«ՓԱՓՈՒԿ ԲԱՐՁՈՎ «ՕՐՈՐ»-ԻՑ ՀՈԳՆԵԼ ԵՄ»

Ալ. Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի մեներգչուհի Մագդա Մկրտչյանն առաջիկայում պատրաստվում է հանդես գալ նոր դերերգերով: Նա «Ժողովուրդ»-ին պատմել է իր ծրագրերի մասին, անդրադարձել է օպերային արվեստը հասարակության լայն շերտերին հասու դարձնելու խնդրին` նկատելով, որ այն թանկ արվեստ է, պահանջում է մեծ ներդրումներ, մշտական հովանավորչություն, հետեւողական քարոզչություն:

-Մագդա՛, այս տարի նոր դերերգեր պատրաստո՞ւմ եք, արտերկրում համերգներ ունե՞ք:
-Այո՛, Ռախմանինովի «Ալեկո»-ն պետք է մայիս-հունիս ամիսներին ներկայացնեմ հանդիսատեսին, ապա հանդես եմ գալու այլ` Մասկանիի «Գեղջկական ասպետություն» օպերայում, Սանտուցայի դերերգով: Ունեմ հրավերներ Ֆրանսիայի, Իտալիայի, Ռուսաստանի օպերային թատրոններից: Առհասարակ, այս տարվան առնչվող իմ նպատակները դրսի հետ են կապված: Անգամ մի քանի տարով դրսում աշխատելու, մեր հայ մշակույթը ներկայացնելու ցանկություն ունեմ, տեսնենք` ինչպես կստացվի:
-Դուք տարբեր առիթներով նշել եք, որ հայկական օպերային ձայնը, դասական երգիչների տեմբրը տարբերվող է, յուրահատուկ: Ըստ Ձեզ` որտե՞ղ է գաղտնիքը:
-Մեր դասական երգիչները թեեւ շատ չեն, բայց եթե անգամ տաղանդավոր 5-6 հոգի ունենք, պետք է նկատել, որ դրանք բավական արժեքավոր ձայներ են, էժան, «ջրիկ» չեն, թանձր են: Մեր երգածը մեր հոգուց է բխում, գուցե նաեւ այդ հանգամանքն է դեր խաղում:
-2006-ին Վատիկանում Բենեդիկտոս 16-րդ պապի ներկայությամբ Ձեր կատարմամբ հայկական միջնադարյան շարականների մեկնաբանում է եղել, եւ ելույթը հեռարձակվել է 27 երկրներում: Ի՞նչ եք կարծում` արտերկրում որքանո՞վ են ծանոթ հայկական մշակույթին, եւ ի՞նչ է պետք անել այն մասսայականացնելու համար:
-Մեր ազգային մշակույթը, մեր երաժշտությունը դրսում լավ չեն ճանաչում: Օրինակ` ես շատ կուզենայի, որ Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի առթիվ Օպերայի եւ բալետի թատրոնում Մոցարտի, Վերդիի «Ռեքվիեմ»-ի փոխարեն Կոմիտասի երաժշտությունը մատուցվեր: Արտերկրից այդքան հյուրեր ենք ունենալու: Թող գան, տեսնեն, թե ինչ մշակույթ ունենք մենք:
-Մագդա՛, իսկ, առհասարակ, օպերային արվեստը մեր հասարակության լայն շերտերին հասու դարձնելու համար ի՞նչ է հարկավոր:
-Սա արվեստի մի տեսակ է, որը պետք է շատ պրոպագանդվի, շատ գովազդվի: Սա թանկ արվեստ է եւ մեծ ներդրումներ է պահանջում: Արտիստը չի կարող մի քանի հոգու հավաքել գեղեցիկ մի շենքի ներսում ու ասել` դե՛, ինձ լսեք: Հատուկ մասնագետներ են պետք, ովքեր հանդիսատես կապահովեն: Իսկ, առհասարակ, ես նկատել եմ, որ մեր ժողովուրդը սիրում է օպերային արվեստը եւ հետաքրքրված է դրանով:
-Այս պարագայում, թերեւս, պետական մոտեցում է պետք, ոչ թե փառատոնից փառատոն, այլ մշտական, տեւական ուշադրության պակաս կա:
-Այդ աջակցության անհրաժեշտությունը միշտ էլ կա: Եվ ինչպես սպորտի ոլորտը, որի ներկայացուցիչները մշտական մարզումների կարիք ունեն, այնպես էլ մեր ոլորտը ունի այդ «մարզումների» եւ Ձեր նշած տեւական ուշադրության կարիքը: Ցավոք, միայն տաղանդով աշխարհին շատ բան ասել չես կարող. թիկունքիդ խոշոր հովանավորներ են պետք:
-Եթե հարցին նայենք զուտ բիզնես տեսանկյունից, ո՞ր դեպքում հնարավոր կլինի հայկական օպերային արվեստի ոլորտում ներդրած գումարները հետ բերել:
-Դա հնարավոր կլինի, եթե մենք կարողանանք այնպես անել, որ արտերկրում հնչեն հայկական օպերաները, օրինակ` Չուխաջյանի «Արշակ Երկրորդը», որը դրսում կարող է հռչակ վայելել, ընդունվել եվրոպացիների կողմից: Միայն մեր մշակույթով կզարմացնենք արտերկրին, այդ կերպ մենք կլինենք օրիգինալ եւ հետաքրքիր:
-Բազմիցս նշել եք, որ մենք ունենք օպերային ձայներ, որոնք թատրոնի ներսում «օգտագործելու» առիթ չի լինում, համապատասխան ներկայացումներ չեն կազմակերպվում: Արդյո՞ք վտանգ չկա, որ այդ ձայները կարող են կորչել:
-Այո՛, այս պայմաններում արտիստը կորցնում է իր լավագույն տարիները: Որքա՞ն կարելի է սպասել նոր ներկայացման: Ասենք` եթե վաթսունում նրա երազանքն իրականացավ, ինչպե՞ս է նայվելու բեմից: Ես այս հարցին ռեալ եմ նայում: Մինչ օրս միայն ամպագոռգոռ խոստումներ են հնչել: Փափուկ բարձով «օրոր»-ից հոգնել եմ:

