Գաղտնիք չէ, որ Ադրբեջանն առիթը բաց չի թողնում ամենատարբեր հարթակներում քննարկման առարկա դարձնելու արցախյան հիմնահարցը եւ ցանկացած միջազգային կառույցում քննարկվող փաստաթղթերում մտցնել իրեն ձեռնտու ձեւակերպումներ հակամարտության վերաբերյալ: Ձեռնտու ձեւակերպումն էլ, ինքներդ եք հասկանում, տարածքային ամբողջականության պահպանման թեզի շրջանակներում է, իսկ եթե կարողանում են, նաեւ փորձում են ավելացնել «գրավյալ տարածքները վերադարձնելու» միտքը:
Նման փորձեր Ադրբեջանն արել է վերջին օրերին Բրյուսելում Արեւելյան գործընկերության տասնամյակին նվիրված հանդիսավոր հավաքի շրջանակներում: Բայց քանի որ այս անգամ նրանց չի հաջողվել ցանկալի արդյունք գրանցել, վերջում տապալել են ողջ միջոցառումը: Բանն այն է, որ գագաթնաժողովի ավարտին Եվրամիության ու ծրագրի անդամ վեց երկրների արտգործնախարարներին այդպես էլ չի հաջողվել միասնական փաստաթուղթ ընդունել․
Բաքուն հրաժարվել է ստորագրել հռչակագիրը, քանի որ տեքստում որեւէ հիշատակում չի եղել Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության մասին: Նախորդ տարիներին ընդունված փաստաթղթերում այդ դրույթը հիշատակվել է, սակայն այս անգամ եվրոպացի առաջնորդները մերժել են Բաքվի պահանջն ու փաստաթուղթը թողել այնպես, ինչպես իրենք էին նախատեսել: ՈՒ հիմա, փաստորեն, Արեւելյան գործընկերության ծրագրի տասը տարվա պատմության մեջ առաջին անգամ ամփոփիչ հայտարարությունը ընդունվել է ոչ թե հավաքի բոլոր մասնակիցների, այլ միայն Եվրամիության արտգործնախարար Ֆեդերիկա Մոգերինիի անունից:
Նախորդ տարիներին, ինքներդ եք հասկանում, միջազգային հանրությունն առանձնապես հաշվի չինստելմյուսկողմի՝ Հայաստանի հետ եւ համաձայնել է ընդառաջել Ադրբեջանի քմահաճույքներին: Սա` միանգամայն հասկանալի պատճառներով. ՀՀ նախկին իշխանությունները չունեին լեգիտիմություն, ընդհակառակը՝ ունեին ընտրակեղծիքով իշխանության գլխին հայտնված, կոռումպացված վարչակարգի համարում.միջազգային կառույցներին հեշտ էր նրանց նկատմամբ ճնշումներ գործադրելը, ցանկալի զիջումներ կորզելը:
Թավշյա հեղափոխությունից հետո, սակայն, իրավիճակ է փոխվել, եւ Հայաստանը միջազգային հանրությանը ներկայանում է միանգամայն լեգիտիմ, ժողովրդի կողմից ընտրված իշխանության տեսքով, եւ ՀՀ վարկանիշն իրոք չափազանց բարձր է: ՈՒ Հայաստանի ֆոնին հիմա ավելի է ընդգծվում Ադրբեջանի իշխանությունների կոռումպացված, ոչ ժողովրդավարական բնույթը:
Այնպես որ, այս առումով պատահական չէր, որ միջազգային հանրությունը ՀՀ-ին չնեղացնելու համար գերադասել է չընդառաջել Ադրբեջանի պահանջներին, թեկուզ եւ նախատեսված սցենարից շեղվելու գնով:
.gif)
