ՀԽ անդամները կառավարությանն առաջարկում են կասեցնել Ստամբուլյան կոնվենցիայի վավերացումը

Հանրային խորհրդի անդամ Հովհաննես Հովհաննիսյանը խորհրդի նիստի ժամանակ «Ստամբուլյան կոնվենցիայի վավերացման հետ կապված վտանգները» թեմայի քննարկման ժամանակ ՀՀ կառավարությանն առաջարկեց որոշ ժամանակով դադարեցնել Ստամբուլյան կոնվենցիայի վավերացման գործընթացը:

«Արմենպրես»-ի հաղորդմամբ` խորհրդի անդամներից մի քանիսը հակադարձեցին և առաջարկեցին կասեցնել այն:

Հարցը դրվեց քննարկման և միաձայն որոշում կայացվեց հարցը կրկին դնել քննարկման: Հովհաննես Հովհաննիսյանը իր զեկույցի ժամանակ ներկայացրեց կոնվենցիայի նպատակները, կառուցվածքը, որը հիմնված է «չորս P-երի» վրա` կանխարգելում (Prevention), պաշտպանություն (Protection) և զոհերի աջակցություն, հանցագործների հետապնդում (Prosecution) և ինտեգրված քաղաքականություն (Policies):

«Հիմնական բանավեճն այս կոնվենցիայի շուրջ առաջացել է 3-րդ հոդվածում առկա սահմանումներից մեկի պատճառով: Ընտանեկան բռնությունը սահմանված է հետևյալ կերպ` ֆիզիկական, սեռական, հոգեբանական կամ տնտեսական բնույթի բոլոր բռնարարքները, որոնք կատարվում են ընտանիքի կամ ընտանեկան միավորի ներսում կամ նախկին կամ ներկա ամուսինների կամ զուգընկերների միջև՝ անկախ նրանից՝ կատարողը բնակվում է կամ բնակվել է զոհի հետ նույն բնակարանում, թե ոչ։ Խնդիրն առաջացրել է այս նախադասության «զուգընկեր» բառը, որը պետք է տարասեռ լինի, որպեսզի պարզ լինի»,- նշեց Հովհաննիսյանը:

«Կանանց նկատմամբ բռնության և ընտանեկան բռնության կանխարգելման ու դրա դեմ պայքարի մասին Եվրոպայի խորհրդի կոնվենցիա»-ն (Ստամբուլի կոնվենցիա) ընդունվել է 2011 թվականին Ստամբուլում, Եվրոպայի Խորհրդի շրջանակներում: Մի շարք երկրներում Ստամբուլյան կոնվենցիան հայտարարել են հակասահմանադրական: 2017 թվականի հունիսի դրությամբ՝ այն ստորագրվել է 44 երկրի և Եվրամիության կողմից: 2012 թվականի մարտի 12-ին Թուրքիան դարձավ առաջին երկիրը, որը վավերացրեց Կոնվենցիան, որին հաջորդեցին 27 այլ երկիր՝ 2013-ից 2017 թվականների ընթացքում (Ալբանիա, Անդորրա, Ավստրիա, Բելգիա, Բոսնիա եւ Հերցեգովինա, Կիպրոս, Դանիա, Ֆինլանդիա, Էստոնիա, Ֆրանսիա, Վրաստան, Գերմանիա, Իտալիա, Մալթա, Մոնակո, Մոնտենեգրո, Նիդեռլանդներ, Նորվեգիա, Լեհաստան, Ռումինիա, Պորտուգալիա, Սան Մարինո, Սերբիա , Սլովենիա, Իսպանիա, Շվեդիա, Շվեյցարիա)։ Կոնվենցիան ուժի մեջ է մտել 2014 թվականի օգոստոսի 1-ին: