1928 թվականի հոկտեմբերի 12-ին է ծնվել հայազգի նշանավոր դուդուկահար և կոմպոզիտոր Ջիվան Գասպարյանը:
Ջիվան Գասպարյանը ծնվել է Երևանում։ Նա դժվար մանկություն է ունեցել. մայրը վաղ էր մահացել, հայրը՝ ԵՀՊ-ում զինվոր էր։ Այդ պատճառով էլ նա մեծացել է որբանոցում։
Դուդուկը սկսել է նվագել վեց տարեկանից՝ առանց դասավանդումի։ 1947-ին մեկնում է Մոսկվա ազգային սիրողական համույթի հետ, որտեղ համերգից հետո Ստալինից ստանում է Պոբեդա ժամացույց։
1949-ին միանում է Թաթուլ Ալթունյանի անվան Հայկական ժողովրդական երգի-պարի պետական անսամբլի Ազգային Երգ ու Պարի Համույթին, և իր առաջին մասնագիտական հանդիսումը որպես մենակատար նշանադրությունն լինում է Երևանյան Երաժշտասիրական Նվագախմբի հետ, քանի դեռ նոտաները կարդալ չգիտեր։
1956-ին ստանում է առաջին մրցանակն իր կյանքում դուդուկահարների միջև։ 1959-ին ստանում է առաջին ոսկե մեդալը Չորրորդ Միջազգային փառատոնում՝ ՄԱԿԳՄի(UNESCO) հովանավորության տակ։ Նույն մրցույթին մասնակցելով, 1962-ին նա շահեց արծաթյա մեդալ և 1973-ին՝ բրոնզ։ Այս մրցույթից հետո, 1973-ին Հայաստանը նրան շնորհեց ՀՀ-ի Ազգային Արվեստագետ պատվավոր կոչումը։ 1980 թ.-ին նա շահեց չորրորդ անգամ։
1988-ին Բրայան Ինոն պատահաբար լսեց երաժշտապետի ներկայացումը Մոսկվայում և որոշեց նրան Լոնդոն հրավիրել։ Նրա առաջին է առևտրային աշխարհ մուտք գործում, երբ Պիտեր Գաբրիելը նրա նվագը օգտագործեց Մարտին Սկորսիզի ֆիլմում՝ Քրիստոսի Վերջին Գայթակղությունը։ Հետագայում նա նաև ներդրումներ ունեցավ Ռուսաստանի Տուն կինոյում և հեռուստացույցի արտադրության՝ Փոթորիկ և Հուզմունքում, նաև համագործակցելովԿրոնոս Կվարտետի և Լոս Անջելեսի Երաժշտասիրական Օրկեստրայի հետ։