ՀՀ ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանը “Ժողովուրդ”-ի հետ զրույցում հավաստիացրեց, որ Հայաստանի Հանրապետությունը մաքրելու է թիկնապահներից:
-Պարո՛ն Գասպարյան, ԲՀԿ նախկին մարզպետ Սերգեյ Բագրատյանի գործը ոստիկանությունից գնաց ՀՔԾ, այնտեղից հետ ուղարկեցին՝ պատճառաբանելով, որ թերի է: Իսկ Բագրատյանն էլ ասում է, թե նման բան չի եղել: Ի՞նչ է կատարվում:
-Նախկին մարզպետի հետ կապված եղել է դեպք Արտաբույնք գյուղում. այնտեղ խառնաշփոթ իրավիճակ է ստեղծվել: Նշանակում է՝ տեղի ունեցել է: Իսկապես մարզպետի տղան մտել է բարձր աղմուկով, հետո հայրն է գնացել այնտեղ: Ոստիկանը թույլ չի տվել մտնել ընտրատեղամաս, ոստիկանին հրմշտելով՝ մտել է, ու արդյունքում այդպիսի մեծ բան չէ, որ ասենք, թե խփել է, ծեծել է: Բայց քաշքշուկ եղել է: Ես առանձնապես բան չեմ տեսնում: Սակայն մենք պարտավոր էինք նյութերը ստեղծել, ու քանի որ մարզպետ էր, դրանք ուղարկեցինք հատուկ քննչական ծառայություն: Մենք խուսափեցինք շահարկումներից, որ պիտի հնչեին, թե մի կողմից ոստիկան է, մյուս կողմից պաշտոնական անձ, հետո էլի ասելու էին ԲՀԿ-Գասպարյան եւ այլն, եւ այլն, դրա համար ուղարկեցինք ՀՔԾ, թող այնտեղ պարզեն:
-Բայց նյութերը հատուկ քննչական ծառայությունից վերադարձել են:
-Ես լրատվությունից իմացա, որ ՀՔԾ-ից նյութերը վերադարձել են: Կարծում եմ՝ իրենք էլ ընկալել են, թե ինչն է խնդիրը:
-Իսկ Ս. Բագրատյանը շարունակ պնդում է, որ նման բան չի եղել: Հիմա նա պատժվելո՞ւ է:
-Չեմ կարծում, թույլ հանցակազմ է, դիտավորություն առանձնապես չկա: Իսկ եթե երկկողմ համաձայնության գան, խնդիր չեմ տեսնում:
-Դեպքը հիշեցնում է ՀԱԿ ակտիվիստ Տիգրան Առաքելյանի գործը. նա էլ թեթեւ բախվեց ոստիկանին, բայց 6 տարվա ազատազրկման դատապարտեցին:
-Դա ուրիշ է: Ինչը ես չգիտեմ, չեմ կարող մեկնաբանել, դա այն ժամանակ է եղել, երբ ես ոստիկանության համակարգում չէի: Տեղյակ չեմ պարզապես:
-Բագրատյանի գործի հետ տեղի ունեցած վայրիվերումները կարելի՞ է բնութագրել որպես դատախազություն եւ ոստիկանություն հերթական հակամարտության դրսեւորում:
-Միանշանակ ասեմ, որ նման բան չի եղել ու չի կարող լինել: Ամեն ինչ սահմանված է օրենքով: Մենք մեր իրավունքները, պարտականություններն ու լիազորություններն ունենք, իրենք էլ` իրենցը: Ի՞նչ դարավոր հակասություն: Իմ պայմաններում չի կարող լինել միջանձնային հակամարտություն:
-Իսկ միջգերատեսչակա՞ն:
