Սերժ Սարգսյանի անսպասելի որոշումների հետևանքները. ինչ են տալիս մեր երկրին մեկ հարվածով գերատեսչությունների միացման ու անջատման որոշումները

Վերջին շրջանում Հայաստանում հաճախ կայացվում են այնպիսի որոշումներ, որոնց տրամաբանությունն այդպես էլ անհասկանալի է մնում: Օրինակները բազմաթիվ են: Տարբեր գերատեսչություններ են միացումը, որոշ ժամանակ անց կրկին տարանջատվում, կառույցներ են ստեղծվում, ապա` լուծարվում:

Վերջին թարմ օրինակը Սերժ Սարգսյանի այսօրվա անսպասելի որոշումն էր: Ինչպես հայտնի է, այսօր լուծարվեց «Ազգային անվտանգության խորհրդի աշխատակազմ» պետական կառավարչական հիմնարկը:

Հիշեցնենք` ԱԱԽ քարտուղարի աթոռը երկու տարի թափուր մնալուց հետո այս տարի վերջապես գտավ իր «տիրոսջը»: ՕԵԿ առաջնորդ Արթուր Բաղդասարյանին փոխարինեց ԱՊՀ տնտեսական խորհրդի նախկին անդամ Արմեն Գևորգյանը:

Այժմ ամեն ինչի մասին ըստ հերթականության և փաստերով.

Ինչպես ստեղծվեց ԱԱԽ-ն

Գաղտնիք չէ, որ ԱԱԽ-ն ստեղծվել է հատուկ Արթուր Բաղդասարյանի համար, ով այդ պաշտոնին նշանակվեց 2008 թվականի մայիսի 4-ին: 2008-ի փետրվարի 19-ին տեղի ունեցած նախագահական ընտրություններից հետո ՀՀԿ-ն, ԲՀԿ-ն, ՀՅԴ-ն և ՕԵԿ-ը ստորագրել էին կոալիցիոն հուշագիր, ինչի արդյունքում պաշտոն ստացավ Բաղդասարյանը, որպեսզի ընդդիմությանը դավաճանելուց հետո անելիք ունենա: Այս կառույցում հանուն Արթուր Բաղդասարյանի աշխատակազմ ստեղծվեց, որտեղ տեղավորվեցին նրա թիմակիցները (բնականաբար, նրանք նոր ԱԱԽՔ-ի նշանակումից հետո պետք է լքեին տարածքը):

2012 թվականի խորհրդարանական ընտրություններից հետո ՀՀԿ-ն և ՕԵԿ-ը կրկին կոալիցիա կազմեցին, որը պահպանվեց նաև 2013 թվականի նախագահական ընտրություններից հետո, սակայն ավարտվեց 2014 թվականին, երբ հրաժարական տվեց վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը, իսկ Արթուր Բաղդասարյանին էլ Ս. Սարգսյանը չվստահեց վարչապետի պաշտոնը, որն էլ առաջացրեց ՕԵԿ-ի դժգոհությունը: Կոալիցիայից դուրս գալուց հետո նա հրաժարական ներկայացրեց նաև ԱԱԽ քարտուղարի պաշտոնից և մինչև վերջերս այդ պաշտոնը թափուր էր մնացել:

ԱԻՆ-ի ստեղծումը, ՏԿԱԻՆ դառնալն ու տարանջատումը

ՀՀ Արտակարգ իրավիճակների նախարարությունը ևս ստեղծվել է 2008 թվականին և կրկին ՕԵԿ-ի համար: Այդ ժամանակ նախարար նշանակվեց Մհեր Շահգելդյանը: Դրանից հետո նախարարի պաշտոնը երկար տարիներ զբաղեցրեց Արմեն Երիցյանը, իսկ արդեն 2014 թվականին, երբ Արմեն Գևորգյանը հրաժարական տվեց ՏԿ նախարարի պաշտոնից, այն միացվեց ԱԻՆ-ին, և Երիցյանը դարձավ սուպեր-նախարար: Արդեն 2016 թվականին այս միացյալ նախարարությունը դարձավ կոալիցիայի «զոհ»: ՀՀԿ-ՀՅԴ կոալիցիայի հետևանքով Դավիթ Լոքյանին նախարարի պաշտոն տալու համար միացյալ նախարարությունը կրկին տարանջատեցին: Հետաքրքիր է, որ այս որոշմանն ամենաշատը դեմ հանդես եկան հենց ՕԵԿ-ականները, և այդ շրջանում ՀՅԴ-ն նրանց հիշեցրեց, որ ժամանակին ԱԻՆ-ը ստեղծվել էր հենց ՕԵԿ-ի համար:

Ֆինանսների նախարարություն-ՊԵԿ

ՀՀ-ում առաջին սուպեր-նախարարը Գագիկ Խաչատրյանն էր, ով մինչ այդ զբաղեցնում էր ՊԵԿ նախագահի պաշտոնը: Նա նշանակվեց 2014 թվականի մայիսի 1-ին, երբ ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրամանագրով, կառավարությանն առընթեր Պետական եկամուտների ծառայությունը միացվեց ֆինանսների նախարարությանը: Հրամանագրով սահմանվեց, որ «Մաքսային ծառայության մասին», «Հարկային ծառայության մասին» եւ այլ օրենքներով նախատեսված մաքսային և հարկային վերադաս մարմինների ղեկավարը ֆինանսների նախարարն է: Միացյալ նախարարությունը տարանջատվեց 2016 թվականի մարտի 1-ին, որից հետո Գագիկ Խաչատրյանը դարձավ Ֆինանսների նախարար, իսկ ՊԵԿ նախագահ նշանակվեց այդ ժամանակ ՀՀ նախագահի վերահսկողական ծառայության պետ Հովհաննես Հավսեփյանը:

Այս ամբողջ փոխատեղումները մեկ անգամ ևս գալիս են ապացուցելու, որ Հայաստանում պաշտոններ ստեղծվում կամ լուծարվում են կոնկրետ մարդկանց համար: Թվարկված նախադեպերը հենց այդ երևույթի ապացույցն են. երկար ժամանակ ԱԱԽ քարտուղարի պաշտոնը թափուր պահելուց հետո Ս. Սարգսյանն  այդ պաշտոնում նշանակում է Արմեն Գևորգյանին, իսկ դրանից շատ կարճ ժամանակ անց այսպիսի ուշագրավ որոշում կայացնում: Արթուր Բաղդասարյանի՝  ԱԱԽ քարտուղար նշանակելուց հետո բազմաթիվ էին որակումներն այն մասին, որ դեռ այն ժամանակ ՕԵԿ նախագահն ԱԱԽ-ի աշխատակազմում նշանակել է իր մտերիմներին, և, փաստորեն, Սերժ Սարգսյանի որոշմամբ այդ մարդիկ դարձան գործազուրկ: Առհասարակ, այսպիսի մյուս բոլոր որոշումների դեպքում էլ առաջին հերթին կրճատվել է աշխատակազմը, և առանց այն էլ գործազրկության բարձր մակարդակի դեպքում այս հանգամանքն իրոք մտահոգիչ է: Մնում է հասկանալ երկրի ղեկավարության այսպիսի որոշումների տրամաբանությունը…

Նաիրա Հովհաննիսյան