Իշխանությունը չի կարողացել կամ չի ուզեցել. եթե մենք ուզենայինք, վաղուց լուծված կլիներ. Շիրակի թեմի առաջնորդ

Երեկ լրացավ 1988 թվականի ավերիչ երկրաշարժի 29-րդ տարելիցը: Չնայած մոտ երեք տասնյակ տարի է անցել, սակայն երկրաշարժի արդյունքում անտուն մնացած ընտանիքներից շուրջ 4 հազարը դեռ շարունակում է ապրել ժամանակավոր կացարաններում:

Այս ընթացքում իշխանության տարբեր ներկայացուցիչներ պարբերաբար հայտարարել են, որ հեսա-հեսա աղետի գոտին կվերականգնեն: Սակայն նրանց խոստումներն այդպես էլ իրականություն չեն դառնում:

«Ժողովուրդ» օրաթերթը զրուցեց Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել եպիսկոպոս Աջապահյանի հետ:

-Սրբազա՛ն, աղետալի երկարաշարժից անցել է 29 տարի, սակայն Գյումրու բնակարանային ավաններին խնդիրը դեռեւս չի լուծվել: Գյումրու այսօրվա վիճակը որքանո՞վ է մխիթարական:

-Մխիթարական պահեր էլ կան, անմխիթար պահեր էլ կան: Սեւի եւ սպիտակի խառնուրդ է: Անշուշտ կարող էր ավելի լավ լինել, բայց այստեղ միայն իշխանությունը եւ պետությունը չեն մեղավոր: Հաճախ եմ ասել, որ նաեւ մեր մեղքի բաժինն էլ կա: Շատերիս ձեռք է տվել այս վիճակը:

-Դա՞ է պատճառը, որ իշխանությունն ամբողջովին չի լուծել խնդիրները:

-Իշխանությունը չի կարողացել կամ չի ուզեցել կամ արել է, բայց բավարար չի եղել: Բայց մենք եթե ուզենայինք, գյումրեցիները եթե ուզենային, այդ հարցը վաղուց լուծված էր՝ սեփական միջոցներով եւ սեփական ձեռքերով: Սուբյեկտիվ դրդապատճառներ էլ կան, թե ինչու այդ հարցը չի լուծվում: Այնպես չի, որ օբյեկտիվ է ամեն ինչ:

-Վարչապետ Կարեն Կարապետյանն այցելեց Գյումրի, իր խոսքում նշեց, թե Գյումրիում կյանքը փոխելու ծրագիր ունեն: Այդպիսի խոստումներ բազմիցս են հնչել, որքանո՞վ են նրա խոստումները հավատ ներշնչում:

-Կարծում եմ՝ այս վարչապետն ազնիվ է իր ե՛ւ ցանկություններում, ե՛ւ մղումներում, ե՛ւ ջանքերում: Եվ մենք ամեն կերպ պետք է օգնենք, որ ինքն իր այդ տեսլականն իրականություն դարձնի: Դրական արդյունք տեսնում ենք:

-Ռոբերտ Քոչարյանն ու Սերժ Սարգսյանն աղետի գոտու վերականգման ժամկետներ էին մատնանշում: Կատարվե՞լ են նրանց խոստումները:

-Այն, ինչ իրենք դրել են իրենց առջեւ, այդ խնդիրը լուծել են: Հիմա բնակարաններ այնքան, որքան որ քանդվել է, կառուցվել են, նույնիսկ մի բան էլ ավել են կառուցվել: Բայց քանի որ այդ հարցի լուծումն ուշացավ, խնդիրն էլ չլուծվեց: Հիմա այնպես չի, որ բոլոր տնակներում ապրողները երկրաշարժի պատճառով են անօթեւան, այլ պատճառներ էլ կան:

-Սերժ Սարգսյանը նշել է, թե աղետի գոտի հասկացությունը գնալով քիչ է բնորոշում Գյումրի քաղաքը: Այդպե՞ս է:

-Անշուշտ Գյումրին այլեւս աղետի գոտի չէ, պարզապես ամենախնդրահարույց մարզն է եւ շարունակում է մնալ: Նաեւ, ինչպես ասում են, մեր մեղքով, մեր անփութության եւ ագահության պատճառով: Պետք է փոխել մեր մթնոլորտը, որ չենք կարողանում անել: Մեր ժողովրդի մի զգալի հատված ծուլությունը դարձրել է եկամտի աղբյուր, աղքատությունը դարձրել է եկամտի աղբյուր: Դա պետք է փոխել մեր մտածելակերպում: Մենք ասելով բոլորիս էլ նկատի ունեմ: Մենք՝ գյումրեցիներս, մի քիչ շատ ենք ծուլացել, ավելի սպասողական վիճակի մեջ ենք մտել, միշտ սպասելով, որ ուրիշը պետք է անի, որ հանկարծ մենք չանենք, որովհետեւ եթե մենք անենք, ուրիշը չի անի: Այդ սկզբունքը, ցավոք, շատ տներ քանդել է եւ շատ մեծ վնաս է տվել այս տարիների ընթացքում:

-Այսինքն՝ կա՞ն տարբերակներ, բայց բնակչությունը չի աշխատո՞ւմ:

-Անշուշտ, տարբերակներ կան, անշուշտ, աշխատել է պետք, ծուլությունը թոթափել է պետք, ոչ թե նստել, սպասել, նպաստի հույսին ապրել: Այս հոգեբանությունն է այսօր իշխում շատերի մոտ: Գյումրիում դեռեւս կան չլուծված խնդիրներ, բայց հսկայական խնդիրներ էլ լուծված են, չնկատելը մեղք է: Ես տասնիններորդ տարին է՝ այս թեմի առաջնորդն եմ եւ չեմ կարող ասել, թե հիմա այն վիճակն է, ինչ այն ժամանակ: Հանցագործություն կլինի նման բան ասել, անհամեմատ առաջընթաց կա, բայց, անշուշտ, շատ ավելի կարող էր լինել առաջընթացը: Միակողմանի պետք չի նայել, թե միայն իշխանությունն է մեղավոր: Իշխանությունն իր մեղքի բաժինն ունեցել է, այժմ էլ գուցեեւ ընդունի, բայց մենք մեր մեղքի բաժինը պետք է փնտրենք եւ գտնենք:

զրուցեց Նաիրա Հովհաննիսյանը