Ասում էին, թե իբր ամուսնալուծվել եմ և ապրում եմ մի դերասանի հետ. Լուիզա Ղամբարյան

«Ժողովուրդ» օրաթերթի զրուցակիցը դերսանուհի, Հայաստանի վաստակավոր արտիստ Լուիզա Ղամբարյանն է: Նա խոսել է իր բնավորության գծերի, նախասիրությունների մասին, հանդես է եկել ինքնատիպ խոստովանություններով: Լուիզան անդրադարձել է նաեւ իր անվան շուրջ պտտվող ամենազվարճալի բամբասանքին: Դերասանուհին նշել է, թե որն է եղել իր կյանքի ամենաբարդ շրջանը, եւ ինչ է ինքը սովորաբար անում այն պահերին, երբ թվում է` ելք չկա:

-Լուիզա՛, երբ փոքր էիք, Ձեզ թվում էր, որ…

-Ուսուցիչները սովորական մարդկանց կյանքով չեն ապրում:

-Ձեր մանկության գույնը ո՞րն է:

-Սպիտակը: Ես այն ասոցացնում եմ մաքրության հետ, ինչպես նաեւ դեղինը:

-Ձեզ համար միշտ դժվար է եղել ապացուցել, որ…

-Ոչինչ էլ դժվար չի եղել ապացուցել:

-Կուռքեր ունե՞ք կամ ունեցե՞լ եք:

-Ոչ, անգամ դեռահասության տարիքում, երբ բոլորը, օրինակ, Մայքլ Ջեքսոնին էին երկրպագում, ես էլի կուռքեր չունեի:

-Ձեզ սովորաբար չեն ներում այն բանի համար, որ…

-Որ ժամանակ չեմ ունենում…

-Ձեզ հետ գնումներ կատարելը հե՞շտ է, թե՞ դա իսկական արարողության է վերածվում:

-Ոչ միայն հեշտ է, այլեւ շահեկան, քանի որ սիրում եմ սակարկելու գործընթացը, հատկապես արտերկրում: Հայաստանում մենք մի փոքր բարդույթավորվում ենք այդ պահերին:

-Դժվարությամբ եք հասկանում այն մարդկանց, որոնք…

-Կարծում են, թե իրենք ամեն ինչ գիտեն:

-Ձեր կյանքի ճգնաժամային փուլը ինչի՞ հետ եք կապում:

-Հորս կորստի:

-Ի՞նչ եք անում, երբ թվում է, թե ամեն ինչ անհետ կորած է…

-Ձեռքս եմ վերցնում Աստվածաշունչը: Իհարկե, այն օգնում է ինձ, «Նարեկ»-ն էլ է օգնում: Դրանք իմ միակ, շտապ եւ անփոխարինելի օգնություններն են:

-Եթե հանգստանալ, ապա ի՞նչ ֆորմատով:

-Բոլոր ժամանակներում եւ հոգեվիճակներում հանգստի լավագույն տարբերակը ծովափնյա հանգիստն է ընտանիքիս հետ:

-Կա՞ մի աֆորիզմ, ասացվածք, որը Ձեզ տպավորել է, հուզել:

-Այո, այս պահին, չգիտես ինչու, հիշեցի «Կոմս Մոնտե Քրիստո»-ից Էդմոն Դանտեսի խոսքերը` «Սպասել եւ հուսալ»: Կարճ, ամփոփ, բայց խորիմաստ խոսքեր:

-Գրական ամենահոգեհարազատ կերպարը:

-Զարմանալի կթվա, բայց Շառլ Ազնավուրի անունը պետք է տամ: Նրա կերպարը, վերջին շրջանում հատկապես, ինձ առանձնապես գրավել է: Ի վերջո, եթե հաշվի առնենք, որ նա հեղինակել է «Ազնավուրը Ազնավուրի մասին» գիրքը, կարող ենք համարել, որ նա` շանսոնյեն, գրական կերպար է:

-Վախենում եք, որ…

-Տգիտությունը հսկայական ծավալներ կստանա եւ առավել ընդգրկուն կդառնա:

-Ափսոսում եք, որ…

-Տարիներն անցնում են, եւ մայրս ծերանում է:

-Սիրո հարցում ինչպիսի՞ն եք:

-Միանշանակ, հաջողակ եմ:

-Ձեր տրամադրության անկումն ու վերելքը հիմնականում կախված է…

-Մարդկանց չարախոսությունից, վատ, բացասական էներգիայից, որ նրանք փոխանցում են: Եթե նույնիսկ անձամբ ներկա չեմ տվյալ միջավայրում, միեւնույնն է, ինձ վրա ազդում են նման խոսակցությունները:

-Չեք հիշում, թե վերջին անգամ երբ եք…

-Էկլերներ թխել, իսկ դա ինձ մոտ լավ է ստացվում:

-Ինքնախարազանվո՞ղ, թե՞ արդարացումներ փնտրող տեսակ եք:

-Ինքնախարազանվող, բայց վերջում անպայման ինքս ինձ հետ կոնսեսուսի եմ գալիս:

-Հաճա՞խ եք հարվածներ ստանում:

-Ոչ, որովհետեւ պաշտպանական ռեակցիաս բավական ուժեղ է:

-Ամեն դեպքում, Դուք էլ կունենաք Ձեր խոցելի կողմերը:

-Իհարկե, քանի դեռ արթնանում ենք, շնչում ենք, սիրում ենք, ունենք հիշողություն, չենք կարող խոցելի չլինել: Պարզապես ժամանակը կոփում է:

-Ձեր անձի շուրջ պտտվող ամենազվարճալի բամբասանքը:

-Ասում էին, թե, իբր, ամուսնալուծվել եմ եւ ապրում եմ մի դերասանի հետ: Նա, ով տարածել էր այդ սուտը, պնդում էր, թե մենք իր հարեւանությամբ ենք ապրում (ծիծաղում է):

-Եվ վերջում` ի՞նչ եք ուզում կյանքից:

-Ուզում եմ, որ այն, ինչ ունեմ, Աստված պահպանի, որովհետեւ ունենալը մի արվեստ է, ունեցածը պահպանելը` այլ:

Աննա Բաբաջանյան