«Ժողովուրդ» օրաթերթի հարցերին պատասխանել է Երեւանի Կ. Ստանիսլավսկու անվան պետական ռուսական դրամատիկական թատրոնի արտիստուհի, «Կարգին սերիալ», «Երե1», «Ստոպ», «Դոմինո» եւ այլ հումորային հաղորդումներից հայտնի դերասանուհի Ելենա Վարդանյանը: Նա անդրադարձել է իր բնավորության` քչերին հայտնի գծերին, նախասիրություններին ու հետաքրքրություններին: Ելենան խոստովանել է, որ պատրաստ է հրաժարվել ամեն ինչից` հանուն ընտանիքի:
Նա նշել է, որ ամուսնությունից հետո ավելի պատասխանատու է դարձել: Դերասանուհին ունի որդի, բայց դուստր ունենալու երազանքն էլ չի մոռացել: Ասում է` եթե Աստված կամենա, այն եւս իրականություն կդառնա:
-Ելենա՛, կա՞ մի կարգախոս, լոզունգ, որով ամբողջ կյանքում առաջնորդվել եք:
-Այո, իհարկե, այն է` «Կյանքը հրաշալի է…»: Ուրիշ ի՞նչ լոզունգ կարող էր լինել (ժպտում է):
-Շարունակե՛ք միտքը. «Կյանքը կարճ է, բայց…»
-Սիրուն է ու հետաքրքիր:
-Միշտ Ձեր կողքին ունեցել եք մարդիկ, որոնք…
-Մտերիմ են եղել ինձ հոտ, սիրել են ինձ, ես էլ` իրենց:
-Ո՞վ է Ձեր լավագույն խորհրդատուն, եթե այդպիսի մեկը կա, իհարկե:
-Ծնողներս են միանշանակ:
-Պատրաստ եք հրաժարվել շատ բաներից հանուն…
-Ընտանիքի:
-Ի՞նչ եք կարծում, մեր երկրի առաջընթացն ինչի՞ հետ է կապված:
-Այն կախված է ամեն մեկիցս: Եթե յուրաքանչյուրը լավ անի իր գործը, ճիշտ ապրի, կունենա առաջընթաց:
-Ո՞րն է Ձեր սիրելի միրգը:
-Բոլորը, թեպետ ավելի շատ հատապտուղներ եմ սիրում:
-Թաքնված տաղանդ ունե՞ք, մի շնորհ, որի մասին քչերը գիտեն:
-Այո, հրաշալի պատրաստում եմ խոհանոցում: Եթե ցանկանայի, կարող էի խոհարար դառնալ:
–Միշտ ձգտում եք շփվել մարդկանց հետ, որոնք…
-Ունեն բարձր ինտելեկտ, բազմակողմանի զարգացած են:
-Ձեր բնավորության ո՞ր գիծն է Ձեր ամուսինը գովում, եւ հակառակը` որի՞ց է դժգոհում:
-Նա հիանում է իմ իմաստությամբ եւ նախատում է ինձ շտապողականության համար:
-Բացի Երեւանից ո՞ր քաղաքում կցանկանայիք ապրել:
-Երեւանն իմ կյանքի եզակի քաղաքն է, միակ վայրը, որտեղ ցանականում եմ ապրել ամբողջ կյանքում: Գիտե՞ք, շատ տեղերում եմ ապրել, բայց միայն Երեւանն է ինձ հոգեհարազատ: Չեմ պատկերացնում ինձ որեւէ այլ քաղաքում: Սա ամենաբարի ու ամենահարմարավետ քաղաքն է:
-Ո՞րն է Ձեզ համար ամենահարազատ բույրը:
-Հենց Երեւանի բույրը, հատկապես` անձրեւից հետո:
-Հետաքրքիր է` հիասթափության պարագայում լուռ հեռանում եք, թե տեսարաններ եք սարքում:
-Ամեն բան կախված է իրավիճակից: Առհասարակ, ես հավասարակշռված անձնավորություն եմ, ասել, թե բռնկուն եմ, սուտ կլինի, բայց եթե փորձեն ինձ հունից հանել, իմ կողմից շատ դաժան պատասխան կստանան:
-Ամուսնությունից հետո ի՞նչ նոր որակներ ձեռք բերեցիք:
-Ավելի պատասխանատու եմ դարձել: Կյանքս փոխվել է դեպի լավը:
-Դուք ունեք որդի. հիշում եմ, որ ժամանակին երազում էիք դուստր ունենալու մասին: Այդ երազանքը էլի փայփայու՞մ եք:
-Այո, իհարկե, տա Աստված, էլի երեխա ունենամ:
-Ո՞րն է այն վեպը, որին պարբերաբար անդրադառնում եք, որը վերադարձնում է Ձեզ իր մոտ:
-Բուլգակովի «Վարպետը եւ Մարգարիտան»:
-Ի՞նչ ազդեցություն է ունեցել Ձեր անունը Ձեր ճակատագրի վրա, երբեւէ ցանկացե՞լ եք այն փոխել:
-Ոչ, ես շատ եմ սիրում անունս: Որքանով տեղյակ եմ, այն նշանակում է լուսավոր: Անունս միայն դրական ազդեցություն է ունեցել կյանքիս վրա:
-Ընկերներ շա՞տ ունեք:
-Ոչ, քիչ են, բայց արժեքավոր:
-Տարիքի հետ հասկանում եք, որ…
-Պետք է քիչ փնտրտուքների մեջ ընկնել, հարկավոր է վայելել կյանքի ամեն մի վայրկյանը, անել այնպես, որ հարազատներդ իրենց լավ զգան, այլապես դու չգիտես, թե վաղը ինչ կլինի: Պետք է ապրել այնպես, որ հետո չզղջաս:
-Մարզվելու համար ժամանակ ունե՞ք, ֆիզիկապես ակտի՞վ եք:
-Ոչ, բայց թատրոնը պահանջում է որոշակի ֆիզիկական պատրաստվածություն, այնպես որ, փորձերի ժամանակ եմ ակտիվ լինում:
-Կինը երբեք չպետք է մոռանա, որ…
-Որ ինքը կին է, որ աշխարհ է եկել սիրելու եւ սիրվելու համար: Նա պետք է մի քիչ ավելի սիրի, շատ ժամանակ տրամադրի ինքն իրեն:
-Իսկ կենցա՞ղը, օրինակ` Դուք ինչպե՞ս եք գլուխ հանում:
-Ես կենցաղում եմ այնքան, որքան ընտանիք ունեցող միջին վիճակագրական կինը…
-Գերի չեք դառնում…
-Ոչ, ես ոչ մի բանի գերի չեմ դառնում:
Աննա Բաբաջանյան