Պետք է թարմացվի թատրոնների՝ հոգեպես ծերացած ղեկավարների ցանկը. Սուրեն Շահվերդյան

Բեմադրիչ Սուրեն Շահվերդյանն այն կարծիքին է, որ հայ թատրոնին պակասում են նոր շունչն ու արդիական մոտեցումը: Նրա գնահատմամբ` դրա պատճառներից մեկն այն է, որ թատրոնը քիչ է հովանավորվում, բացի այդ` Հայաստանում մշակույթի ոլորտը ղեկավարում են մարդիկ, ովքեր հեռու են դրանից:

-Սուրե՛ն, այս տարի ի՞նչ նոր բեմադրություն եք պատրաստում հանդիսատեսի համար:

-Հիմա աշխատում եմ մի նոր ներկայացման վրա, արդյունքը կերեւա սեպտեմբեր-հոկտեմբեր ամիսներին: Ասեմ, որ վերջերս Սունդուկյանի անվան թատրոնի գլխավոր ռեժիսորի հետ պայմանավորվածություն ունեցա, ըստ որի թատրոնի վերանորոգումից հետո այնտեղ ինչ-որ բեմադրություն կանեմ, տեսնենք՝ ինչպես կստացվի:

-Փաստորեն, Սունդուկյանի անվան թատրոնի անձնակազմի հետ Ձեր հարաբերությունները կարգավորել եք…

-Դե, դա կերեւա այն ժամանակ, երբ պաստառների վրա կհայտնվի Սունդուկյանում իմ նոր ներկայացման մասին հայտարարությունը:

-Ձեր բեմադրած «Սեւ, դառը շոկոլադ» ներկայացումը, կարծես, հետաքրքրեց հանդիսատեսին. կնոջ թեման Ձեր մյուս ներկայացումներում եւս շարունակական կլինի՞:

-Այո՛, մյուս ներկայացումը, որի մասին մտածում եմ, Իբսենի գործերից է, դրա շրջանակում եւս տեսնում ենք վառ ու ուժեղ կնոջ կերպար: Մտածում եմ նաեւ «Օթելլո» բեմադրելու մասին:

-Քանի որ բազիցս նշել եք, որ մեր թատրոններին պակասում է թարմ շունչը, հնարավո՞ր է, որ, ասենք, հենց թեկուզ «Օթելլո»-ն բոլորովին նոր մեկնաբանությամբ ներկայացնեք հանդիսատեսին:

-Այո՛, միանշանակ, այն բոլորովին նոր տեսակետից է ներկայացվելու: Այդ միտքն արդեն 10-12 տարի է՝ գլխումս պտտվում է: Եթե դասական գործն այսօրվա շնչով չբեմադրես, անիմաստ կլինի:

-Պնդում եք, որ հայ թատրոնն այս առումով կաղում է, իսկ ի՞նչ եք կարծում՝ որո՞նք են դրա պատճառները, եւ ինչպե՞ս եք պատկերացնում խնդրի լուծումը:

-Նախ՝ խնդիրն այն է, որ թատրոնը Հայաստանում քիչ հովանավորվող ոլորտ է, բացի այդ՝ մշակույթի ասպարեզը մեր երկրում ղեկավարում են մարդիկ, ովքեր շատ հեռու են դրանից: Շատ արվեստագետներ էլ այն համոզման են, որ իրենք այս ոլորտում հասել են կատարելության եւ այլեւս սովորելու ոչինչ չունեն. իրենց քթից այն կողմ ոչինչ չեն ուզում տեսնել: Ուստի պետք է թարմացվի թատրոնների ոչ թե տարիքով, այլ հոգեպես «ծերացած» ղեկավարների ցանկը, նոր մոտեցումներ են պետք ոչ միայն թատրոնին, այլեւ հայ մշակույթին:

Աննա Բաբաջանյան