Հիշողություն. Երբ բակի երեխաներով “կռիվ-կռիվ” էինք խաղում, “թշնամական” կողմն ինձ անվանում էր “ախպար”: Դա հետպատերազմյան, ժարգոնի տարածված արտահայտություններից էր, որը ծամոնի նման կպել էր 1947 թվականին ներգաղթած հայերին: Դժվարանում եմ ասել, այդ “ախպարն” էր ավելի գռեհիկ ու ականջ ծակող, քան այսօրվա բազարային “ապերոն”, որն անվերջ օգտագործում են գրեթե բոլոր խավերի ներկայացուցիչները` հարուստ, թե աղքատ, ուսյալ, …