«Առավոտ» օրաթերթը գրում է. «20-րդ դարի սկզբին ԱՄՆ-ում լույս տեսավ մի գիրք, որը կոչվում էր՝ «Նրա հետքերով. Ինչպե՞ս կվարվեր Հիսուսը»: Գրքի հեղինակն էր բողոքական քահանա Չարլզ Շելդոնը: Որպես գեղարվեստական ստեղծագործություն՝ գիրքը բավականին թույլ է: Դա, ըստ էության, ոչ թե վեպ է, այլ քարոզների հավաքածու: Բայց որպես քարոզ՝ այն բավականին հետաքրքիր է: Գաղափարն այն է, որ եկեղեցական համայնքի անդամները որոշում են հետևել Տիրոջը՝ այդ բառի ուղիղ իմաստով. կյանքում որևէ քայլ կատարելուց առաջ հարցնել՝ իսկ ինչպե՞ս իմ տեղը կվարվեր Հիսուսը: Սեփական վարքի համար նման բարձր չափանիշ դնելով՝ մարդիկ իրենց քաղաքում կյանքը դարձնում են ավելի մաքուր և ազնիվ և, ամերիկյան իրականության խաղի կանոններից առանձնապես չշեղվելով, հասնում են սոցիալական լուրջ արդյունքների:
Ինչպես և ցանկացած քարոզ, այդ «ծրագիրն», իհարկե, իր մեջ պարունակում է ուտոպիայի տարրեր: Բայց կա նաև ռացիոնալ հատիկ` ցանկացած լուրջ հարցում որոշում ընդունելուց առաջ չշտապել, թեկուզ 10 րոպե մտածել: Այդ 10 րոպեում կշռադատել, թե որքանով է քո ցանկությունների կատարումը «էկոլոգիապես մաքուր» լինելու՝ այդ բառի ամենալայն իմաստով:
Հայ Առաքելական եկեղեցին [Հայաստանում, համենայնդեպս] պետք է, կարծում եմ, զբաղվի նման խնդիրներով՝ «եկեղեցաշինությամբ» մեծահարուստների փառասիրությանը հագուրդ տալու փոխարեն»:
Ավելի մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։
.gif)
