ՀԱՊԿ-ում արդեն հաշտվել են, որ կազմակերպությունում Հայաստանի դիրքորոշման պատճառով դեռ մեկ տարի լիարժեք գլխավոր քարտուղար չի լինի, եւ այդ պարտականությունները կշարունակի կատարել Ռուսաստանի ներկայացուցիչ Վալերի Սեմերիկովը. երեկ նման հոդված է հրապարակել ռուսական «Կոմերսանտ» թերթը` ընդգծելով, որ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում Բելառուսի ներկայացուցիչ Ստանիսլավ Զասի նշանակումը ձգձգվում է Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի անդրդվելիության պատճառով:
Ռուսական լրատվամիջոցի այս հրապարակումն ինքնին այնքան էլ ուշադրություն չէր գրավի, եթե դրան չհաջորդեր ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի խոսնակի՝ Դմիտրի Պեսկովի մեկնաբանությունը ՀԱՊԿ-ում ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ:
Իսկ ՌԴ նախագահի խոսնակը հայտարարել է, թե ՀԱՊԿ օպերատիվ կառավարման պակաս չկա՝ չնայած այն բանին, որ կառույցի գլխավոր քարտուղարի նշանակման հարցի շուրջ տարաձայնություններ կան: «Ո՛չ Կրեմլում, ո՛չ ՀԱՊԿ անդամների շրջանում որեւէ ֆրուստրացիա չկա, ինչպես նաեւ չկա ՀԱՊԿ ղեկավարության վակուում»,- ասել է Պեսկովը՝ հիշեցնելով, որ կառույցը՝ ի դեմս ՌԴ ներկայացուցիչ Վալերի Սեմերիկովի, ունի գլխավոր քարտուղարի ժամանակավոր պաշտոնակատար: Նա նաեւ նշել է, թե ՀԱՊԿ անդամ երկրների միջեւ տարաձայնությունները ներկայում կարգավորվում են, ու այդ գործընթացը շարունակվում է:
Պեսկովի հայտարարությունները բավականին ուշագրավ են: ՌԴ-ն բաց տեքստով հասկացնում է, որ իրենք որեւէ խնդիր չեն տեսնում` ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի պաշտոնի հարցում Հայաստանի դիրքորոշման հետ կապված: Հասկանալի է՝ ՌԴ-ն առանձնապես դեմ չէ ստեղծված իրավիճակին, քանի որ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի ժամանակավոր պաշտոնակատարը հենց իրենց ներկայացուցիչն է: Այսինքն՝ ՀԱՊԿ կառավարումն այսօր փաստացի ՌԴ-ն է իրականացնում ու իրականացնում է առանց որեւէ խնդրի: ՈՒ այս առումով Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի համառությունը, երբ շարունակում է չհամաձայնել ՀՀ-ին հատկացված տեղը ժամանակից շուտ Բելառուսի ներկայացուցչին զիջելու հարցում, միանգամայն ընդունելի է:
Միաժամանակ, ՌԴ նախագահի խոսքերը վկայությունն են այն բանի, որ ՌԴ-ն հարգում է Հայաստանի ինքնիշխանությունը, ինքնուրույն որոշումներ կայացնելու իրավունքը, անհամաձայնության դեպքում վետոյի կիրառումը, եւ չի փորձում իր հեղինակությամբ կամ այլ լծակներով ազդել ՀՀ իշխանությունների վրա: Սա ինքնին կարեւոր է նաեւ այն առումով, որ ՀԱՊԿ անդամ մյուս պետությունները եւս սկսել են հասկանալ ՀՀ-ում տեղի ունեցած թավշյա հեղափոխության արդյունքներն ու վերականգնված ինքնիշխանությունը: