«Լա՛վ էլի, լա՛վ էլի, մեզ ոչ ոք ոչ մի բան չի կարող պարտադրի այս տիպի բաներում, կարող է ուրիշ բաներում պարտադրեն, բայց այս տիպի բաները կուզենք՝ կընդունենք, կուզենք՝ չենք ընդունի»:
Փոխնախարարն այստեղ նկատի ունի վերջին շրջանում մեր հասարակության ուշադրությունը հիմնական խնդիրներից շեղող, գենդերային հավասարության մասին չարաբաստիկ օրենքը, որը ԵՄ-ն պարտադրում է Հայաստանին, եւ եթե պարտադրում է, ուրեմն լավ էլ կարող է: Ու քանի որ մեր իշխանություններն էլ շարժվում են ոչ թե «կա՛մ, կա՛մ», այլ տաղանդավոր «ե՛ւ, ե՛ւ» սկզբունքով, ապա ելնելով դրանից՝ ստիպված պետք է լինեն ե՛ւ ԵՄ-ի, ե՛ւ Ռուսաստանի հլու կամակատարը լինել միաժամանակ: Բա կարծում եք հե՞շտ է երկու տիրոջ ենթարկվել, իսկ հանրությանն էլ լոլո կարդալ, թե մեզ ոչ ոք ոչինչ պարտադրել չի կարող:
.gif)
