Ծանոթ է ձեզ արդյոք այն զգացողությունը, երբ աշխատանքի կարծես թե աքսորի ես գնում: Իսկ այդ ամենը մեղավորն, իհարկե, քո ղեկավարությունն է: Եվ այսպես, որոնք են ղեկավարության սխալները կամ ինչպես չպետք է իրենց պահեն ղեկավար անձինք, որպեսզի ենթականներն իրենց չատեն:
«Իմացիր քո տեղը»
Երբ ձեր տնօրենը աշխատանքից մեկ, երկու, երեք ժամ ուշանում է կամ հանկարծ ցանկանում է օրվա կեսից գնալ ու գնում է , իսկ ձեզ կշտամբում է 3 րոպե ուշանալու համար…
Այ հենց այստեղ էլ գործում է «իմացիր քո տեղը» սկզբունքը:
Ելքը՝ լավ տնօրենը երբեք իր ենթականերից չի պահանջի այն, ինչ չի կարող անել ինքն անձամբ, հակառակ դեպքում, նրանից ինչ տնօրեն:
Լիակատար վերահսկողություն
Նստած ես համակարգչի դիմաց, աշխատանքդ լարված է, աչքերդ հոգնում են, գլուխդ այլևս չի աշխատում: Պատրաստվում ես 5 րոպեով դուրս գալ և այդ պահին. «Իվանով, այդ ու՞ր: Ինչ-որ շատ եք գնում-գալիս…»:
Այդպիսի տնօրենը կվերահսկի ձեր յուրաքնչյուր քայլը: Նրան անդադար թվում է, որ ձեզ «իզուր կերակրում է» ու չափազանց շատ է վճարում:
Ելքը՝ լավ տնօրենն ուշադիր է իր ենթակաների հանդեպ ու հասկանում է՝ աշխատանքում ընդմիջումը խիստ անհրաժեշտ է, հատկապես համակարգչի դիմաց աշխատողների համար, հակառակ դեպքում աշխատանքի արդյունավետությունը կնվազի:
Փոքրհոգությունը
Բացելով գրասենյակի դուռը, ահա գալիս է նա: Գալիս է, նայում, թե ինչպես են դրված թղթերը, ամեն ինչ մաքուր է, ամենուր կարգ ու կանոն է: Իսկ այս ծաղիկը պետք է դրված լինի հենց այստեղ: Իսկ այս սեղանն ինչու է այդքան առաջ քաշված…
Որպես կանոն մանրուքներից նման չափազանց ուշադրությամբ տանջվում են կին տնօրենները:
Ելքը՝ լավ տնօերնը այդքան փոքրոգի չի լինի, հակառակ դեպքում նրա ենթակաների մոտ այն տպավորությունն է ստեղծվում, որ նա այլևս անելիք չունի, դրա համար էլ նրանց հանգիստ չի տալիս:
Մարդ-տրամադրություն
Այո, այսպիսի տնօրեններ հանդիպում են բավականին հաճախ: Այսօր նա լավ տրամադրություն ունի և ամեն ինչ լավ է, Երկիրը ճիշտ ուղղությամբ է պտտվում:
Իսկ վաղը նա սխալ ոտքից կարթնան ու… ամենի ինչ այնպես չէ, ամեն ինչ սխալ է…
Ելքը՝ լավ տնօրենը իր տրամադրությունը թողնում է գրասենյակի շեմից դուր, չէ որ ենթակաները ևս ունեն իրենց ուրախություններն ու տխրությունները:
Չափից դուրս լիբերալիզմ
Այս պարագայում անգամ չգիտես՝ որն է ավելի լավ. տնօրեն-բռնապետը թե լիբերալը, ով աշխատնքի վայրում գրեթե չի երևում, ոչ մի մասնակցություն չի ունենում, իսկ ժամանում է միայն եկամուտը տանելու համար:
Ելքը՝ լավ տնօրենը իր գործերն ինքնահոսի չի թողնի, ենթականերին ինչ-որ մեկը պետք է ղեկավարի:
Խելոքին խելք մի սովորեցրու
Օյ, ինչքան են տնօրենները սիրում խոսել… Նախ կարծես թե բուն թեմայով են խոսում, իսկ հետո ստիպված ես նստել ու լսել այդ ամենը:
Շատ հաճախ նման տնօրենները իրենք էլ գլուխ չեն հանում, թե ինչից են խոսում: Նա կարող է կրկնել 5 րոպե առաջ աշխատողի բարձրաձայնած խոսքերն այնպիսի դեմքով, կարծես թե դա իր եզրահանգումն է:
Ելքը՝ լավ ղեկավարը երբեք չի խլի իր աշխատողների աշխատանքային ժամանակը նման «գիտական» զրույցների համար, առավել ևս , եթե նա այդ ամենից այնքան էլ գլուխ չի հանում:
.gif)
