Նրանք սարսափելի են. սատկած առնետ, անգամ պանիր են հիշեցնում, բայց մենք նրանց պաշտում ենք (ֆոտո)

Խյուին բոլորը սիրեցին բժիշկ Հաուսի համար, իհարկե: Ավելի ճիշտ, սկզբում սիրեցին բժշկին, իսկ ահա ավելի ուշ՝ հենց Խյուին: Եվ սա շատ տարօրինակ է: Քանի որ նման արտաքինով, դեռ ավելին՝ մի բան էլ ագրեսիվ լինել…. Երևի թե, երկու մինուսը պլյուս է ծնել: Քանի դեռ Լորին հումորային դերեր կատարում, ոչ մեկի մտքով անգամ չէր անցնում նրան քնքուշ համարել:

Իսկ Դուք լսե՞լ եք այն հումորը, երբ Կամբերբէչին պանրի հետ են շփոթել: Եվ ահա, սա միայն նրա ազգանվան հետ չէ կապված: Դերասանի և կաթնամթերքի միջև իսկապես ինչ-որ նմանություն կա: Կամ, ասենք, սատկած կզաքիս: Բայց, գրողը տանի, ինչ տարբերություն, եթե նա հանճար է:

Չորս ամուսնություն, անթիվ սիրուհիներ և երկրպագուհիների անհավանական մեծ բանակ: Բայց ինչպե՞ս: Մենք չգիտենք: Կա՞ մեկը, ով կարող է գուշակել և տալ հարցի պատասխանը:

Երկարաքիթ, կնճիռներով պատված: Բրոուդին միշտ այնքան դժբախտ է, որ նրան հնարավոր չէ չսիրել:

Կար ժամանակ, երբ ծառերը մեծ էին, պաղպաղակը՝ համեղ, իսկ Միկկի Ռուրկն այնքան գեղեցիկ էր, որ աչք թարթել հնարավոր չէր: Այդ ժամանակներից ամեն ինչ փոխվել է: Սակայն ուրախալին այն է, որ աշխարհում դեռևս կան բաներ, որոնք չեն փոխվում. Միկկիի խարիզման, օրինակ: Ի՞նչ տարբերություն՝ նա ինչ տեսք ունի: Նա հիասքանչ է և վերջ:

Իսկ ահա մսյե Դեպարդյեն երիտասարդ տարիքում էլ չէր կարող գովաբանել իրեն իր գեղեցկության համար: Իսկ տարիքի հետ ինքն իր համար մուլտֆիլմի է վերածվել: Իսկ դա լավ է, որովհետև նա նախկինում պարզապես քնքուշ էր, իսկ հիմա է քնքուշ է և ծիծաղելի:

Ամբողջ աշխարհը, շունչը պահած, սպասում է, թե երբ է վերջապես Կասսելի պոզերը, սմբակներն ու պոչը կտրվելու: Սա ձեզ խրատ, սիրելի երեխաներ, զգուշացե՛ք ձեր երազանքներից, դրանք իրականանում են: Կասսելն այնքան էր երազում դիվային դառնալ, որ իսկապես սատանայի է վերածվել: Դեմքը, գոնե, սատանայական է: Դեեեե…. դրանում մի բան կա…

Իսկ պարոն Ուոքենը ոչ մի բանի չի վերածվել, նա հենց այդպիսին էլ ծնվել է, երևի.. Այնուամենայնիվ, մենք հիշում ենք ժամանակներ, երբ նա բավականին հմայիչ էր, բայց մուգ ակնոցներով և փակ բերանով: Քանի որ այս սպիտակ աչքերը և շնաձկան ժպիտը մեզ համար սարսափ էին դեռևս մանկապարտեզից սկսած: Իսկ հիմա մենք մեծացել ենք և սիրում ենք վախենալ:

Կլասսիկ Հրեշ Բելլի մասին մուլտֆիլմից: Դեմքը սարսափելի է, ներսից՝ բարի: Դե, Խավիերի աչքերը բարի են, դա՝ հաստատ: Իսկ ահա նրա ռունգերից պետք է հեռու մնալ: Ձեզ երբևէ հոտոտել է շատ մեծ շուն: Դա փոշեկուլի է նման: Եվ ահա Բարդեմը մեզ նման մի բան է հիշեցնում: Դե՝ հրեշ է, չէ՞: Հրեշներին մենք սիրում ենք: Ուղղակի պաշտում ենք:

Սարսռեցնող կերպար է: Հասկանում ենք՝ ինչու է գեղեցկուհի Ջեյ Լոն ամուսնացել նր ահետ: Որոշները սիրում են «գրպանային տղաներին»: Դե, երևի, մենք էլ չէինք հրաժարվի ձեռքի գնոմից:

Թիմ Ռոտը զարմանալի մարդ է: Նա կարող է ցանկացած կերպար կերտել: Եվ իսկապես չկա այնպիսի դեր, որը նրան չսազեր: Հենց դրա համար էլ մենք նրան սիրում ենք. հանելուկային լինելու համար: Ինչպես է նրան հաջողվում տեղավորվել այդքան տարբեր մարդկանց մեջ: Եվ որտեղ է, կներեք, այս ամենի հետ մեկտեղ անհետանում նրա տարօրինակ դեմքը: Դարի հանելուկն է:

Ահա, բռնվեցիք: Կարող եք չհերքել: Բոլորդ էլ դիտել եք գերմանական պոռնո և երազել եք սեքսուալ ջրմուղագործի մասին: Խնդրել եք՝ ստացե՛ք: Ահա՛ նա՝ առկայծող Դենիելը՝ ջրմուղագործ Սեմյոնիչի դեմքով:

«Ականջալուր եղի՛ր Մետատրոնին՝  Ամենազորի ավետաբերին՝ ճշմարիտ Աստծո ձայնին»: «Դոգմա» ֆիլմի ստեղծողները դերասանին ընդգրկեցին հրեշտակի կերպարի համար, քանի որ որոշեցին, որ եթե Աստված ձայն ունի, ուրեմն՝ այդ ձայնը Ալան Ռիկմանինն է: Ռիկմանի մասնակցությամբ ֆիլմերը կրկնօրինակմամբ դիտելը, հիրավի, հանցագործություն է: Նրան պետք է դիտել միմիայն բնօրինակով: Մեզ համար միևնույնն է, որ Ռիկմանը ծեր առնետի է նման: Նա հանճար է և խստաբարո: Վե՛րջ: