«Չնայած պատերազմի վտանգին՝ ներդրումներ ենք անում արդյունաբերության բնագավառում»:

Եթե պատերազմի վտանգի մասին անվերջ մտածենք, ապա ճիշտը ոչինչ չանելն ու պատերազմի սկսվելուն սպասելն է: Բայց եթե նույնիսկ պատերազմ սկսվի, ապա Լոռու ընդերքը տնօրինող ընկերության ղեկավարն առանձնապես չի տուժի: Որքան ինտենսիվ գործի նրա ղեկավարած կառույցը, այնքան շատ գունավոր մետաղ կարտահանվի: Այսինքն՝ եթե նույնիսկ պատերազմ սկսվի, ու, ասենք, Լոռու մարզը թշնամու տնօրինության տակ անցնի, ապա Վ. Մեջլումյանն ընդամենը կդադարեցի իր գործունեությունը, իսկ ներդրումներն էլ չեն կորչի, քանի որ դրանք վաղուց շահույթի տեսքով վերադարձված կլինեն հանքերի սեփականատիրոջը: