Հարցազրույց բանաստեղծ, նախկին քաղբանտարկյալ ՄԵՐՈՒԺԱՆԻ հետ:-Պարո՛ն Մերուժան, ինչո՞ւ էիք Ռոբերտ Քոչարյանին թուրքական ծագում վերագրել:-Մուսուլման է` զտարյուն, անառարկելի, անթերի: Եթե հիշում եք` մայր տաճարում այլ ղեկավարների հետ հաճախ էր լինում: Խնդրում եմ, ցո՛ւյց տվեք մեկ տեսանյութ, որտեղ ինքը խաչակնքվում է: Եթե մեկ կադր ցույց կտաք, ես կստորագրեմ, որ ազգությամբ թուրք եմ: Այս մարդը (նկատի ունի Ս. Սարգսյանին. Ա. Դ.), ձեւ է, թե չէ, գնաց, մկրտվեց, խաչակնքում է: Համենայնդեպս, թատերականացված այդ խաղը տեղի է ունենում: Ես նաեւ քաջ գիտեմ, որ Քոչարյանը որեւէ դավանանք չունի, բայց դա ասում եմ նաեւ մեկ ուրիշ փաստից բխեցնելով` Վազգեն Սարգսյանի թաղումը: Ես հիշում եմ այն պահը, երբ նա պպզած վիճակում լուսնանման գծումներ էր կատարում Վազգենի գերեզմանի մոտ: -Բայց դա ի՞նչ է նշանակում:-Ես կասեմ առանձին ուղիղ խոսքում:-Հանրապետական կուսակցության մասին ի՞նչ կասեք` նկատի ունենալով, որ համարվել եք ՀՀԿ-ի առաջնորդներից Անդրանիկ Մարգարյանի ընկերը, համախոհը:-Ես ոչ մի առարկություն, նսեմացուցիչ որեւէ միտք թույլ չեմ տալիս հիշատակների հանդեպ, բայց ասեմ հետեւյալը. այդ հանգուցյալ վարչապետը մի որեւէ քայլի չդիմեց, որով դրսեւորեր անցյալում իր դիսիդենտ լինելը: Իսկ Տիգրան Սարգսյանի նշանակման դեպքում անհրաժեշտ էր ներկայացնել մի մարդու, որը չունի քաղաքական, բարոյական դիմանկար: Այսօրվա վարչապետը մտավորական է, քաղաքական գործիչ չէ, այս մարդը այսօրվա նախագահի համար միջոց է` իր պլանները իրականացնելու ճանապարհին: Համոզելու արվեստին էլ չի տիրապետում, որպեսզի կարողանա համոզիչ կերպով արդարացնել իր տնտեսական նահանջը: Այն պետությունը, որը չունի քաղաքական մեծ առաջնորդ, ուղղակի դեգրադացվում է: Իսկ այսօր մենք ապրում ենք առաջնորդ չունեցող երկրում, պետությունը եւ ժողովուրդը չունեն առաջնորդ: -Ո՞ւր է տանում մեզ հանրապետական կուսակցությունը:-Հանրապետկան կուսակցություն կոչվող մամլիչն ինքը չգիտի` ուր է գնում, որպեսզի իմանա, թե ձեզ ուր է տանում: Այնտեղ կան խելացի մարդիկ, անառարկելիորեն կան մտավորականներ, բայց լրագրողներն այսօր մոտենում են ընդամենը երկու մարդու, որոնք անմեղսունակ են` Ռազմիկ Զոհրաբյան եւ Գալուստ Սահակյան: Այնտեղ ծանրակշիռ մտավորականների մի զանգված կա, որը առարկել չկարողանալու պատճառով լուռ է: Այդ կուսակցությունը չի պառակտվի, քանի որ այն ղեկավարում է նախագահը, բայց նրա գոյատեւումն էլ ծիծաղելի վիճակում է, երբ նրան առարկում են այլ գաղափարախոսական միավորները, այդ թվում` Հայ հեղափոխական դաշնակցությունը, որտեղ կան մտավորականներ, բեւեռախույզ տղաներ: