեպքում ամեն ինչ ավելի արագ ու ավելի լավ կլիներ:
Զրուցեց ՍՈՆԱ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԸ




Լրահոս