«Հրաչյա Ներսիսյանի անկեղծությունն ու հումորի վարպետությունը». մարդկային անկեղծությունը, որը դարձավ հայկական կինոյի սիրված դասականը

Այսօր՝ նոյեմբերի 12-ին, հայ մեծանուն դերասան Հրաչյան Ներսիսյանի ծննդյան օրն է։

ArmLur.am-ը իր ընթերցողին է ներկայացնում սիրված դերասանի կյանքից հետաքրքիր դիպվածներ։

Դերասան Հրաչյա Ներսիսյանը, որը հայտնի է իր դերակատարումներով հայ թատրոնում ու կինոյում, Հայաստանում մեծ համբավի տեր է։ Նրա կյանքը հարուստ է տարբեր հետաքրքիր ու յուրահատուկ պատմություններով։ Ներսիսյանը թատրոնի և կինոյի աշխարհում հայտնի էր իր խորիմաստ դերերով, բայց նրա մասին պատմությունները միաժամանակ նաև ունեն հումորային ու մարդկային երանգներ։

Հրաչյա Ներսիսյանի կարիերայի ամենահիշարժան պահերից մեկը կապված է իր երիտասարդության տարիներին կատարած առաջին դերերից մեկի հետ։ Մեկ անգամ նրա ընկերներից մեկը պատմել է, որ այն ժամանակ, երբ նա դեռ նոր էր մուտք գործել թատերական ասպարեզ, սկսել առաջին քայլերը դեպի թատերական կյանք, Հրաչյան շատ ծանր էր ընդունում իր դերը։ Նա համարյա ամեն մեկ դերակատարումից առաջ խորը մտածելու ժամանակ էր տրամադրում ու նույնիսկ «պարտավոր էր» ամբողջական կերպար ստեղծել։ Սակայն այդ նույն դերերից մեկը, որը նա նկարահանվել էր մի տխուր կատակերգությունում, դարձավ մի շատ հուզիչ պատմություն։ Հրաչյան իր կերպարի մեջ այնպիսի ներշնչվածության հասավ, որ մի պահ համեմված կատակերգությամբ տպավորիչ բախումից հետո ամբողջ հանդիսատեսը մոռացավ, որ դա պարզապես թատրոն է, և մեկ մարդու պես տպավորված ծափահարեցին։ Այդ պահը ուներ այնքան մեծ ազդեցություն, որ նրան սկսեցին գնահատել ոչ միայն որպես պրոֆեսիոնալ դերասան, այլև որպես իսկական արվեստագետ։

Բացի այդ՝ Հրաչյան բավականին բազմակողմանի էր՝ դերասանական տաղանդից բացի նա նաև շատ լավ հաղորդավար էր։ Ի դեպ, հենց հաղորդավարությամբ էլ այն ժամանակներում շատ հայտնի հաղորդումներից մեկում զրուցել էր ու հումորով պատասխաններ տվել։ Այդ հաղորդումը դարձավ շատ դիտվող և Հրաչյան հայտնի դարձավ ոչ միայն իր դերերով, այլև իր լավատեսությամբ ու բարոյական կեցվածքով։

Հին հայկական ֆիլմերն ընդհանրապես մեծ սեր են վայելում հայ հեռուստադիտողների կողմից։ Այդ ֆիլմերից մեկը «Տժվժիկ» ֆիլմն է, որտեղ Հրաչյա Ներսիսյանը ևս դեր է ունեցել։

Այս ֆիլմում նա խաղում է գլխավոր դերերից մեկում՝ որպես անչափ սիրելի, բարեսիրտ, բայց միևնույն ժամանակ նաև փոքր-ինչ միամիտ գյուղացի։ Ֆիլմը ստեղծվել է ռեժիսոր Արթուր Հակոբյանի կողմից և այն միտված էր ոչ միայն զվարճացնելու, այլև հասարակական և մարդկային խնդիրներ հումորային տեսանկյունից մատուցելու։

Նրա կերպարը, որը հիմարիկ և մի փոքր ինքնահավան էր, բայց միաժամանակ բավականին սիրված ու անմեղ, ամբողջ ֆիլմի ընթացքում արտահայտում էր յուրահատուկ հումորային և կատակերգական մթնոլորտ՝ տարված իրական կյանքի փոքրիկ անկումներով ու զվարճալի դեպքերով։

Ըստ պատմությունների՝ Հրաչյա Ներսիսյանը դերակատարումից առաջ շատ մոտիվացված ու լրջորեն պատրաստվում էր՝ մասնավորապես ուսումնասիրելով այն ժամանակվա հայկական գյուղի մարդկանց բնույթն ու վարքագիծը։ Սակայն, ֆիլմի նկարահանումների ընթացքում, նրա հետ մի հետաքրքիր դեպք տեղի ունեցավ։

Մի անգամ՝ մի տեսարանի ընթացքում, երբ պետք էր հանդես գալ շատ շուտ, Հրաչյա Ներսիսյանը մտածմունքների մեջ ընկած կանգնել էր՝ շատ երկար ժամանակ մտածելով իր կերպարի մասին, քանի որ ուզում էր այն ստեղծել ամենաբնութագրական ու մաքուր կերպով։ Արդյունքում՝ նա իր խորը զգացմունքներով ու վարպետությամբ ֆիլմի ոգին կրող մի ամբողջ կերպար հուշեց՝ դարձնելով այն անչափ յուրահատուկ։

Այդ օրը, երբ նկարահանումները վերջացան, ամբողջ թիմը (ներառյալ ռեժիսորն ու այլ դերակատարները) բարձր գնահատեց Ներսիսյանի խաղը, իսկ նա, իհարկե, դարձավ ֆիլմի ամենասիրված կերպարներից մեկը՝ իր անմեղությամբ և անկեղծությամբ։

Աննա Սրապիոնյան