ՆՈՒՅՆ ԴԵՂՆ ԱՆԸՆԴՄԵՋ ՎԱՃԱՌՈՒՄ ԷԻՆ ՄԵԶ

Հարգելի՛ խմբագրություն, կարդալով «Ժողովուրդ»-ի մարտի 9-ի համարում տպագրված «Ֆիլմ-սարսափի ժանրից»  հրապարակումը` կրկին վերապրեցի այն ողբերգական իրավիճակը,  որն առնչվում է այդ հիվանդանոցի  վերակենդանացման  բաժնի հետ:  Ամուսինս  2006 թ. հոկտեմբերի 19-ին  «Արմենիա»    հանրապետական հիվանդանոց էր տեղափոխվել կաթվածահար վիճակում: Ես համամիտ եմ այդ  բաժանմունքի նախկին բուժքրոջ այն պնդումների հետ,  որ այդտեղի բուժաշխատողները`  հիմնականում բժիշկները, անասելի կոպիտ են:  Նրանք հաշվի չեն առնում, որ  գործ ունեն կենաց-մահու կռիվ տվող հիվանդների տերերի հետ եւ բացարձակ արհամարհանքով ու քամահրանքով են վերաբերում   հիվանդատերերին,  որոնք պատրաստ են  բժիշկների ամենաանհնար պահանջն իսկ կատարել, միայն թե  իրենց հիվանդին լավ վերաբերեն:  Ես  չեմ էլ հիշում ամուսնուս  բժշկուհու անուն-ազգանունը (միայն  հիշում եմ, որ  շատ կարճ  սանրվածք ուներ),  բայց նրա  կոպիտ, դժկամ  վերաբերմունքը երբեք  չեմ մոռանա: Իսկ եթե  Հիպոկրատին երդում տված բժշկուհին արհամարհանքով է վերաբերում հիվանդատերերի հետ` հարկ  չհամարելով պատասխանել իրեն ուղղված հարցերին, ապա  դժվար չէ պատկերացնել  նրա «հոգատար»  վերաբերմունքը  հիմնականում անգիտակից վիճակում գտնվող  հիվանդների հանդեպ:  Առանց քաշվելու, առանց  երկմտելու, գիտենալով, որ ամուսնուս օրերը հաշվված են, նա ամենաթանկ դեղերն էր պահանջում:  Ճի՛շտ հասկացեք, որդիներս պատրաստ էին ամեն ինչ անել  իրենց հոր կյանքը փրկելու համար,  բայց  ներքին մի ձայն մեզ ասում էր, որ  դեղերը  նրան չեն հասնում:  Կասկածն ավելի շատ  խորացնում էր այն հանգամանքը, որ  ստիպում էին դեղերը գնել հենց հիվանդանոցի դեղատնից` վճարելով կրկնակի: Սա կարող են հաստատել այն  բոլոր մարդիկ, որոնք երբեւէ առնչվել են այդ  տխրահռչակ բաժանմունքի հետ: Ասեմ ավելին, առկա է  մի փաստ, որ  նախկին բուժքույրը  չի նշել:  Որդիս  գրիչով մի փոքրիկ կետ էր անում  թանկարժեք դեղի տուփի վրա եւ այդ նույն դեղատուփը հաջորդ օրը գնում էր հիվանդանոցի դեղատնից:   2006 թ. նոյեմբերի 6-ին ամուսինս մահացավ այդ նույն հիվանդանոցում` այդպես էլ  գիտակցության  չգալով:  Իհարկե  ցավալի  է, որ  տեղյակ լինելով  հիվանդանոցում տիրող  այդ  իրավիճակին`  միայն աշխատանքից  ազատվելուց հետո  է  այդ բաժնի անցուդարձին  լավատեղյակ  բուժքույրը  հրապարակում այդ փաստերը:  Հուսով եմ, որ գոնե Ձեր թերթում այդ փաստերի հրապարակումից հետո պատկան մարմինները համապատասխան հետեւություններ անեն: ՍԵԴԱ ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