«Ես ոչ մեկի կամակատարը չեմ հանդիսացել». Փաշինյանի ասածները դուխ են տալիս դատարաններին

ՀԵՏԵՎԵՔ ՄԵԶ Telegram-ՈՒՄ

Դատավորների ընդհանուր ժողովը երեկ որոշել է Սահմանադրական դատարանի անդամի թեկնածու առաջադրել Վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատի դատավոր Ելիզավետա Դանիելյանին: «Ժողովուրդ» օրաթերթը զրուցել է տիկին Դանիելյանի հետ:

-Տիկի՛ն Դանիելյան, Դուք ինչո՞ւ որոշեցիք համաձայնել, դառնալ ՍԴ անդամի թեկնածու:

-Դա քննարկումների արդյունքում է եղել: Դատավորն ինքը կարող է առաջադրվել կամ այլ անձի առաջարկությամբ, տվյալ դեպքում քննարկումների արդյունքում պալատի նախագահն է առաջադրել: Խորհրդի նախագահն է առաջադրել, բայց դա իմ ցանկությամբ, իմ համոզվածությամբ է եղել, որ ես դատական համակարգում արդեն 28 տարի աշխատել եմ, եւ ճիշտ կլինի իմ գիտելիքները, իմ ձեռք բերած փորձը սահմանադրական ոլորտում ներդնել:

-Իսկ ի՞նչ երաշխավորագիր է Ձեզ համար ներկայացրել ԲԴԽ նախագահ Գագիկ Հարությունյանը:

-Բացարձակ: Գագիկ Հարությունյանն ի՞նչ կապ ունի: Իսկ ի՞նչ կապ կարող է ունենալ: Մենք ԲԴԽ-ի հետ ընդհանրապես կապ չունենք: Դատավորների ընդհանուր ժողովն է տալիս այդ երաշխավորությունը:

-Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ Գագիկ Հարությունյանը երկար տարիներ ղեկավարում էր Սահմանադրական դատարանը..:

-Բացարձակ, նույնիսկ շփում չեմ ունեցել, նույնիսկ տեղեկացված չեմ, թե նա ինչ կարծիք ունի: Գագիկ Հարությունյանին վերջին անգամ տեսել եմ, երբ Վճռաբեկ դատարանի ամբողջ կազմին ընդունել էր ԲԴԽ-ն: Որեւէ անձնական շփում չեմ ունեցել երբեւէ:

-Հիմա Դուք ի՞նչ հույս ունեք, որ կընտրվեք ՍԴ դատավոր, քանի որ նախորդ անգամ ՍԴ անդամի ընտրության գործընթացն ԱԺ-ում տապալվեց:

-Չեմ կարող ես դա կանխատեսել` ինչ կլինի: Համենայնդեպս ես պատրաստվում եմ ելույթ ունենալ, ուսումնասիրում եմ նախորդ ելույթը, փորձում եմ հասկանալ, թե այդ հարցերից որոնք կարող են ինձ համար լինել, այսպես ասած, բարդ հարցեր: Որքանով որ ես ընկալում եմ, Աժ-ին անհանգստացնում էր դատավորի թեկնածուի ընտրվածության ընթացակարգը: Այս դեպքում մենք այդ խնդիրը չունենք, քանի որ անցել ենք մրցութային կարգով, եղել են մի քանի թեկնածուներ, եւ ընդհանուր ժողովն է ընտրել: Այդ առումով կարծում եմ, որ այդ խնդիրը պետք է որ չառաջադրվի:

-Բոլորի համար էլ ակնհայտ է, որ Հայաստանում քաղաքական կոնֆիգուրացիա է փոխվել: Դուք ինչպե՞ս եք աշխատելու, այսպես ասած, նոր Հայաստանում:

-Իսկ ի՞նչ խնդիր կա: Փոխվել է քաղաքական իրավիճակը: Ես կարծում եմ` դա որեւէ առնչություն չպիտի ունենա դատարանի, դատական համակարգի վրա: Եվ այն չափանիշները, որ սահմանված են սահմանադրությամբ, դրանք վերաբերում են դատարանների անկախությանը, երաշխիքներին, դրանք բոլորը գործող նորմեր են: Համենայնդեպս ես մշտապես ձգտում եմ, որպեսզի գործեմ սահմանադրությանը եւ օրենքներին համահունչ: Ինչ վերաբերում է քաղաքական փոփոխությանը, ես կարծում եմ` դա դատական համակարգի վրա միայն լավ ազդեցություն կունենա:

-Ի՞նչ առումով, մի փոքր կբացե՞ք փակագծերը:

– Այսինքն` էլ ավելի է հնչեցնում դատարաններին, դատական գործերին չմիջամտելու կարեւորագույն սկզբունքները, բոլորին նախազգուշացնում է, որ ցանկացած միջամտություն կարող է հետագայում դառնալ շատ լուրջ քննարկման առարկա: Ես չեմ ասում` այլապես դատարանները չգիտեմ ինչ…բայց Փաշինյանի ասածներն էլ ավելի մեծ հենարան, ուժ են տալիս, դուխ են տալիս դատարաններին, որպեսզի իրենք գործեն անաչառ եւ ավելի անկաշկանդ: Ես կարծում եմ` շատ կարեւոր է, երբ պետության ղեկավարները մեկ անգամ եւս բարձրաձայն հնչեցնում են այն, որ դատական համակարգի գործերի մեջ չպետք է պետությունը խառնվի:

-Դուք, երկար տարիներ լինելով դատական համակարգում, հավանաբար ինքներդ էլ ականատես եք եղել դեպքերի, երբ միջամտություն է եղել դատական գործերին:

-Ես չեմ կարող Ձեր հարցին պատասխանել այնպես, ինչպես Դուք եք ակնկալում: Իմ գործունեությունը բաց է, հրապարակային: Իսկ ընդհանուր դատողություններ չեմ կարող անել: Համենայնդեպս, ես ոչ մեկի կամակատարը չեմ հանդիսացել, եւ երբեւէ ինձ ոչ ոք չի էլ դիմել նման խնդիրներով: Երկար տարիներ աշխատում եմ կոլեգիալ մարմնում, եւ այնտեղ կարող են լինել տարակարծություններ, որոնք օրենքով հնարավորինս լուծվում են: Դատավորները կարող են հատուկ կարծիքներ ունենալ եւ չհամաձայնել մեծամասնության հետ: Այդպիսի դեպքեր էլ կան, երբ եղել են այլ կարծիքներ, բայց դա չի նշանակում, որ ինչ-որ ազդեցության տակ են գործել:

-Իսկ ի՞նչ եք անելու, եթե փորձեն Ձեզ վրա ազդել, ճնշում գործադրել:

-Ես առաջին անգամ չեմ դատավոր դառնում: 28 տարվանից վերջին 10 տարին քրեական ոլորտում եմ, եւ մեր տան դուռը երբեք չի փակվել, երբեւէ չեմ ունեցել թիկնապահ, երբեւէ դրա կարիքն էլ չեմ ունեցել, ինձ չեմ շրջապատել անվտանգության միջոցներով, չեմ դիմել պետությանն ինձ անվտանգության միջոցներով ապահովելու համար: Կարծում եմ` եթե մարդը գործում է օրենքի շրջանակներում եւ պահում իր մարդկային կերպարը, նա որեւէ այդպիսի միջամտության կամ մտավախության կարիք չունի:

Զրուցեց ՄԵՐԻ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆԸ




Լրահոս