Քանի որ Հայաստանում զորահանդեսներն անցկացվում են երեք կամ հինգ տարին մեկ անգամ, անկախության 20-ամյակի զորահանդեսը կարող է դառնալ պատմական` այն առումով, որ կարող է լինել վերջինը Հայաստանի անկախ Հանրապետության պատմության մեջ: Իսկ դա կարող է տեղի ունենալ ոչ այն պատճառով, որ մենք, ի վերջո, կդադարենք երկրի ամենակարեւոր տոնը նշել` մեր հարեւաններին «ատամ ցույց տալով», այլ որ 20-ամյակը կարող է լինել մեր անկախության վերջին հոբելյանական տարեթիվը, քանզի եթե այսպես շարունակվի, դժվար թե Հայաստանի Հանրապետությունը «ձգի» մինչեւ 30-ամյակ: Առաջին հայացքից նման կանխատեսումը կարող է ծայրահեղ հոռետեսական համարվել, սակայն իրականում նման տագնապի համար լուրջ պատճառներ կան: Եւ դրանցից գլխավորը Հայաստանի համար կարեւորագույն երեք երկրների` Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի եւ Ֆրանսիայի հետ մեր հարաբերությունների որակն է: Ռուսաստանի մասով ամեն ինչ առավել քան հստակ է, եւ վերջին զորահանդեսի ժամանակ փողփողացող ռուսական դրոշն ընդամենը ֆորպոստի կարգավիճակի տեսանելի արձանագրումն է: Այս առումով լավագույն տարբերակը կլինի, եթե առաջիկայում ռուսները բավարարվեն Հայաստանի զինված ուժերի զորահանդեսներին միայն այդ չափի մասնակցությամբ: Սակայն դատելով ընթացող զարգացումներից` Ռուսաստանն անում է ամեն ինչ` վերջնականապես ոչնչացնելու համար Հայաստանի առնվազն տնտեսական անկախությունը: Ի հավելումն «Գույք պարտքի դիմաց» ծրագրով արդեն ձեռք բերված եւ այդպես էլ չաշխատող բազմաթիվ ռազմավարական նշանակության օբյեկտների` ռուսները որոշել են տիրանալ նաեւ Որոտանի ՀԷԿ-ին: Հատուկ այդ նպատակով առաջիկայում նախատեսվում է ՌԴ վարչապետ Վլադիմիր Պուտինի այցը Հայաստան: Պարզվում է` մեր իշխանությունները պատրաստվում են Որոտանի ՀԷԿ-ն էլ տալ ռուսներին, միայն թե վերջիններս չթանկացնեն Հայաստանին մատակարարվող գազը: Այսպիսով` շարունակվում է Հայաստանի ունեցած չունեցածը «գույք պարտքի դիմաց» Ռուսաստանին նվիրելու գործընթացը, որն, ըստ ամենայնի, կավարտվի միայն այն ժամանակ, երբ գույքը սպառվի: Վիճակը պակաս տխուր չէ նաեւ ԱՄՆ-ի հետ հարաբերություններում: Բոլորս ենք հիշում հայ-թուրքական արձանագրությունների ստորագրման նախաշեմին արված Սերժ Սարգսյանի հայտարարությունը, թե ինքը չի կարծում, որ թուրքերը մեզ կխաբեն, քանզի խաբել մեզ կնշանակի խաբել ԱՄՆ-ին: Բայց պարզվեց, որ ոչ միայն թուրքերը մեզ խաբեցին, այլեւ ամերիկացիները: Եւ նախօրեին Էրդողանի հասցեին Օբամայի շռայլած գովեստի խոսքերն ու Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորումը շարունակելու մեղմիկ հորդորը հենց այդ համատեքստում էին: Ինչ վերաբերում է Հայաստանի ավանդական բարեկամը համարվող Ֆրանսիային, ապա Սարկոզիի գալիք այցելությունն ու տարածաշրջանի երեք երկրներում հանգրվանելու տեւողությունն առավել քան ակնառու կերպով ցույց է տալիս, թե որ երկիրը որքանով է կարեւոր Ֆրանսիայի համար:
.gif)
