«Առյուծ պահող հսկան ինչո՞ւ հանկարծ լավ տրամադրությամբ գնաց Բրյուսել, որտեղ տեղի ունեցավ նրա բենեֆիսը… Ինչո՞ւ, վերադառնալով Հայաստան, հրաժարվեց եւ երկու ամիս է՝ պապանձվել է»:

Հմայակ Հովհաննիսյանը մոռացել է երեւի, որ ոչ այնքան հեռավոր անցյալում ինքը ջանասիրաբար ձգտում էր ծառայել նույն առյուծ պահող հսկային եւ այն ժամանակ դժվար թե նման հայտարարությամբ հանդես գար՝ հավանաբար վախենալով առյուծի վանդակում հայտնվելուց: Իսկ «պապանձված» հսկան Հովհաննիսյանի համար երեւի արդեն այդքան էլ վախենալու չէ: Չնայած այս ամենին՝ պետք է նկատել, որ Հմայակ Հովհաննիսյանի ասածի մեջ ճշմարտության մեծ տոկոս կա. իսկապես որ հսկան պապանձվեց ու պապանձվեց: Բայց այստեղ Հովհաննիսյանը մի կարեւոր բան էլ է մոռանում՝ այն, որ սա Հայաստանն է եւ վերջ: