ArmLur.am-ի զրուցակիցը ադրբեջանագետ, պատմական գիտությունների թեկնածու Տաթևիկ Հայրապետյանն է:
Տիկի՛ն Հայրապետյան, դուք ակտիվորեն աջակցում եք նոր ձևավորված «Զանգ» քաղաքացիական շարժմանը, որը պարբերաբար ակցիաներ է իրականացնում՝ բարձրաձայնելով հայ-ադրբեջանական հարաբերություններում առկա վտանգների մասին, բայց, կարծես, վերջին շրջանում շարժումը պասիվացել է, ակցիաներ չեն լինում: Ո՞րն է պատճառը, ինչո՞վ է զբաղված շարժումը:
-Դա պայմանավորված է մեր կազմակերպած տարբեր փակ հանդիպումներով: Մենք հիմա շտաբային աշխատանքներով ենք զբաղված, փորձում ենք ավելի ինտենսիվացնել հանդիպումները և դրա արդյունքում հասնել մարդկանց թվի ավելացմանը: Պատճառը միայն սա է, մենք մեր նպատակներից չենք հրաժարվել, պարզապես մտածում ենք, որ կարիք կա ավելի շատ աշխատանք կատարելու: Առաջիկայում մեր ակցիաները շարունակական կլինեն, քանի վտանգ կա ու դա որևէ կերպ լուծում չի ստանում, չենք կարող տանը նստել:
-Հասարակության արձագանքն ինչպիսի՞նն է, մարդկանց մասնակցությունը, ակտիվությունը բավարար գնահատո՞ւմ եք:
-Բնականաբարր՝ ոչ, իհարկե, եղանակային պայմանաներն էլ են իրենց դերը խաղում, բայց պատճառները մի քանիսն են: Տարբեր խմբերի հետ աշխատանքի տարբեր ձևեր կան, համենայնդեպս, կարծում եմ, մենք կարողացել ենք մեդիայի միջոցով մարդկանց ուշադրությունը հրավիրել խնդրի վրա, որի մասին լռում էին մինչ այս, ոչ մեկն այս խնդիրների մասին չէր խոսում, ով էլ խոսում էր, նրան մեղադրում էին, որ ադրբեջանական խոսույթ են տարածում, բայց իրականությունն այն է, որ դա իրական վտանգ է, ու իշխանությունը ոչ մի քայլ չի ձեռնարկում այդ վտանգը չեզոքացնելու համար, հենց այս պահանջով էլ փողոց ենք դուրս եկել: Ես հույս ունեմ, որ մեր աշխատանքի և հանդիպումների արդյունքում մարդկանց թիվը գնալով կավելանա և իրապես կկարողնանք այդ վտանգը չեզոքացնել: Ամեն անգամ ես ինձ հարցադրումը տալիս եմ, որ միգուցե ինչ-որ բան չափազանցնում եմ կամ սխալ եմ տեսնում, բայց ամեն անգամ բավական է թերթեմ ադրբեջանական լրատվամիջոցները, ես տեսնում եմ՝ ինչ ակտիվությամբ է քարոզչություն տարվում, տեսնում եմ, որ իրենք պատրաստվում են գարնանը հնարավոր էսկալացիայի ճանապարհով գալ, իրենց պետական հեռուստաընկերությունն առավոտից երեկո Արևմտյան Ադրբեջանի քարոզն է տանում: Այս վտանգների դեպքում ես կարծում եմ, որ միայն կանխատեսումներ անելը օգուտ չի տալիս, դրա համար որոշել եմ աջակցել «Զանգ» շարժմանը: Հույս ունեմ, որ գնալով ըմբռնող մարդկանց թիվը կավելանա և կկարողանանք մեր նպատակին հասնել, այլապես հետևանքները ծանր են լինելու բոլորիս համար՝ անկախ քաղաքական հայացքներից ու նախասիրություններից:
-Տիկի՛ն Հայրապետյան, 2018թ-ին, երբ Նիկոլ Փաշինյանը հեղափոխություն էր իրականցնում, ակցիաներ էր իրականացնում, դուք և «Զանգ» շարժման նախաձեռնող Սուրեն Սահակյանն աջակցում էիք նրան, նրա գաղափարակիցներն էիք, իսկ հիմա, երբ դուք եք փորձում ձեր դժգոհությունները հայտնել, ակցիաներ եք իրականացնում, տեսնում ենք, որ ճնշումներ են գործադրվում ակցիայի մասնակիցների նկատմամբ, ի՞նչ կասեք այս մասին:
-Աջակցության մասով ասեմ, որ պարոն Սահակյանն ավելի մեծ ներդրում ունի հեղափոխության հարցում տեխնոլոգիաների մասով, քան՝ ես, ես որպես շարքային քաղաքացի եմ մասնակցել դրան, իսկ Սուրեն Սահակյանի և Նիկոլ Փաշինյանի աշխատանքն այլ բնույթ է կրել: Ինձ համար ակնհայտ է, Նիկոլ Փաշինյանը մերժել է բոլոր այն սկզբունքները, որով մենք 2018թ-ին փողոց ենք դուրս եկել՝ «պադավատապետությունից» սկսված, Արցախի հարցը, իր որդեգրած քաղաքականությունը և հայ ժողովրդի նկատմամբ բոլոր իրավունքներից հրաժարվելը, նաև ագրեսիվ դիմադրությունը, որով ինքն արձագանքում է շարժումներին: Ակնհայտ է, որ այս ամենն իր հրամանով է արվում, մենք որևէ բռնի, անթույլատրելի արարք չենք թույլ տվել, որի համար կարող են մեր բարձրախոսը խլել կամ այլ ճնշումներով գործադրել՝ օրինակ, դեպքեր են լինում, որ գալիս ու մարդկանց դեմքերն են նկարում, ովքեր մեր հավաքներին մասնակցում են, բնականաբար, սա մեծ անհարմարություն է առաջացնում մեզ համար: Նիկոլ Փաշինյանը շատ լավ գիտի, մեր բարձրացրած խնդիրը իրական է ու լեգիտիմ, նա չի կարող հերքել, որ բանակցություններ է վարում ադրբեջանցիների՝ արտոնյալ կարգավիճակով վերադարձի հետ կապված, նաև շատ լավ գիտի, որ մեզ չի կարող պիտակավորել «նախկին, թալանչի» ու նմանատիպ պիտակավորումներով: Մենք շատ ազնիվ ենք եղել մեր գաղափարներում, սկզբունքներում, մեզ մեկ նապտակ է այսօր փողոց հանել՝ ուզում ենք նորմալ պետություն ունենալ:
Զրուցեց Քրիստինա Մուշեղյանը