Այս օրերին սահմանադրական փոփոխությունների քարոզչությամբ զբաղված հանրապետականների հիմնական փաստարկներից մեկն այն է, որ խորհրդարանական կառավարման համակարգն անհամեմատ ավելի արդյունավետ է, քանի որ ժողովրդի կողմից ընտրված պատգամավորներին թույլ է տալիս լիարժեք վերահսկողություն իրականացնել գործադիր իշխանության նկատմամբ: Իհարկե, դա այդպես է, համենայնդեպս, դասական խորհրդարանական կառավարում ունեցող երկրներում:
Եվ այն, որ նոր Սահմանադրության նախագծում առկա որոշ դրույթներ փոքր-ինչ սահմանափակում են այդ հնարավորությունը, թերեւս չպետք է կասկածի տակ դներ ՀՀԿ-ականների հիմնավորումները, եթե չլինեին դրան հակասող օրենսդրական նախաձեռնությունները` նույն ՀՀԿ խմբակցության պատգամավորների կողմից: Խոսքը, մասնավորապես, վերաբերում է ԱԺ կանոնակարգ օրենքում լրացումներ կատարելու մասին ՀՀԿ-ական պատգամավորներ Վահրամ Բաղդասարյանի, Արփինե Հովհաննիսյանի եւ Խոսրով Հարությունյանի հեղինակած նախագծին, որով առաջարկվում է սահմանափակել պատգամավորների հարցերին պատասխանելու ժամանակը: Կառավարության կողմից երեկ հավանության արժանացած այս նախագծով առաջարկվում է հարցերին պատասխանելու համար տրամադրել մինչեւ 6-ական րոպե, իսկ արձագանքելու համար՝ մինչեւ 2-ական րոպե:
Այսպիսով` ստացվում է, որ մի կողմից վերահսկողության մեծացման կարեւորությունը որպես փաստարկ ներկայացնելով` ՀՀԿ-ականներն առաջարկում են փոխել Սահմանադրությունը, մյուս կողմից փորձում են սահմանափակել այդ վերահսկողության դրսեւորման ամենակարեւոր հրապարակային հնարավորությունը` սահմանելով Կառավարության անդամների պատասխանների առավելագույն տեւողություն: Ինքնին հասկանալի է, որ այս նախագծի կյանքի կոչման դեպքում ցանկացած անցանկալի հարցին ի պատասխան՝ այս կամ այն նախարարը կսկսի նախ մի «հինգ րոպե» ջուր ծեծել, մի կես րոպե «կմկմալ», եւ երբ ստիպված կլինի անցնել բուն պատասխանին, հոպ, ժամանակը կսպառվի:
Առանց այդ էլ այսօրվա դրությամբ Աժ-ում ներկայացված փոքրաթիվ ընդդիմության համար Կառավարության անդամների հետ հարցուպատասխանները հանդիսանում են ազդեցության այն եզակի գործիքներից մեկը, որոնցից գործադիրի ներկայացուցիչները փոքր-ինչ ձգվում են: Ուստի առնվազն համոզիչ չէ նախագծի հեղինակիների ներկայացրած հիմնավորումը. «ԱԺ օրակարգի հագեցվածության» եւ «ժամանակի առավել արդյունավետ կառավարման անհրաժեշտության» մասին: Թեեւ եթե հաշվի առնենք նույն Խոսրով Հարությունյանի որդու զբաղեցրած պաշտոնը, Արփինե Հովհաննիսյանի եւ Վահրամ Բաղդասարյանի` վարչապետի հետ ունեցած մտերմությունը, ամեն ինչ հասկանալի կդառնա:
Մնում է, որ ՀՀԿ-ականները կարողանան բացատրել, թե ինչու են սահմանափակում պատգամավորների կողմից գործադիրի նկատմամբ հրապարակային վերահսկողության ինստիտուտը` դրան զուգահեռ կոկորդ պատռելով խորհրդարանական համակարգի անցման անհրաժեշտության մասին:
.gif)