Այդպիսիք կան նաեւ ԲՀԿ-ում, ինչքան էլ արհեստածին համարենք այս կուսակցությունը: Բայց ո՞վ է գալու իշխանության, սա ավելի ծանր հարց է, քան այն, թե ով է իշխանությունում այսօր: Երկիրը զարգանում է ընդդիմադիր ճակատի թելադրանքով: Միամիտ մարդկանց թվում է, թե ընդդիմությունն ու իշխանությունը, ձայն-ձայնի տված, ծպտյալ գործ են անում: Ես խնդրում եմ` հիշե՛ք` ես` որպես դիսիդենտ, համոզված եմ, որ նրանք չեն համագործակցում: Եւ ընդհանրապես, ժողովրդի մեջ թող չաշխատի այդ պանիկան, որ սա խաղ է, թատրոն է: Չէ, ընդդիմությունը գործում է ընդդիմադիր ճակատի միասնական գաղափարախոսությամբ, իշխանությունը առայժմ հեղհեղուկ վիճակում յոլա է գնում. ճանապարհ է գնում, մինչեւ վերջանա: Եթե որեւէ մեկին թվում է, թե այդ ճանապարհը պետք է հարատեւի 2012 թվականի վերընտրությամբ, ապա նրա համար կվկայակոչեի ամերիկյան դեսպանի այս խոսքերը. «Իմ խոսքերը բխում են ձեր Սահմանադրությունից, համաձայն են ձեր Սահմանադրությանը, որին առարկում եք ինքներդ»: -Ի՞նչ քաղաքական ուժի եք տեսնում ապագա իշխանությունում: -Այս վիճակում տեսնում եմ ՀԱԿ-ին: Ի դեպ, ասեմ, որ ՀԱԿ-ում մտավորականներ կան, եթե Համազգային շարժման ավելորդ մասն արդեն մաքրվել է: Խոսքս այն տղաների մասին է, այն կոսմոպոլիտների, որոնք եկել էին խաղալու, եւ որոնք պասկվիլներով ու կլյաուզաներով այնպես արեցին, որ Վանո Սիրադեղյանը վտարանդի դարձավ: Դա իմ ողբերգությունն է. նա մտավորական էր բառիս բուն իմաստով: Եւ գրող էր` անառարկելի: ՀԱԿ-ը ունի մի հետաքրքիր բան: Այն, որ միաբեւեռ ղեկավարի միջոցով մի ամբողջական միավորի ղեկավարությամբ է առաջնորդվում: Մենք այն ազգն ենք, որը պետք է ունենա անմիջապես առաջնորդ: Մենք մեծ չենք տարածական իմաստով, բայց պատմական դասական անցյալ ունենք: Ես գաղթականի որդի եմ ու լավ գիտեմ, թե ինչ է գաղթը, եւ ինչպիսի ընդվզում ունի գաղթականի զավակը: Այստեղ ընդվզման եղանակները գուցե դուրեկան չեն իրենց էությամբ, բայց մի՛ մոռացեք, որ առաջին նախագահը չի կարող հեղափոխության կոչել ժողովրդին: Առաջին նախագահը կարող է հեզորեն տանել իր ժողովրդին հեղափոխության միայն այն ճանապարհով, որը կոչվում է սահմանադրական, որովետեւ այդ Սահմանադրության երաշխավորն է ինքը: -Դուք հավատո՞ւմ եք, որ Սերժ Սարգսյանը կփոխանցի իշխանությունը:-Ես չեմ հավատում, որ որեւէ ղարաբաղցի կարող է զիջել իր իշխանությունը: Նա արյուն կթափի, նա կմիանա մեր պատմական թշնամիներին, բայց չի տա իշխանությունը: Ու քանի դեռ մեկ ղարաբաղցի կա Հայաստանի իշխանությունում, մենք օր ու արեւ չենք ունենալու: Միակ ելքը մաքառման ճանապարհով նրանց մեկուսացնելն է:ԱՆՈՒՇ ԴԱՇՏԵՆՑ
.gif)