-Այն դրվածքը, որ դրվել է ի սկզբանե՝ ազգային անվտանգություն, բանակ, դատախազություն, արտակարգ իրավիճակներ, այն կառույցներն են, որոնց հետ մեր աշխատանքը կապված է. մենք պետք է համագործակցենք: Ի՞նչ է նշանակում հակամարտություն: Այո՛, առողջ, աշխատանքային քննարկումներ, վեճեր, կարծիքներ կլինեն, բայց դա դարավոր թշնամանք չէ, ինչպես փորձում են մատուցել: Մենք Աղվան Գառնիկիչի հետ երկար տարիներ նույն սենյակում ենք աշխատել: Մենք խնդիր չունենք:
-Երկար ժամանակ է՝ ՀՀ ոստիկանությունը “թիկնապահաթափ” է անում գործարարներին ու պատգամավորներին: Բայց, այնուամենայնիվ, խոսվում է, որ կա ցուցակ, որում ներառված մարդիկ անձեռնմխելի են եւ կարող են շրջել թիկնապահներով: Ովքե՞ր են նրանք:
-Անձեռնմխելի մարդկանց թեմայով նախագահն ուղղակի ասել է, որ գոյություն չունեն: Չեմ բացառում, որ փողոցներում կտեսնենք թիկնապահներով մարդկանց: Երեկ Մաշտոցի պողոտայով գնալիս տեսել եմ, օրինակ, Բենզին Ռուբոն, հետեւից 3 մեքենա գցած, ման է գալիս: Բոլորն էլ արդեն գտնվում են այստեղ՝ ոստիկանությունում:
-Ինչպե՞ս եք տարբերակում՝ որն է թիկնազորը, որը՝ նրա բարեկամը, ինչպես հաճախ մատուցվում է:
-Հատուկ ծառայությունները ֆիքսում են, նկարահանում են եւ այլն: Այն քառակուսի դեմքերը, որոնք մեքենայից դուրս են գալիս, դուռ են բացում, հսկում են ,շեֆինե, մենք ֆիքսում ենք, եւ մեզ մոտ հրավիրելով՝ ցույց տալիս օրինական ճանապարհը: Պետք է պայմանագիր կնքեն ոստիկանության հետ, ոչ թե առաջվա նման իրենց բարեկամներին բերեն, ձեւակերպեն որպես ոստիկան, որոնք էլ թիկնապահ աշխատեն: Հիմա չկա այդպիսի բան, արգելված է: Մենք ենք տալիս թիկնազոր:
-Այսինքն՝ եթե ոստիկանության տրամադրած թիկնազորն է, քառակուսի չէ, եւ գործարարը կարող է մի քանի մեքենայո՞վ շրջել:
-Մեր տրամադրած թիկնազորը նստում է մարդու հետ՝ մեքենայի մեջ: Հետեւից թիկնազոր չեմ թողնելու, քանի որ դա բերում է զոռբայության, ինչ-որ մեկի չեղած տեղը դերի բարձրացման: Այս պարագայում Երեւանում, Հայաստանում չի լինելու նման բան:
-Երեւանի փողոցներում այլեւս չե՞նք տեսնի թիկնապահներով շրջողների:
-Չեմ բացառում՝ կլինեն նման բաներ, բայց կամաց-կամաց վերացնում ենք երեւույթը: Չեմ թողնելու, թույլ չեմ տալու: Այսօր չի բռնվել, մի 10 օր հետո կբռնվի: Վերջապես մենք ենք կարգուկանոն հաստատում: Ամոթ է: Համոզված եմ՝ իրենք էլ դա հետո կհասկանան: Ես այդ մարտավարությունից չեմ հրաժարվում, եւ իրենց հրաժարվել կտամ այդ մոտեցումներից: Ես սա անում եմ իմ զավակի համար: Իմ պետությունն իմ զավակի վաղվա օրն է: Հայն իմ երեխան է: Պետությունն իմ երեխան է, ես պարտավոր եմ պահել: Ես պատերազմ եմ գնացել՝ այս հողակտորը պահելու, իմ երեխայի ապագայի համար, որ լավ երկրում ապրի: Ես ուզում եմ, որ վաղը իմ երեխան բանսարկու ոստիկանի կամ հաստավիզ թիկնապահի ձեռքը չընկնի: Ես դա անելու եմ:
Թ. ԹՈՎՄԱՍՅԱՆ