ԹԵ ԻՆՉՊԵՍ ԱՆՄՈՌՈՒԿԸ ՄՏԱՎ ԿԵՆՑԱՂ

Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի խորհրդանշանը` անմոռուկը, աստիճանաբար ավելի լայն տարածում է գտնում հայերիս շրջանում: Անմոռուկով կրծքանշաններ սկսել են կրել անգամ հաղորդավարները, քաղաքական գործիչները եւ այլ հանրային դեմքեր:

Վերջին շրջանում առաջ եկած մեկ միտում, սակայն, բազում քննադատությունների ու դժգոհությունների ալիք բարձրացրեց քաղաքացիների շրջանում: Սոցցանցերում սկսվեց ակտիվորեն քննարկվել այն հարցը, որ հայերիս համար կարեւորագույն խորհուրդ ունեցող նշանը մտավ մեր կենցաղ, անգամ սկսեց ծառայել ոմանց բիզնես շահերին: Այսօր գնորդներին առաջարկվում են անմոռուկով կրծքանշաններ, զարդեր, կախիկներ, թիթեռնիկներ, ձեռքի աշխատանքներ: Անմոռուկի նշանն արդեն կարելի է դաջված տեսնել նույնիսկ զգեստների, կոշիկների վրա: Անգամ ատամնաբուժական կլինիկաներից մեկն իր ծառայությունների մասին գովազդը հանրությանը ներկայացնում է անմոռուկի ֆոնին` նշելով, որ Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին ընդառաջ սպասվում են զեղչեր: «Այնպիսի տպավորություն է, որ մենք ոչ թե նշում ենք, այլ տոնում ենք Ցեղասպանության տարելիցը»,-նկատել էր ֆեյսբուքյան ակտիվիստներից մեկը:
«Ժողովուրդ»-ը Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին նվիրված միջոցառումները համակարգող պետական հանձնաժողովի քարտուղար, Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի տնօրեն Հայկ Դեմոյանից հարցրեց` հնարավոր է՞ արդյոք այս գործընթացը գոնե ինչ-որ չափով վերահսկելի դարձնել, որոշ ընկերությունների զգուշացում անել. «Կան դաստիարակված եւ անդաստիարակ, ճաշակավոր եւ անճաշակ մարդիկ: Կան նաեւ այնպիսիք, ովքեր բիզնեսի մոլուցքով են տարված: Եվ այս գործընթացն անվերահսկելի է, անհատական մոտեցման խնդիր է, ցանկացած մեկը յուրովի է ընկալում այդ խորհրդանշանը»,- մեկնաբանեց նա:
Այնինչ սոցցանցերի քննադատները նկատում են, որ կարելի էր 100-րդ տարելիցի այնպիսի խորհրդանշան ընտրել, որը «տոնին բնորոշ տրամադրություն հաղորդելու հնարավորություն չէր փոխանցի»: «Նման միջոցառումը ճիշտ ընտրված կազմակերպիչ պետք է ունենա` սրտացավ, ճաշակով, կիրթ, նուրբ մոտեցմամբ»,-կարծիք են հայտնում թեման քննարկող ակտիվիստները:

