ՀԱՐՑ. Ես եւ կինս ամուսնալուծվել ենք, եւ դատարանը որոշել է 3 երեխաների խնամքը հատկացնել նրանց մորը: Բայց ես օրինական կարգով նրանց հետ ե՛ւ հանդիպում եմ, ե՛ւ ալիմենտ եմ վճարում: Հիմա կինս նորից է ամուսնացել, եւ նրա ամուսինը ցանկանում է որդեգրել իմ երեխաներին: Բնականաբար, ես դեմ եմ եւ չեմ ուզում, որ այդ մարդը ճանաչի իմ երեխաների հայրությունը: Նա կարո՞ղ է որդեգրել իմ երեխաներին, եթե ես դեմ եմ: Արդյոք նրանք իրավունք ունեն առանց իմ թույլտվության երեխաներիս երկրից դուրս տանել: Նշեմ նաեւ, որ երեխաներն անչափահաս են:
ՊԱՏԱՍԽԱՆ. Եթե հայրը թույլտվութուն տա, ապա այո՛, կարող են երեխաներին որդեգրել, իսկ եթե ոչ, ուրեմն իրավունք չունեն: Ճիշտ է, ծնողներն ամուսնալուծվել են, բայց հորն իր հայրական իրավունքից չեն զրկել: Երեխաներն ունեն ե՛ւ հայր, ե՛ւ մայր, ու եթե մոր ամուսինն ուզում է խնամակալություն վերցնել, ապա այս դեպքում հոր թույլտվությունը պետք է անպայման լինի: Այսինքն՝ հայրը թույլ է տալիս, որ այդ մարդը լինի երեխաների խնամակալը:
Իսկ եթե երեխաներն անչափահաս են, ապա այս դեպքում էլ հայրը պետք է թույլտվություն տա, որ կարողանան նրանց հանրապետությունից դուրս հանել, որովհետեւ անկախ նրանց ամուսնալուծությունից, նա երեխաների ծնողն է, նրանց համար վճարում է ալիմենտ, հետեւաբար իրավունք ունի երեխաներին տեսնելու, նրանց հետ հանդիպելու եւ շփվելու: Առանց իր թույլտվության ոչինչ անել չեն կարող:
«ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ». Ցավալի է, որ անչափահաս երեխաներին ծնողները կանգնեցրել են երկընտրանքի առջեւ, բայց լավ է, որ գոնե օրենքը թույլ չի տալիս երեխաներին բաժանել հորից՝ փոխարենը նրանց խնամքը վստահելով խորթ հորը: