Ինձ էլ չեն տվել հրավեր, ես գնացել եմ, բայց չեմ մոտիկացել. երևի տենց ա պետք եղել. Առաքել Մովսիսյանը` երեկվա զորահանդեսի մասին

Երեկ՝ սեպտեմբերի 21-ին, ՀՀ Անկախության 25-ամյակի առթիվ Հանրապետության հրապարակում կայացավ զորահանդես, սակայն ինչպես նկատեցինք, զորահանդեսին ներկա լինելու հնարավորություն ՀՀ օրենսդիրներից ոչ բոլորին էր ընձեռվել:

ArmLur.am-ն արդեն գրել էր, որ զորահանդեսին մասնակցելու հրավիրատոմսեր, բացի Ազգային ժողովի նախագահից եւ փոխնախագահներից, ստացել էին միայն խմբակցության ղեկավարներն ու հանձնաժողովների նախագահները, իսկ մյուս պատգամավորները ժամը 19:00-ին Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրում կայանալիք համերգի համար էին հրավերներ ստացել:

Եվ, ահա, այս փաստը շատ զայրացրել է մի շարք օրենսդիրների, որոնք բոյկոտել են եւ չեն մասնակցել համալիրում կայանալիք համերգին:

«Ժողովուրդ»-ը այս առիթով զրուցեց զորահանդեսին մասնակցելու հրավեր չստացած Առաքել Մովսիսյանի՝ Շմայսի հետ:

-Պարո՛ն Մովսիսյան, ինչո՞ւ Ձեզ չէին հրավիրել Անկախության 25-ամյակի կապակցությամբ կազմակերպված զորահանդեսին:

-Ո՞վ չի հրավիրել, հրավիրատոմսը մոտս ա:

-Բայց տեղեկություն կար, որ ԱԺ բոլոր պատգամավորներին չեն հրավիրել, միայն ղեկավար կազմին՝ հանձնաժողովների նախագահներ, խմբակցությունների ղեկավարներ:

-Ես գնացել էի, տրիբունայի մոտ էի, ուղղակի չբարձրացա վերեւ, որովհետեւ փողկապ չէի կապել:

-Միայն դա՞ էր պատճառը:

-Հա՛, էդ պահին հա, որովհետեւ բոլորը փողկապով էին, սիրուն չէր:

– Ձեզ հաստատ հրավիրե՞լ էին:

-Հա՛, երկու հրավիրատոմս էր՝ մեկը համերգի, մեկը՝ էդ հրապարակի միջոցառման:

-Մարզահամերգային համալիրի՞ համերգի մասին է խոսքը:

– Հա, հա՛:

-Բայց շատ ազատամարտիկներ, պատգամավորներ անտեսվել են ՀՀ նախագահի նստավայրի կողմից: Չեն հրավիրվել նաեւ այնպիսի մարդիկ, որոնք լուրջ ներդրում են ունեցել մեր երկրի անկախության գործում՝ իրենց արյունը թափելով:

-Ճիշտն ասած, երեւի ինձ էլ շփոթվել, որ ուղարկել են: Մնացածին էլ չեն տվել: Ես զգացի էդ պահը, դրա համար չբարձրացա տրիբունա:

-Այսինքն՝ Ձեր հրավերը շփոթմունք եք համարո՞ւմ:

-Դե, հա՛, շատերին չեն տվել, դրա համար ես չգնացի:

-Պարո՛ն Մովսիսյան, ի վերջո, մասնակցե՞լ եք զորահանդեսին, թե՞ ոչ:

-Գնացել եմ, քանի որ ոչ մեկին հրավիրատոմս չէին տվել՝ տրիբունա բարձրանալու համար, ինձ տվել էին, դրա համար չբարձրացա ես: Ես ասեցի, որ բոլորին պետք ա տային, դաժե ֆրակցիայում էլ եմ էդ հարցով խոսել, թե խի բոլորին չեք տվել, դրա համար էլ չբարձրացա:

-Ըստ Ձեզ՝ ինչո՞ւ բոլորին չեն հրավիրել:

-Ես հասկանում եմ, երեւի հյուրեը շատ են, դրա համար:

-Շատ ազատամարտիկներ, պատգամավորներ նեղացել եւ մերժել էին հրավերը, նույնիսկ մարզահամերգային համալիր չէին գնացել:

-Իզուր են նեղանում: Սա մեր երկիրն ա, եթե տենց բաներից պտի նեղանան, ուրեմն պիտի խռովենք, պատերազմ էլ չգնանք: Սխալ ա: Ուրեմն տենց ա պետք եղել, տենց են արել: Ու ասեմ քեզ, որ ուզում ես ճիշտ իմանաս, ինձ էլ չեն տվել հրավեր, ես գնացել եմ, բայց չեմ մոտիկացել:

-Հա՞, այսինքն՝ Ձեզ էլ, ամեն դեպքում, զորահանդեսին մասնակցելու հրավեր չեն տվել:

-Հա, իհարկե, չեն տվել, բայց ես չեմ նեղանում, երեւի տենց ա պետք եղել:

-Բայց Դուք եւս Ձեր արյան գնով նվաճումներ ունեք՝ անկախ այսօր ունեցած կարգավիճակից եւ ծավալած գործունեությունից: Ինչո՞ւ Ձեզ էլ անտեսեցին: Կարծես թե իշխող թիմի համար էլ օտար մարդ չեք:

-Էլի եմ անելու, 4 երեխա ունեմ, էս երկրում պիտի ապրեն: Ես ամեն ինչ անելու եմ, որ մեր հայ ազգի երեխեքը իրենց լավ զգան մեր երկրում:

-Այսինքն՝ նեղացած չե՞ք:

– Ես երբեք չեմ նեղանում:

-Պարո՛ն Մովսիսյան, մեզ տեղեկություններ հասան, որ մի շարք կամավորական ջոկատների հրամանատարներ ցուցակներ են ներկայացրել ՀՀ նախագահի նստավայր, որպեսզի իրենց ազատամարտիկ թիմակիցներին ՀՀ նախագահը պարգեւատրի, սակայն որեւէ մեկը չի պարգեւատրվել: Ձեր կարծիքով՝ ինչո՞ւ:

-Մի հատ խելոք բան ասե՞մ: Մեր բոլոր ընկերներն էլ՝ մարտական, կռվել են, ժամանակին իրենց մեդալները բոլորն էլ ստացել են, բոլորս իրար հետ ենք ստացել: Ես հիմա կամաչեմ, որ ինձ մեդալ տան: Հասկացա՞ր: Մենք կամաչենք, որ մեզ մեդալ տան էսօր: Ես չգիտեմ՝ ով ա ուրախանում, որ իրենց մեդալ են տալիս, բայց տենց ա: Իհարկե, դա ծառայող տղերքին չի վերաբերվում: Թող զինվորներին տան, սպաներին տան: Ի՞նչ են հելնում, թե կռվել ենք, մեդալ տվեք: Եկեք թողենք մեր զինվորների հայեցողությանը, ինչ արել ենք, էլի կանենք, ինչքան կարանք, կօգնենք: Նեղանալ պետք չի:

-Շատ հետաքրքիր էր Ձեր խոստովանությունը, որ սկզբում ասացիք՝ հրավեր եք ստացել, բայց հետո ճշմարտությունը բացահայտեցիք:

-Դե, ինչ անեմ, չուզեցի խաբեմ: Բայց պարզ ասեմ՝ ես չեմ նեղանում: Ջղայնանում եմ, բայց չեմ նեղանում:

Զրուցեց Քնար Մանուկյանը