Նյութերը՝ ԱՆՆԱ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆԻ

 
ՊԱՏՎԻՐԱԿՆԵՐԻՑ 5-ՐԴԸ ՎԱՍՄԱԹԶՅԱՆՆ Է
Ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք՝ Վիեննայում կայանալիք «Եվրատեսիլ 2015» երգի միջազգային մրցույթին Հայաստանը կներկայանա հատուկ մրցույթի համար ձեւավորված «Genealogy» խմբով, որը կկատարի «Don’t deny» երգը: Առաջին ալիքը խոստացել էր հայտնել արդեն խմբի հինգերորդ մասնակցի անունը: Եվ այսպես՝ մրցույթում մեր երկրի պատվիրակներից հերթականը Մերի-Ջին Օ՚Դոհերթի Վասմաթզյանն է, ով ներկայացնում է Ավստրալիա աշխարհամասը: Նա օպերային երգչուհի է, հանդես է եկել բազում հայտնի համերգասրահներում: Վերջինս նշել է, որ մոր շնորհիվ ծանոթացել է հայկական երաժշտությանը, ոգեշնչվել է Կոմիտասով:

ՀԱՅ ՊՈՐՏԱՊԱՐՈՒՀԻ ԷՐ ՁԵՐԲԱԿԱԼՎԵԼ
Օրերս համացանցում լուրեր էին տարածվել, որ Եգիպտոսում հայտնի պորտապարուհի, ազգությամբ հայ Սաֆինարին ձերբակալել են` իբրեւ թե եգիպտական դրոշն անարգելու համար: Սաֆինարը NEWS.am STYLE-ի հետ զրույցում նշել է, որ սկանդալն արդեն անցյալում է. «Ես տուգանք վճարեցի եւ ազատվեցի: Այս թշնամական վերաբերմունքի պատճառն այն է, որ ես սկսել էի առաջարկներ ստանալ նաեւ լիբանանյան հեռուստաընկերություններից, ելույթի հրավերներ կային նաեւ ԱՄՆ-ից: Ես հասկանում եմ՝ ինձ նախանձող պարուհիներին. ինչ-որ մի հայուհի գալիս եւ մրցույթներում զբաղեցնում է առաջին հորիզոնականները, գրավում բոլորի ուշադրությունը: Ոմանք անգամ Ռուսաստանից պարուհիներ էին կանչում, որ կարողանան ինձ դուրս հանել դաշտից, բայց նրանց մոտ ոչինչ չստացվեց»,-ասել է նա:

ՉԻՆԱՍՏԱՆՆ  ԱՆՑԵԼ Է ԱՄՆ-ԻՑ
Չինաստանի կինովարձույթում դրամարկղային մուտքերը պատմության մեջ առաջին անգամ գերազանցել են ԱՄՆ-ի դրամարկղային մուտքերը: Ինչպես հայտնում է «Արմենպրես»-ը` հղում անելով The Hollywood Reporter-ին, 2015-ի փետրվարի տվյալներով` Չինաստանում վարձույթի աշխատողները վաստակել են 650 միլիոն դոլար, մինչդեռ ԱՄՆ-ում հաջողվել է հավաքել տասը միլիոնով պակաս: Չինաստանի վարձույթի առաջատարն է դարձել «Մարդը Մակաոյից 2» մարտաֆիլմը (104 միլիոն դոլար): Երկրորդ հորիզոնականում է «Վիշապի թուրը» պատմական ֆիլմը (95 միլիոն դոլար), երրորդում` «Գայլի տոտեմը» չին-ֆրանսիական կինոնկարը (72 միլիոն դոլար): Չինաստանում հոլիվուդյան ժապավեններն ամենավատ արդյունքներն են արձանագրել: