Դժվարություններին քմծիծաղով եմ նայում․ Արփին՝ իր բնավորության և Նադեժդա Սարգսյանի խորհրդի մասին

«Ժողովուրդ» օրաթերթի զրուցակիցը երգչուհի Արփին է։ Մեզ հետ զրույցում Արփին բացահայտել է միայն իրեն բնորոշ բնավորության գծերը։

-Արփի՛, ինչպես եք սկսկում Ձեր առավոտը ։

-Օրը սկսում եմ մեկ գավաթ սուրճով, երեխաներիս բարի լույսով ու պաչիկով։

-Փորձո՞ւմ եք կյանքից վերցնել մաքսիմալ…

-Փորում եմ կյանքից վերցնել մաքսիմալ էներեգիայի աղբյուր, եւ դա նորից վերադարձնել կյանքին։ Ես բնավորությամբ պերֆեկցիոնիստ եմ , եթե մի բան անում եմ, ապա պետք է անեմ լավը, բարին, որի համար ինձ շատ էներգիա է պետք։

-Մի բան, որ ամենահարազատ մարդուն անգամ չեք ների:

-Ես շատ ներողամիտ եմ, եւ փորձում եմ մարդկանց հասկանալ տվյալ պարագայում։ Չեմ կարծում, թե այդ ինչ պետք է լինի, որ ես չներեմ։ Կարող է տվյալ մարդու նկատմամբ պատնեշ առաջանա, բայց ներում եմ։

-Ինքներդ Ձեզ քսան տարի անց ինչպիսի՞ն եք պատկերացնում:

-Քսան տարի անց պատկերացնում եմ ավելի շատ երգի մեջ, կցանկանամ այդ ժամանակ ձայնասկավառակ ձայնագրել, որպեսզի ձայնային տեմբրային տարբերությունը զգացվի։ Կցանկանամ մեծ ու գեղեցիկ սեփական առանձնատուն ունենալ, որտեղ կարող եմ ինչ-որ բույսեր ցանել,մշակել բնությանն աելի մոտ լինելու համար։

-Ունե՞ք վատ սովորություն, որից չեք հրաժարվի, եթե անգամ ամբողջ աշխարհը պնդի:

-Եթե ես գտնում եմ, որ դա վատ սովորույթ է եւ դրա մասին ինձ ամուսինս կամ ընտանիքի որեւէ անդամ ասում է, ապա ես դա փորձում եմ շտկել, որովհետեւ եթե դա վատ է, ես միանգամից հրաժարվում եմ դրանից։ Ես ինքս բնավորությամբ հարմարով մարդ եմ։

-Թիկունքից հարվածողներ շա՞տ ունեք:

-Գուցե կան, բայց ես չեմ տեսնում, կամ էլ չեմ ուզում տեսնել, չեմ մտածել դրա մասին։ Ես փորձում եմ իմ կյանքից հանել բացասականը, եթե մի բան էլ տեսնում եմ չտեսնելու եմ տալիս, պոչս քաշում գնում եմ։

-Կա՞ միբան, որանպայմանուզումեքիրագործել, բայցդեռչիստացվում:

-Այո կա, որը հետաձգվեց այս համաճարակի պատճառով։ Ուզում եմ ստեղծագործական ինչ-որ փոքրիկ բիզնես ստեղծել, բայց դեռ այդ ժամանակը չեմ կարողանում հայթհայթել, իհարկե դեռ փակագծերը չեմ բացահայտի։

-Մարդիկ Ձեր մեջ առաջինն ի՞նչ են նկատում:

-Ասում են բարությունը, եւ այնքան հաճելի է, որ դա հենց իմ աղջկանից եմ լսում։

-Ձեր կյանքի դժվարին փուլն ինչի՞ հետ է կապված եղել:

-Շատ լավ մանկություն եւ նաեւ դժվար օրեր եմ ունեցել, դժվարն ու հեշտը միշտ շղթայված են եղել, եւ հիմա ես այդ դժվարությունները հաճելի հիշողություն են դարձել, պարզապես քմծիծաղ եմ տալիս ու անցնում առաջ։ Արժեքները ընտանիք կազմելուց հետո փոխվել են, կարեւորն իմ ընտանիքն ու երեխաներս են։

-Կնոջը ի՞նչն է հմայիչ դարձնում:

-Կնոջը հմայիչ է դարձնում ընդհանուր խնամքն ու խնամված լինելը։ Հանդարտ խոսքը, հանգիստ լինելը, հավասարակշռված լինելը, բարրությունն ու նվիրվածությունը։

-Ի՞նչ ոճ եք նախընտում։

-Տարիքի եւ ժամանակի հետ կապված ինձ մոտ անընդհատ փոփոխություններ են լինում։ Մի շրջան կարող է շատ աքսեսուարներ հավանեմ, օրինակ այս շրրջանում աքսեսուրաներ չեմ սիրում կրել, բացառապես մինիմալ նուրբ աքսեսուարների։ Առօրյայում սիրում եմ սպորտային հագուստներ կրել, եւ դա հարմար է նաեւ երեխաների հետ, առանց շպարվելու, եւ դա է ինձ ավելի տարիքով փոքրացնում։

-Խի՞ստ մայրիկ եք:

-Ո՛չ շատ խիստ եմ, ո՛չ շատ թույլ, այն ինչը, որի ինձ տվել են, եւ գիտեմ, որ դա կյանքի համար լավ է, փորձում եմ դա ներարկել երեխաներին։

-Ինչն եք կարեւորում առաջինը Ձեր երեխաների մեջ։

-Տանն անպայման գիրք կա, ուզում եմ, անընդատ նրանք գիրք տեսնեն, գրքին մոտ լինեն, նույնիսկ, եթե ես ժամանակ չեմ ունենում նրանց համար կարդալու։ Իրենք իրենց թափածը պետք է հավաքնեն, քանի որ իրենք են դա արել․ մենք ամեն ինչ անում ենք իրենց համար, ամեն շրջագայության ժամանակ վազում եմ մանկական խամութներ, բայց չեմ բերում ու այսպես ցփնում իրենց առաջ, պետք է արժանան դրան։ Փորձում եմ արժեքներն իրենց ահմար ավելի տեսանելի ու շոշափելի դարձնել։

-Կա՞ մի խորհուրդ, որ տվել են Ձեզ եւ երբեք չեք մոռանա:

-Լուսահոգի Նադեժդա Սարգսյանն ամեն անգամ բեմ դուրս գալուց, ասում էր անպայման սա կանես, նա կանես։ Ասում էի կանեմ, ասում էր «կ» չեմ սիրում, արա՝ տեսնեմ։ Արա՝ իմ աչքը տեսնի։ Դա իմ կյանքի ամենակարեւոր խորհուրդներից է։

-Ո՞վ է Ձեր սիրելի բանաստեղծը:

-Պարույր Սեւակը, Համո Սահյանը եւ Վահան Տերյան։

-Եվ վերջում` երջանիկ լինելու համար Ձեզ ի՞նչ է հարկավոր:

-Ինձ համար երջանկությունը կայուն հոգեվիճակ է, երբ ամեն ինչ հանգիստ է, կայուն է, երբ տեսնում եմ իմ երեխաներին թռչկոտում են դա ինձ համար երջանկություն է։

Զրուցեց Լիդա Եղիազարյանը