Նորանկախ Հայաստանի պատմության ընթացքում առնետավազքի դրսեւորումների բազմիցս ենք ականատես եղել: Առաջին լուրջ առնետավազքը 1998թ. ներպալատական հեղաշրջումից հետո էր, երբ «իշխանության հայտնի մարմինների պահանջով» նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը հրաժարական ներկայացրեց: Ընդ որում, առաջին նախագահին հրաժարական պարտադրեց ոչ թե ժողովուրդը, այլ իշխանության մի մասը, ու մեկ գիշերում շատերը ՀՀՇ-ից հայտնվեցին Երկրապահում: Առնետավազք եղավ հոկտեմբերի 27-ից հետո, երբ ՀԺԿ-ն գնաց ընդդիմադիր ճանապարհով ու տեսնելով, որ Ռոբերտ Քոչարյանն իրենով է արել ՀՀԿ-ն, մի մասն անցավ այդ կուսակցության շարքերը: Առնետավազք էր 2002թ., երբ Արթուր Բաղդասարյանի ՕԵԿ-ը դուրս եկավ կոալիցիայից` հայտարարելով ընդդիմադիր դառնալու մասին. այն ժամանակ էլ երդվյալ ՕԵԿ-ականները հանգրվան գտան ՀՀԿ-ում: Առնետավազք էր նաեւ այն ժամանակ, երբ ԲՀԿ-ն չմտնելով կոալիցիա` Քառյակի, հետո նաեւ Եռյակի շրջանակներում իշխանության դեմ դուրս եկավ, չհաջողեց, ու երբ Ծառուկյանը 2015թ. հայտարարեց քաղաքականությունից դուրս գալու մասին, ԲՀԿ-ականների մի մասը, առանց վայրկյան կորցնելու, շտապեցին հավատարմության երդումներ տալ ՀՀԿ-ին:
Այս բոլոր գործընթացները տեղի են ունեցել առանց ժողովրդի մասնակցության, այլ ժողովրդի թիկունքում, հաճախ ժողովրդի կամքին հակառակ: Մինչդեռ հիմա իրար հաջորդող գործընթացները միանգամայն ուրիշ տրամաբանության շրջանակներում են. իշխանության տարբեր թեւերից միանում են համաժողովրդական շարժմանը: Արդյո՞ք սա կարելի է համարել առնետավազք: Կամ արդյո՞ք առնետավազք կարելի է համարել, եթե ՀՀԿ մի մասը մայիսի 1-ին որոշի քվեարկել ոչ թե Կարեն Կարապետյանի, այլ ժողովրդի թեկնածուի՝ Նիկոլ Փաշինյանի օգտին: Միանշանակ ոչ: Ոչ, որովհետեւ այս դեպքում նրանք ոչ թե ժողովրդի թիկունքում ճամբարափոխ են լինում` հավատարմության երդումներ տալով իշխանության` տվյալ պահին ուժեղ թեւին, այլ ընդհակառակը` կատարում են հասարակության որոշումը: Հատկապես պատգամավորները, որոնք ներկայանում են որպես ժողովրդի ընտրյալ, հիմա պարտավոր են քվեարկել համաժողովրդական թեկնածուի օգտին:
Հիշեցնենք` ճիշտ նույն կերպ վարվեցին կոմունիստները 1990թ., երբ տեսնելով հայոց համազգային շարժման հաղթանակը` ԳԽ նախագահի պաշտոնում, ի վերջո, քվեարկեցին ՀՀՇ թեկնածուի՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի օգտին: Հիմա մեզանում նման իրավիճակ է ստեղծվել: Եվ ՀՀԿ-ականները, որոնք դեռ ապրելու են Հայաստանում, այլ ոչ թե եկել են արտերկրից ու հարմար պահի կրկին փախչելու են արտերկիր, պետք է մտածեն այդ ուղղությամբ, այլ ոչ թե բարդույթավորվեն:
.gif)
